De kerncentrale Almaraz, gelegen in de Spaanse regio Extremadura, is al jarenlang een belangrijk economisch fundament voor de omliggende gemeenschappen. De centrale, operationeel sinds de jaren 80, produceert een derde van alle nucleaire energie in Spanje. Toch is het einde nabij: volgens een in 2019 vastgesteld sluitingsprotocol zullen de reactoren van Almaraz in 2027 en 2028 worden stilgelegd.

Recent trokken ongeveer 7000 inwoners van Campo Arañuelo, een regio sterk afhankelijk van de centrale, de straat op om te protesteren tegen deze sluiting. De demonstranten benadrukken dat de centrale “de motor van leven en vooruitgang” is voor de regio. De sluiting zou namelijk niet alleen energieproductie beëindigen, maar ook duizenden banen en financiële stabiliteit in gevaar brengen.

De Spaanse overheid stelt dat de beslissing om Almaraz te sluiten afkomstig is van de elektriciteitsbedrijven Iberdrola, Naturgy en Endesa, die de centrale bezitten. Volgens het ministerie van Ecologische Transitie gaat het om een economische keuze van deze bedrijven en niet om een politieke beslissing. De bedrijven wijzen echter naar de hoge belastingen, die jaarlijks meer dan 435 miljoen euro bedragen, als een van de belangrijkste redenen. Ook de striktere Europese veiligheidseisen dragen bij aan de hoge operationele kosten.

De sluiting van Almaraz zou een directe impact hebben op de werkgelegenheid in de regio. Momenteel biedt de centrale werk aan ongeveer 3000 mensen, met een piek van 1200 extra werknemers tijdens onderhoudsperiodes. De lonen variëren van 3000 tot 6000 euro per maand, en werknemers profiteren van voordelen zoals babybonussen, gratis schoolboeken en toegang tot culturele activiteiten. Deze voordelen zijn cruciaal voor een regio waar meer dan 60% van het gemeentelijke inkomen afkomstig is van de kerncentrale. Almaraz zelf wordt beschouwd als de rijkste gemeente in Extremadura, met een gemiddeld jaarinkomen van bijna 15.500 euro per inwoner.

Ondanks het economische belang van de centrale blijft het nationale beleid gericht op een geleidelijke afbouw van nucleaire energie. Dit roept vragen op over de toekomst van zowel de energievoorziening als de regionale economieën die afhankelijk zijn van kerncentrales zoals Almaraz.

De geplande sluiting markeert niet alleen het einde van een tijdperk voor de energie-industrie, maar ook voor de gemeenschappen die op de centrale steunen. Voor hen blijft de onzekerheid groot, en de oproep om heroverweging van het sluitingsplan klinkt steeds luider.