HUESCA – In de schaduw van de Monte Perdido, een van de blikvangers van de Centrale Pyreneeën, rust een van de laatste en grootste gletsjers van Spanje. De laatste dagen rommelt het echter bij de gletsjer. Grote stukken breken af, en het is steeds duidelijker dat de gletsjer geen lang leven meer beschoren is.
In de berghut van Pineta sloegen ze eerder deze week al alarm. Uit de bergen klonk gerommel, en het water dat van bij de gletsjer naar beneden kwam was donkergrijs. Waren er grote stukken van het ijs aan het afbreken?
Een paar dagen nadien wandelden López-Moreno en zijn collega Francisco Rojas, onderzoekers van het instituut voor ecologie, naar boven om de situatie van de gletsjer te bekijken. Al 20 jaar bestudeert het team de evolutie van de gletsjers in de Pyreneeën. Die van Monte Perdido is de grootste samen met die van de Aneto en Maladeta. Het is de laatste gletsjer van het nationaal park van Ordesa en Monte Perdido. De gletsjers bestuderen is een trieste taak. Het is namelijk zeker dat ze allemaal gedoemd zijn te verdwijnen de komende decennia. De vraag is alleen wanneer precies?
Tot nog toe was de gletsjer van Monte Perdido de meest gezonde van de 19 gletsjers die overblijven in de Pyreneeën (in 1850 waren er meer dan 50). In het Westelijke deel is de gletsjer tot 45 meter dik, net zo dik als een gebouw met 13 verdiepingen. De oudste lagen zijn meer dan 2.000 jaar oud.
Een gletsjer bestaat eigenlijk uit verschillende ijsrivieren die elke dag een paar centimeter naar beneden schuiven. Wanneer die beweging ophoudt, is de gletsjer “dood”, en wordt hij langzaam donker van kleur door het stof en puin dat zich er op opstapelt. De hele rechterhelft van de gletsjer van Monte Perdido is al dood. En de hele gletsjer ziet donkerder dan ooit. “Het wordt waarschijnlijk het slechtste jaar voor de gletsjer sinds het begin van de metingen”, vertelt López-Moreno. “De laatste jaren verloren we 0,8 meter per jaar, maar nu is het mogelijk dat we twee meter verliezen.”
De enige manier dat de gletsjer terug groeit is dat hij in de winter meer sneeuw opstapelt dan hij ijs verliest in de zomer. Door de klimaatverandering lijkt dat scenario echter hoogstens onwaarschijnlijk, en het is dus een kwestie van tijd voor we deze ijsreus van de Pyreneeën voorgoed verliezen.
