INTRO: Colyne en Laurens, een Vlaams koppel besmet met het reisvirus, namen afscheid van hun huis en job voor onbepaalde tijd. Samen met hun energieke, driejarige hond, Barry, ontdekken ze sinds een jaar het veelzijdige continent Europa. Campervan Grace, hun tijdelijke huis op wielen, brengt hen op bekende en minder bekende plekjes. Sinds vier maanden gaat hun route door het indrukwekkende Spanje. Benieuwd naar hun reisverhalen en uitdagingen? Reis dan hier met ze mee.
Cabo de Gata, een bekend natuurreservaat dat voor velen een geliefd gebied is wegens zijn desolate impressies en een beschermde kustlijn van zeventig kilometer waar de mooiste stranden van Spanje te vinden zijn. Zowel mens en dier voelen zich hier thuis. Het park kent dan ook een rijke fauna en flora en daarvoor zit de grond waarschijnlijk wel voor iets tussen die bestaat uit een complexe, geologische mix van vulkanisch materiaal en een semi-woestijn. Een apart stukje natuur in Europa.
Parkeren doen we in La Fabriquilla, een gehucht in Cabo de Gata op een plaats waar campers toegelaten zijn en waar alvast heel veel poezen aanwezig zijn. ‘s Avonds zien we vanuit onze ‘woonkamer’ hoe diezelfde poezen gretig gebruik maken om hun nageltjes te scherpen aan iemands tuinmeubilair. De zittingen in fijn vlechtwerk moeten er in geen tijd aan geloven. Plezier onder poezen en pech voor de eigenaar. Moet je maar niet doen, het is een parking, geen camping. Er wordt wat gewandeld in deze aparte omgeving en we trekken even naar Almadraba de Monteleva, een gehucht verderop gelegen aan de kust. Een vissersdorp, al hebben we daar niet heel veel van gemerkt. Geen enkele vis gezien. Wat we wel zagen waren de vele zoutpannen van Cabo de Gata, verspreid over de tweede kustlijn. Een industrie dankzij de natuur en een beetje hulp van een mensenhand. De bebouwing iets verderop varieert van oud naar nieuw. Sommige huizen lijken op te gaan in de omgeving, terwijl andere schreeuwen om gezien te worden. Niet omwille van hun schoonheid, maar wegens hun Mexicaanse stijl. In de verte zien we de ‘Iglesia de Almadraba de Monteleva’, een kerk die we later zullen herkennen in seizoen twee van die prachtige Spaanse reeks ‘Casa de papel’. De kerk werd aan het begin van de 20ste eeuw gebouwd en recentelijk in 2012 gerestaureerd. Geen wonder dat ze er goed uitziet. Na de wandeling en de lunch genieten we nog wat van de zon op één van de brede, eindeloze stranden.
De volgende dag stapt Colyne nog even tot aan de vuurtoren ‘el faro de Caba de Gata’ en wat rotsen bij ‘Arrecife de las Sirenas’ terwijl ik ga fietsen. Ten minste dit was het plan. Want wanneer ik reeds in dat strakke lycrapakje de wielen monteer van mijn racefiets, merk ik dat de remschijven haperen tegen het achterwiel. Fietsen met de remmen dicht lijkt me niet zo aangewezen, al helemaal niet wanneer het bergop gaat zoals hier. Wat ik ook probeer, ik krijg het klusje met de hydraulische remmen maar niet geklaard. De goesting om te fietsen in het achterland van Cabo de Gata was groot en ik baal als een stekker.
Helaas, ‘t zal voor een volgende keer zijn …
Wie interesse heeft in meer foto’s van dit prachtige plaatsje of verhalen over onze reis door Europa, kan terecht op onze Polarsteps via onderstaande link.
‘Vlaams koppel op reis door Spanje’ vertelt het verhaal van Colyne en Laurens die samen met hun campervan Grace door Europa reizen. Volg hun avonturen in Spanje via onze SpanjeVerhalen, of lees hun reisverslagen op Polarsteps.