MÁLAGA – Hoe leuk de vogels ook zijn om te zien voor de toeristen, de groene parkieten staan erom bekend dat ze een plaag zijn. Het is een vogelsoort die niet thuishoort in het Spaanse systeem en schadelijk kan zijn of eigenlijk al is voor de flora en de fauna in met name de steden maar ze ook steeds meer een plaag zijn voor de boeren. Experts menen dat de beste manier om de aantallen “cotorras argentinas” en “cotorras de Kramer” te reduceren is om ze gericht af te schieten.
Málaga, Barcelona, Sevilla, Madrid, Valencia, Alicante en de vele andere plaatsen langs de kust hebben al jaren te maken met grote aantallen zogenaamde “cotorras argentinas” (monniksparkieten) en “cotorras de Kramer” (halsbandparkieten). Het zijn de schattige en exotische groene parkieten die in de palmbomen zitten maar veel herrie maken, grote nesten bouwen en agressief gedrag kunnen tonen.
Deze parkieten zijn in Spanje beschermd en mogen niet zomaar gedood worden maar ondertussen ziet men ze wel als een plaag in de steden en gemeenten waar ze in de vrije natuur leven.
Daarnaast is de cotorra de Kramer (halsbandparkiet), die langer dan 20 jaar kan leven, een van de agressiefste soorten parkieten en wordt deze vogel zelfs gezien als een van de honderd gevaarlijkste indringers binnen Europa.
Afschieten
Ondanks dat de vogels beschermd zijn en ondanks de afkeer van de mensen en met name de dierenliefhebbers (die vaak het mooie maar niet het negatieve zien) zijn experts het erover eens dat om van de “plaag” af te komen men gericht mannetjes parkieten dient af te schieten.
Het gaat daarbij dan om scherpschutters die van afstand en met speciale geweren uitgerust met een vizier de mannetjes parkieten afschieten. Er zijn bij dit protocol altijd twee personen aanwezig, een gespecialiseerde schutter en een persoon die in de gaten houdt dat er niemand in de buurt is die eventueel verwond kan worden en om het dode dier weg te halen.
In Zaragoza is dat blijkbaar al met succes ingevoerd waarbij men mannetjes exemplaren heeft doodgeschoten waarna het aantal parkieten stabiel bleef en zelfs iets afnam. Deze manier van handelen is blijkbaar stilgehouden om problemen met dierenbeschermers te voorkomen.
Effectief
Volgens de experts is het de makkelijkste, snelste, diervriendelijkste en goedkoopste manier van handelen om van de plaag af te komen. Veel steden kiezen voorlopig echter voor een manier van het invoeren van anticonceptie middelen in het voer, iets wat men ook bij duiven doet in de grote steden. Deze manier van handelen is echter niet zo effectief gebleken.
Sympathiek
Het grootste probleem van het controleren van de plaag van de monniksparkieten en halsbandparkieten is dat het om vogels gaat die een grote sympathie hebben onder de mensen omdat het leuke beestjes zijn om te zien. Met name toeristen maken foto’s van deze exotische vogels die in de palmbomen zitten.
Mensen die echter in de buurt wonen van deze parkieten zouden vanwege de herrie die deze maken maar al te graag zien dat ze verdwijnen. En dan hebben we het niet over toeristen die enkele dagen of weken nabij de parkieten wonen maar mensen die het hele jaar door ermee te maken hebben.
Nesten van deze parkieten kunnen tot wel 150 kilo wegen wat ook gevaarlijk is. In die nesten wonen soms zes families of stelletjes want deze parkieten vliegen en leven altijd met zijn tweeën.
Cijfers
Volgens officiële cijfers werden er tot 2015 zo’n 190.000 cotorras argentinas (monniksparkieten) afkomstig uit Argentinië en Uruguay naar Spanje gebracht. In deze twee landen worden deze parkieten als een plaag gezien en bedreiging voor de landbouw. Er zijn volgens de officiële cijfers ook zo’n 63.000 cotorras de Kramer (halsbandparkieten) afkomstig uit Pakistan en Senegal naar Spanje gekomen.
Volgens gegevens leven er in de provincie Madrid zo’n 10.800 monniksparkieten en 1.300 halsbandparkieten terwijl dat aantal in de provincie Barcelona staat op 6.248 en 165. In de provincie Málaga leven 2.467 monniksparkieten terwijl de provincie Sevilla 1.367 halsbandparkieten huisvest. De provincie Valencia zou volgens de cijfers 698 monniksparkieten hebben en bijna geen halsbandparkieten.