Ondanks vooruitgang blijft de loonkloof tussen mannen en vrouwen in Spanje een probleem. Recent rapport van vakbond Comisiones Obreras (CC.OO.) toont aan dat mannen in 2023 gemiddeld 29.615 euro verdienden, terwijl vrouwen 24.758 euro ontvingen. Dit resulteert in een jaarlijkse loonkloof van 4856 euro, oftewel 19,6%.
In vergelijking met 2022 is deze kloof licht toegenomen met 0,6%, voornamelijk doordat het gemiddelde salaris van mannen sneller steeg dan dat van vrouwen. Toch is er sinds 2018 een dalende trend zichtbaar in de loonkloof, mede dankzij verhogingen van het minimumloon.
Een belangrijke factor in deze ongelijkheid is de verdeling van zorgtaken. Vrouwen nemen het merendeel van de onbetaalde zorgtaken op zich, wat leidt tot deeltijdwerk of het verlaten van de arbeidsmarkt. Het rapport toont aan dat 75% van de deeltijdwerkers vrouwen zijn. In 2023 nam 87% van de vrouwen ouderschapsverlof. In 2024 werkten 357.000 vrouwen deeltijd vanwege zorgtaken, vergeleken met 33.000 mannen. Bovendien zochten 1,9 miljoen vrouwen geen werk om voor kinderen of andere afhankelijke personen te zorgen. Zonder deze zorgtaken zou het verschil in arbeidsparticipatie tussen mannen en vrouwen aanzienlijk verminderen.
Bepaalde sectoren vertonen een nog grotere loonkloof. In administratieve functies, wetenschappelijke en technische beroepen, de gezondheidszorg en sociale diensten, evenals in de financiële sector, kan de kloof oplopen tot 30%. Ongeveer 44% van de vrouwelijke werknemers is werkzaam in zeven sectoren waar het gemiddelde salaris duidelijk onder het nationale gemiddelde ligt.
De ongelijkheid wordt verder versterkt door de hogere mate van tijdelijke contracten onder vrouwen (18,5% tegenover 13,7% bij mannen) en de leeftijd waarop vrouwen de arbeidsmarkt betreden. In 2024 was de arbeidsparticipatie van vrouwen tussen 16 en 64 jaar 71,9%, lager dan de 80% bij mannen. Daarnaast was het werkloosheidspercentage onder vrouwen drieënhalf procentpunt hoger dan bij mannen.
Bijna 40% van de loonkloof is te wijten aan salaristoeslagen die vaker aan mannen worden toegekend. Toeslagen voor nachtdiensten, fysiek zwaar werk en beschikbaarheid worden beter beloond dan vaardigheden zoals zorg en precisie, die vaak met vrouwelijk werk worden geassocieerd.
CC.OO. benadrukt dat, als de huidige trend zich voortzet, het tot 2042 zal duren voordat de loonkloof is gedicht. De vakbond stelt dat proactieve maatregelen nodig zijn om dit probleem aan te pakken. Het rapport concludeert dat vermindering van de loonkloof afhankelijk is van arbeids- en sociale beleidsmaatregelen en initiatieven gericht op de factoren die de genderkloof beïnvloeden.
Hoewel eerdere beleidsmaatregelen hebben bijgedragen aan een vermindering van de loonkloof, wijzen recente signalen op de noodzaak van aanvullende maatregelen. CC.OO. pleit voor een uitgebreide zorgstrategie en objectivering van promotiecriteria binnen bedrijven. Daarnaast moet de overheid een grotere rol spelen in zorgtaken en vooroordelen in het onderwijs moeten vroeg worden aangepakt.
