Spaanse premier Pedro Sánchez overweegt af te treden vanwege lastercampagne tegen zijn vrouw

Spaanse premier Pedro Sánchez overweegt af te treden vanwege lastercampagne tegen zijn vrouw
Beeld: via canva.com

Spaanse premier Pedro Sánchez overweegt af te treden vanwege lastercampagne tegen zijn vrouw

De Spaanse premier Pedro Sánchez heeft deze week overwogen af te treden vanwege de aanhoudende campagne tegen zijn vrouw Begoña Gómez. In een emotionele brief aan de Spaanse bevolking kondigde hij aan zijn agenda te annuleren om vier dagen na te denken over zijn toekomst als premier. Op maandag 29 april laat Sánchez aan de pers weten wat zijn beslissing is. Onderaan dit artikel plaatsen we de volledige tekst van de brief in het Nederlands.

Deze onverwachte stap komt nadat Pedro Sánchez en zijn familie al maanden het doelwit zijn van beschuldigingen en lastercampagnes van rechts (PP) en extreemrechts (Vox) met de daarbij horende kranten (rechts georiënteerd zoals El Confidencial en The Objective) met betrekking tot de zakenactiviteiten van echtgenote Begoña. De premier noemde het een “aanval op zijn privéleven” en overweegt openlijk af te treden als reactie op wat hij beschouwde als een ongekende lastercampagne tegen zijn gezin waarbij de grens tussen professioneel en privé is overschreden door de oppositie.

De controverse draait om beweringen dat Begoña Gómez, de vrouw van premier Sánchez, banden zou hebben met een bedrijf dat profiteerde van overheidscontracten tijdens de ambtstermijn van haar man. Hoewel er geen hard bewijs is voor onregelmatigheden, hebben rechtse media en oppositiepartijen de kwestie fel aangewakkerd.

De brief van de premier op woensdag 24 april 2024 komt slechts 24 uur voordat de Catalaanse verkiezingscampagne voor 12 mei begint en nadat de krant El Confidencial woensdag vroeg had aangekondigd dat een rechtbank in Madrid heeft besloten een geheim onderzoek te openen naar Begoña Gómez en haar professionele activiteit na een klacht van de pseudo-vakbond Manos Limpias. Een rechtbank van Madrid heeft een klacht aanvaard van de president van deze organisatie, de extreemrechtse Miguel Bernad, onlangs vrijgesproken van de beschuldiging om banken en bedrijven af ​​te persen.

In zijn brief aan de Spaanse bevolking noemde premier Sánchez de hele affaire een “aanval op zijn privéleven” en een ongekende campagne van laster tegen zijn gezin. “Mijn vrouw en mijn familie zijn het doelwit geworden van een ongekende lastercampagne, een aanval op ons privéleven zonder precedent in de recente geschiedenis van Spanje,” aldus premier Sánchez. De premier schrijft dat hij zijn agenda heeft geannuleerd om met zijn gezin te overleggen en te beslissen of hij als premier zou kunnen aanblijven gezien de “extreme en onrechtvaardige situatie”.

Brief in het Nederlands:

Het is niet gebruikelijk dat ik u per brief aanspreek. De ernst van de aanvallen die mijn vrouw en ik krijgen, en de noodzaak om kalm te reageren, doen mij echter denken dat dit de beste manier is om mijn mening te uiten. Ik dank u daarom dat u een beetje van uw tijd heeft genomen om deze regels te lezen.

Zoals u wellicht al weet, en zoniet informeer ik u, heeft een rechtbank in Madrid op verzoek van een extreemrechtse organisatie genaamd Manos Limpias een voorlopige procedure geopend tegen mijn vrouw, Begoña Gómez, om onderzoek te doen naar vermeende misdaden van beïnvloeding en corruptie in het bedrijfsleven.

Blijkbaar zal de rechter de verantwoordelijken van twee digitale kranten die over deze kwestie publiceren, oproepen om te getuigen. Naar mijn mening zijn het media met een uitgesproken rechtse en ultrarechtse oriëntatie. Logischerwijs zal Begoña haar eerbaarheid verdedigen en met Justitie samenwerken bij alles wat nodig is om feiten op te helderen die even schandalig lijken en niet bestaan.

De klacht van Manos Liminas is immers gebaseerd op vermeende informatie uit de hierboven genoemde constellatie van ultraconservatieve kranten. Ik benadruk de vermeende informatie omdat we na de publicatie ervan de geuite onwaarheden hebben ontkend, terwijl Begoña juridische stappen heeft ondernomen zodat dezelfde digitale bedrijven rectificeren wat, naar wij beweren, valse informatie is.

Deze strategie van intimidatie en aanvallen is al maanden aan de gang. Daarom ben ik niet verrast door het overdreven acteren van de heer Feijóo en de heer Abascal. In deze even ernstige als grove verontwaardiging zijn beiden noodzakelijke medewerkers van een extreemrechtse digitale strategie en de Manos LImpias-organisatie. In feite was het de heer Feijóo die de zaak aan het Bureau voor Belangenconflicten meldde en mij vroeg om voor vijf tot tien jaar te worden uitgesloten van het bekleden van een openbaar ambt.

