De Straat van Gibraltar, de smalle zee die Spanje in Europa en Marokko in Afrika scheidt, is al decennialang het onderwerp van ambitieuze plannen om een vaste verbinding te creëren tussen de twee continenten. Het idee om een tunnel of een brug te bouwen tussen de twee landen is bijzonder fascinerend, omdat het niet alleen de geografische, maar ook de economische en sociale banden tussen Europa en Afrika aanzienlijk zou versterken. De plannen voor een tunnel zijn echter veel realistischer en haalbaarder dan die voor een brug.

Het meest voor de hand liggende antwoord op de vraag waarom een tunnel de voorkeur heeft boven een brug, is de geografische en klimatologische omgeving van de Straat van Gibraltar. Hoewel de breedte van de straat op zijn smalste punt ongeveer 14 kilometer is, zijn de diepten van de zeebodem in dit gebied een enorme uitdaging. De zeestraat kan op sommige plekken tot meer dan 900 meter diep zijn, wat een enorme technische hindernis vormt voor het bouwen van een brug. Dit maakt het praktisch onmogelijk om de funderingen van de brug diep genoeg in de zeebodem te verankeren.

Daarnaast is de Straat van Gibraltar bekend om zijn sterke zeestromen en winderige omstandigheden, wat een brug kwetsbaar zou maken voor structurele schade. Een tunnel, aan de andere kant, zou onder deze sterke stromingen door kunnen lopen en minder beïnvloed worden door de zware weersomstandigheden boven het wateroppervlak.

Technische uitdagingen van een brug

Het bouwen van een brug over de Straat van Gibraltar zou een ongekend bouwproject zijn, vanwege de lengte, de hoogte, en vooral de waterdiepte. Ter vergelijking: de langste hangbrug ter wereld, de Akashi Kaikyō-brug in Japan, heeft een overspanning van ongeveer 2 kilometer. 

De Straat van Gibraltar vereist echter meerdere overspanningen die elk enkele kilometers lang zouden moeten zijn, wat een enorme uitdaging zou vormen voor de bouw van pijlers in diep water. Bovendien zou een brug van dergelijke omvang gevoelig zijn voor aardbevingen, omdat de regio aan de rand van verschillende tektonische platen ligt.

De voordelen van een tunnel

Een tunnel daarentegen biedt een veiligere, stabielere oplossing. Het tunnelproject dat wordt overwogen, zou vergelijkbaar kunnen zijn met de Kanaaltunnel die het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk verbindt. Een onderwatertunnel kan worden gebouwd met boormachines die onder de zeebodem werken, wat technisch haalbaarder is dan het bouwen van een brug met hoge pijlers. Bovendien biedt een tunnel betere bescherming tegen externe invloeden, zoals zware weersomstandigheden en aardbevingen, die de regio weleens treffen.

Een ander voordeel van een tunnel is dat het een directe spoorverbinding tussen Europa en Afrika mogelijk maakt, waardoor de handelsstromen kunnen toenemen. Marokko en Spanje zouden beide profiteren van een snellere en efficiëntere transportverbinding, wat de economische groei in beide landen zou kunnen bevorderen.

Hoe wordt deze tunnel gemaakt

Als het tunnelproject tussen Spanje en Marokko groen licht krijgt, zal het waarschijnlijk gebaseerd zijn op moderne tunnelboor technologie. De tunnel zou in verschillende secties worden gebouwd, waarbij geavanceerde boormachines onder de zeebodem werken. 

Verwacht wordt dat de tunnel, net zoals de Kanaaltunnel, verschillende ventilatieschachten en nooduitgangen zal hebben voor de veiligheid. Daarnaast zou de tunnel kunnen worden ontworpen voor zowel spoorverkeer als wegverkeer, wat een brede toegankelijkheid zou garanderen voor goederen en mensen.

De bouw van de tunnel zou enkele jaren in beslag nemen, en de kosten worden geschat op tientallen miljarden euro’s. Ondanks deze uitdagingen zou de lange termijn winst van een directe verbinding tussen Europa en Afrika deze investering kunnen rechtvaardigen.