Op de Canarische Eilanden wonen momenteel ongeveer 500 mensen permanent in openbare ziekenhuizen, hoewel ze medisch gezien al lang ontslagen hadden kunnen worden. Het gaat vooral om ouderen, chronisch zieken en mensen met een beperking die nergens anders terechtkunnen, omdat er een groot tekort is aan plekken in zorginstellingen.
Sommige van deze patiënten verblijven al meer dan drie jaar in een ziekenhuisafdeling. De reden: er is geen geschikte opvang en familieleden kunnen of willen de zorg niet op zich nemen. Daardoor blijven ziekenhuisbedden onnodig bezet, wat de wachttijden voor andere patiënten verder verlengt.
De financiële gevolgen zijn aanzienlijk. Een ziekenhuisbed kost gemiddeld zo’n 700 euro per dag, wat betekent dat deze situatie de Canarische gezondheidsdienst jaarlijks ruim 130 miljoen euro kost. Dat bedrag komt bovenop de bestaande druk op het zorgbudget, dat al kampt met personeelstekorten en verouderde infrastructuur.
Volgens zorgmedewerkers is de situatie “menselijk en medisch onhoudbaar”. Ze melden dat sommige patiënten al maanden niet buiten zijn geweest, terwijl anderen door het lange verblijf emotionele problemen ontwikkelen. “Ze zijn niet ziek genoeg om in het ziekenhuis te blijven, maar te kwetsbaar om op straat te staan,” legt een verpleegkundige uit.
Daarnaast speelt er een sociaal probleem. Er zijn naar schatting 8.000 mensen op de wachtlijst voor een plek in een verzorgings- of verpleeghuis op de eilanden. De regionale overheid werkt aan een plan om extra plaatsen te creëren, maar erkent dat de uitvoering traag verloopt door gebrek aan personeel en financiering.
Tot die tijd blijven honderden mensen noodgedwongen in ziekenhuizen wonen, instellingen die eigenlijk bedoeld zijn voor tijdelijke medische zorg, niet als langdurige woonplek. Het probleem symboliseert de groeiende kloof tussen gezondheidszorg en sociale zorg op de Canarische Eilanden.