Abel Giral, een man van 85 jaar, ontving deze week de prijs ‘La huella de Chapu’ (Het spoor van Chapu) van de vereniging van herders van de Sierra de Guara in Huesca (Aragón). Hij kreeg die prijs voor zijn decennialange zorg voor zijn kudde en de natuur waar die graast.
Er zijn maar weinig mensen die de Tierra del Bucho, de bergen ten Noordoosten van het natuurgebied Sierra de Guara, zo goed kennen als Abel Giral. Al van kinds af aan gaat hij er met zijn vader op avontuur. Die gebruikte het lokale buxus hout onder meer om petanque balletjes van te maken voor de Fransen.
80 jaar lang al wijdt Giral zijn ziel en lichaam aan de veehouderij. Al op zijn 4e of 5e moest hij bij de lammetjes blijven, later ging hij ook met de echte kudde de bergen in. Abel Giral woont in Santa Maria de la Nuez, halverwege tussen de bekende dorpen Alquézar en Aínsa. Hij houdt er dapper stand samen met zijn vrouw en twee van zijn drie kinderen. Casa Grasa, het huis waar Abel woont, is het laatste van de zes huizen in het dorp dat nog bewoond is.
De vereniging voor veehouders van de Sierra de Guara bestaat uit een dertigtal exploitaties, goed voor in totaal 20.000 schapen, 2.000 geiten en 200 koeien. “Wie dit werk maar niet vindt, begint er maar beter niet aan’, vertelt Abel. ‘Maar voor mij is het het mooiste beroep op aarde.’