Sterren bij hotels geven aan hoeveel comfort, service en voorzieningen je kunt verwachten. Maar hoe die sterren precies worden toegekend, verschilt per land of regio. Soms spelen ook luxe-uitstraling en marketing mee. In dit artikel leggen we uit hoe dit systeem werkt, voor zowel hotelgasten als eigenaars.
In Spanje ligt de verantwoordelijkheid om sterren te geven bij de regionale overheden; elke autonome regio stelt eigen criteria, meestal rondom minimale kamer- en badkamergrootte, prestaties van personeel, toegankelijkheid en hygiëne. De classificatie loopt van één tot vijf sterren — met vijf als hoogste officiële categorie, plus soms de benaming “Gran Lujo” voor uitzonderlijke vijfsterrenhotels.
Procedures worden bepaald door onafhankelijke organisaties. In Europa hanteren 17 landen de methodiek van de HotelStars Union; andere landen, zoals Frankrijk, werken met geaccrediteerde privé-instellingen. In de VS zijn erkenningen zoals AAA en Forbes gangbaar, maar hun classificaties volgen niet altijd de officiële normen.
Van één- tot vijfsterrenhotels stijgt de mate van comfort en extra’s:
– 1 ster: basisvoorzieningen – bed, badkamer, eigen sanitair, minimale meterafmeting.
– 2 sterren: extra’s zoals tv, telefoon, kluis en continureceptie inbegrepen.
– 3 sterren: comfortabele kamers met bureau, flatscreen, koffiezet en betere locatie.
– 4 sterren: luxe faciliteiten, minibar, bar, airco en vaak fitness of zwembad.
– 5 sterren: topklasse met designbedden, luxe amenities, gepersonaliseerde service, spa’s en gastronomische restaurants. Service is hier het verschil.
Er bestaan ook zogenaamde “zevensterrenhotels” zoals de Burj Al Arab in Dubai, maar deze titel is puur marketing. Formeel blijven het vijfsterrenhotels die extra luxe bieden.
Een hotel moet vóór opening officieel sterren aanvragen en deze visueel tonen. Kwaliteitscontroles en auditeringen volgen regelmatig. Voor hotelmanagers zijn sterren waardevol: hogere categorieën trekken kapitaalkrachtigere gasten en rechtvaardigen hogere tarieven, maar vereisen ook grotere investeringen en personeel.
Toch volstaat het sterrensysteem niet meer alleen. Dankzij alternatieven zoals vakantieverblijven zonder officiële beoordeling of boutique hotels, verschuift de focus naar beleving en gepersonaliseerde gastvrijheid. De sterren blijven relevant, maar de gastbeleving wint aan belang.