In de oude Romeinse stad Tarragona worden veel historische monumenten bedreigd door duiven, een onverwachte vijand. Deze onschuldige vogels vormen een ernstige bedreiging voor het Romeinse en middeleeuwse erfgoed in de stad aan de Costa Dorada. Maar hoe kan het dat duiven zo’n probleem veroorzaken?
Duiven kunnen schade veroorzaken aan historische gebouwen door hun uitwerpselen, die zuur zijn en materialen zoals steen en metaal kunnen aantasten. Daarnaast kunnen duiven nestelen in kwetsbare delen van monumenten, waardoor verdere schade ontstaat.
Uitwerpselen van “palomas” zijn veel schadelijker dan men op het eerste gezicht zou denken. Duivenpoep heeft een zeer lage pH-waarde, waardoor het extreem zuur is. Daarnaast bevat het ureum, een stikstofhoudende verbinding die bijdraagt aan de corrosieve werking. Ook zorgt urinezuur voor een versnelling van de afbraak van oude stenen. Door deze combinatie van stoffen zijn duiven uitwerpselen in staat zelfs de hardste steensoorten aan te tasten.
Historische gebouwen in veel Europese steden, zoals Tarragona, zijn vaak opgetrokken uit kalksteen. Dit type steen is erg gevoelig voor schade door duivenpoep. De zure duivenpoep reageert met de kalksteenconstructies, wat resulteert in een chemisch proces waarbij de steen langzaam wordt afgebroken.
Een van de locaties waar duiven vaak te vinden zijn, is de Romeinse muur in Tarragona. Deze muur is een monumentaal overblijfsel uit de antieke wereld en een essentieel onderdeel van het cultureel erfgoed van de stad. De muur werd opgericht in de 3e eeuw voor Christus en strekt zich uit over 1100 meter. Niet alleen trekt deze muur toeristen aan, maar het is ook een belangrijk studieobject voor archeologen en historici.
De Romeinse muur heeft een structuur met veel nissen en holtes, wat perfect is voor duiven om in te nestelen. Dit zorgt voor verschillende problemen, zoals nestvorming in historische structuren, ophoping van uitwerpselen op moeilijk bereikbare plaatsen en fysieke schade door het pikken en krabben van de vogels.