De Spaanse woningmarkt is al geruime tijd een bron van zorg, vooral voor jongeren die moeite hebben om een eigen huis te bemachtigen. In reactie hierop heeft Alberto Núñez Feijóo, de leider van de Partido Popular (PP) en grootste oppositieleider, een reeks fiscale maatregelen voorgesteld om het voor jongeren tot 40 jaar gemakkelijker te maken een woning te kopen.

Een van de belangrijkste voorstellen is de introductie van de ‘hucha hogar joven’, een spaarplan dat jongeren aanmoedigt om te sparen voor de aankoop van een woning. Met dit systeem kunnen jongeren jaarlijks maximaal 2000 euro sparen, tot een totaal van 40.000 euro. Over deze gespaarde bedragen wordt een belastingaftrek van 20% toegepast in de inkomstenbelasting, wat neerkomt op een maximaal fiscaal voordeel van 8000 euro. Daarnaast moet de overheid een garantie bieden die gelijk is aan het gespaarde bedrag, waardoor het voor jongeren eenvoudiger wordt om een hypotheek te verkrijgen.

Naast de ‘hucha hogar joven’ heeft Feijóo andere maatregelen aangekondigd om de toegang tot de woningmarkt voor jongeren te verbeteren. Zo stelt hij een verlaging van de overdrachtsbelasting voor naar 4% voor jongeren onder de 40 jaar in alle regio’s waar de PP aan de macht is. Deze belastingverlaging is bedoeld om de kosten bij de aankoop van een bestaande woning te verlagen.

Een andere voorgestelde maatregel is een belastingaftrek van 15% op de huur voor jongeren onder de 40 jaar. Dit moet het huren van een woning betaalbaarder maken en jongeren helpen om te sparen voor een toekomstige aankoop. Tevens wordt voorgesteld om schenkingen van familieleden voor de aankoop of huur van een woning volledig vrij te stellen van belasting, om zo financiële steun binnen families te stimuleren.

Feijóo benadrukt ook het belang van het verminderen van bureaucratische obstakels bij woningbouw en -aankoop. Hij pleit voor het terugbrengen van de gemiddelde doorlooptijd voor het verkrijgen van benodigde vergunningen van negen naar drie maanden. Dit moet het proces voor zowel bouwers als kopers versnellen en de beschikbaarheid van woningen vergroten.

Een ander punt van zorg is de bescherming van eigenaren tegen ongewenste bewoning, ook wel bekend als ‘okupatie’. Feijóo stelt voor om een verzekering tegen ‘okupatie’ in te voeren, gefinancierd door de regionale overheden, die juridische bijstand en financiële bescherming biedt aan eigenaren die hun leegstaande woningen beschikbaar stellen voor publieke huurprogramma’s. Daarnaast wil hij een speciaal telefoonnummer opzetten voor meldingen van ongewenste bewoning en een register bijhouden van bezette woningen, om zo de communicatie tussen burgers en politie te verbeteren.

Deze voorstellen maken deel uit van een breder plan van de Partido Popular om de woningmarkt toegankelijker en betaalbaarder te maken voor jongeren in Spanje. Feijóo hoopt met deze maatregelen niet alleen de financiële drempels te verlagen, maar ook het vertrouwen van jongeren in de woningmarkt te herstellen en hen te helpen bij het opbouwen van een stabiele toekomst.

Critici vragen zich echter af of deze fiscale voordelen voldoende zijn om de diepgewortelde problemen op de Spaanse woningmarkt aan te pakken. Zij wijzen op de noodzaak van structurele hervormingen en een toename van het woningaanbod om echt verschil te maken. Desalniettemin markeren Feijóo’s voorstellen een stap in de richting van het verlichten van de lasten voor jonge huizenkopers en het stimuleren van economische groei door middel van de vastgoedsector.