De klacht werd tweemaal ingediend door genoemde instantie, waarvan de functionarissen vervolgens werden gediskwalificeerd door de leiding van de PP en Vox. Vervolgens exploiteerden ze hun conservatieve meerderheid in de Senaat en promootten ze een onderzoekscommissie om, zoals ze zeggen, de feiten met betrekking tot deze kwestie op te helderen. Het is logisch dat de juridisering van de zaak ontbrak. Dit is een nieuwe stap die ze zojuist hebben gezet.

Kortom, het is een operatie van intimidatie en vernietiging ter land, ter zee en in de lucht, om te proberen mij politiek en persoonlijk te verzwakken door mijn vrouw aan te vallen.

Ik ben niet naïef. Ik ben me ervan bewust dat ze Begoña niet aanklagen omdat ze iets illegaals heeft gedaan, ze weten dat er geen zaak is, maar alleen maar omdat ze mijn vrouw is. Omdat ik me er ook volledig van bewust ben dat de aanvallen die ik onderga niet tegen mij gericht zijn, maar eerder tegen wat ik vertegenwoordig: een progressieve politieke optie, verkiezing na verkiezing gesteund door miljoenen Spanjaarden, gebaseerd op economische vooruitgang, sociale rechtvaardigheid en democratisch herstel.

Deze strijd begon jaren geleden. Ten eerste met de verdediging die we hebben gevoerd van de politieke autonomie van de organisatie die het progressieve Spanje het beste vertegenwoordigt, de Socialistische Partij. Strijd die we hebben gewonnen. Ten tweede, na de motie van afkeuring en de opeenvolgende verkiezingsoverwinningen van 2019, de aanhoudende poging om de progressieve coalitieregering te delegitimeren in de hitte van de smadelijke kreet ‘laat Txapote op jou stemmen’. Ze konden ons ook niet breken.

De laatste episode waren de algemene verkiezingen van 23 juli 2023. Het Spaanse volk stemde met overweldigende meerderheid voor vooruitgang, waardoor de heruitgave van een progressieve coalitieregering mogelijk werd, in tegenstelling tot de coalitieregering van de heer Feijóo en de heer Abascal die de conservatieve media voorspelden.

De democratie sprak, maar rechts en extreemrechts accepteerden opnieuw de verkiezingsuitslag niet. Ze waren zich ervan bewust dat de politieke aanval niet genoeg zou zijn en nu hebben ze de grens overschreden van respect voor het gezinsleven van een president van de regering en de aanval op zijn persoonlijke leven.

Zonder enige schaamte hebben de heer Feijóo en de heer Abascal, en de belangen die hen bewegen, gelanceerd wat de grote Italiaanse schrijver Umberto Eco ‘de moddermachine’ noemde. Dat wil zeggen: proberen de politieke tegenstander te ontmenselijken en te delegitimeren door middel van beschuldigingen die even schandalig als vals zijn.

Dit is mijn interpretatie van de situatie die ons geliefde land ervaart: een coalitie van rechtse en ultrarechtse belangen die de realiteit van Spanje niet tolereren, die het oordeel van de verkiezingen niet accepteren en die bereid zijn zich te verspreiden. Modder om: ten eerste hun duidelijke corruptieschandalen en hun passiviteit ten aanzien daarvan te verdoezelen; ten tweede: het verbergen van hun totale afwezigheid van een politiek project dat verder gaat dan belediging en desinformatie; en ten derde: gebruik alle middelen die tot uw beschikking staan ​​om de politieke tegenstander persoonlijk en politiek te vernietigen. Dit is een coalitie van rechtse en ultrarechtse belangen die zich uitstrekt over de belangrijkste westerse democratieën, en waarop ik altijd zal reageren met rede, waarheid en netheid.

Op dit punt is de vraag die ik mezelf terecht stel: is dit het allemaal waard? Ik weet het niet. Deze aanval is ongekend, het is zo ernstig en zo walgelijk dat ik er samen met mijn vrouw over moet nadenken. Vaak vergeten we dat er achter politici mensen zitten. En ik, ik schaam me er niet voor om het te zeggen, ben een man die diep verliefd is op mijn vrouw, die hulpeloos leeft met de modder die dag in dag uit over haar wordt verspreid.

Ik moet stoppen en nadenken. Ik moet dringend de vraag beantwoorden of het de moeite waard is, ondanks de modder waarin rechts en extreemrechts de politiek proberen te veranderen. Of ik nu aan het hoofd van de regering moet blijven of deze hoge eer moet neerleggen. Ondanks de karikatuur die rechts en extreemrechts in de politiek en de media van mij proberen te maken, ben ik nooit gehecht geweest aan deze functie. Ja, ik heb het in plicht, politieke betrokkenheid en publieke dienstverlening. Ik doorloop geen posities, ik beweer de legitimiteit van die hoge verantwoordelijkheden om het land waar ik van houd te transformeren en vooruit te helpen.

Dit alles brengt mij ertoe u te vertellen dat ik zal blijven werken, maar dat ik mijn publieke agenda voor een paar dagen zal annuleren, zodat ik kan nadenken en beslissen welke weg ik zal inslaan. Aanstaande maandag 29 april zal ik voor de media verschijnen en mijn besluit bekend maken.

Ga naar de inhoud