MADRID – Ook al regende het dit jaar meer dan gemiddeld, het waterpeil van Spanje bevindt zich op een historisch dieptepunt. Dat is vooral het geval in delen van midden-Spanje en in het Zuiden van het schiereiland. Een groot stuk van het land bevindt zich in een fase van alertheid of zelfs noodtoestand.
Ondanks de meer dan normale neerslag dit jaar, bevindt Spanje zich in moeilijke papieren. Het regende veel en verspreid, waardoor dit jaar boven het gemiddelde van de eeuw en het afgelopen decennium uitkwam. En toch zijn de waterreserves lager dan in de afgelopen 10 jaar, ze bevinden zich maar liefst 40 procent onder hun totale capaciteit.
“Het gebeurt niet enkel dit jaar, maar elk jaar”, beweert Rafael Seiz, de verantwoordelijke van het waterprogramma van WWF. “Het verschil tussen een natuurlijke droogte en deze schaarste toont duidelijk aan dat er een verkeerd evenwicht is tussen vraag en aanbod. En daar heeft vooral de landbouw een belangrijk aandeel in. Er is sprake van waterschaarste omdat er minder water is dan men vraagt, en dat is niet rechtstreeks gerelateerd aan de neerslag.”
En effectief, alhoewel men slechts in enkele beperkte gebieden kan spreken van aanhoudende droogte, is er toch op heel wat plekken een tekort. “Het gaat om een soort van water–zelfmoord.”, vervolgt Seiz. “In een land met natuurlijke droogtes – die nog erger dreigen te worden door de klimaatverandering – zijn we één van de grootste waterverbruikers van Europa. Effectief, Spanje verbruikt per capita meer water dan Duitsland, Portugal, Frankrijk of Griekenland.”
Volgens Seiz vertrouwden de Spanjaarden op de redding der infrastructuren. Het water tegenhouden in stuwdammen bijvoorbeeld. Dat bracht een vals gevoel van zekerheid te weeg, dat op zijn beurt gevolgd werd door een stijging in de vraag. En wanneer zoals nu het aanbod niet kan volgen, komen er natuurlijk problemen. Drie vierde van het water gaat in Spanje naar de landbouw, waar men dus ook de meeste vragen bij kan plaatsen.