MÁLAGA – Ook het boren van de verticale tunnel heeft meer tijd gekost dan wat men aanvankelijk dacht nodig te hebben. Het probleem was het moeilijke ondergrondse terrein waarbij men met de speciale boormachine steeds op onaangename verrassingen zoals grote rotsblokken stuitte. Gespecialiseerde mijnwerkers gaan het vanaf dinsdagmiddag overnemen en als alles goed gaat weten we over 24 uur het lot van Julen.
UPDATE: (dinsdag 14 uur) Nieuwe vertraging wat betreft de reddingspoging van Julen. De verticale tunnel van 60 meter diep is klaar maar bij het inbrengen van de metalen pijpen waar de lift in komt om de mijnwerkers naar beneden te vervoeren, kwam men niet verder dan 40 meter diep. Het probleem lijkt te zijn dat deze laatste 20 meter niet breed en recht genoeg zijn. Deze meters moeten opnieuw geboord worden. Zoals het er nu naar uitziet gaan ze deze laatste 20 meters opnieuw opvullen met rivierzand zodat als ze opnieuw breder en rechter gaan boren de tunnel niet instort. Deze vertraging zorgt ervoor dat de mijnwerkers deze dinsdag nog niet kunnen gaan graven. Het is nog niet bekend wanneer ze wel met hun moeilijke werk kunnen beginnen.
Terwijl men alweer is begonnen met de negende reddingsdag neemt de spanning toe nu men in principe aan de laatste etappe is begonnen om bij de tweejarige Julen onderin de 110 meter diepe en slechts 25 cm brede waterput te komen.
Een enorme boormachine heeft in totaal 55 uur nodig gehad om een verticale tunnel van 60 meter diep aan te leggen of te boren. Men is vorige week vrijdagmiddag om 13.30 uur begonnen met het boren waarbij men in eerste instantie meende 15 uur later klaar te zijn op 60 meter diepte. Dat is door omstandigheden niet gelukt. Uiteindelijk heeft de boormachine met een gemiddelde snelheid van 1,1 meter per uur kunnen boren.
Nadat het gat geboord is moeten nu de ijzeren pijpen geplaatst worden waarin later de speciale lift van 1.05 meter breed en 2.50 meter hoog de mijnwerkers 60 meter moet laten zakken. Deze lift werd speciaal voor deze reddingsoperatie in Alhaurín de la Torre gemaakt. Het plaatsen van de buizen moet dinsdagmiddag klaar zijn waarna de mijnwerkers zullen afdalen.
Mijnwerkers
De uit Asturië overgevlogen mijnwerkers zijn specialisten op het gebied van moeilijke reddingen in o.a. mijnen en bergachtig gebied. Zij zullen in koppels van 2 met in totaal 4 personen om de beurt handmatig een horizontale tunnel gaan graven van ongeveer vier meter lang (al schrijven sommige kranten over 3 meter).
Deze tunnel loopt iets schuin omhoog en eindigt bij de waterput onder de berg puin en aarde wat een stop vormt in de put. Volgens de georadar is er 15 meter open ruimte onder de stop in de waterput en men gaat er vanuit dat Julen zich daar bevindt.
Verwacht wordt dat de mijnwerkers 24 uur nodig zullen hebben om non-stop handmatig de vier meter lange horizontale tunnel te bouwen. Dat moet men met de hand doen omdat trillingen van grote machines een negatief effect kunnen hebben op de waterput.
Mocht blijken dat de mijnwerkers moeilijkheden hebben met de grond/aarde die ze tegenkomen bij het handmatig graven van de horizontale tunnel, dan kunnen ze gebruik maken van explosieven die zwaar genoeg zijn om het steen kapot te maken maar licht genoeg om geen problemen te veroorzaken.
Overzicht na de val van Julen
Nadat de melding binnen was gekomen op zondag 13 januari om 14 uur dat een tweejarige jongen in een waterput was gevallen kwam men in actie. De waterput is echter 110 meter diep en slechts 25 cm breed. Daardoor kon men niet via dezelfde waterput bij Julen komen.
Men liet een camera in de put zakken maar die kwam niet verder dan 72 meter diepte in de 110 meter diepe tunnel. De camera kwam terecht op een berg aarde en puin dat in de waterput was gevallen. Men heeft daar later een zakje snoep, een beker en een haar van Julen gevonden. Men slaagde er met een speciale zuigmachine niet in om het puin uit de put te verwijderen dus werd er gezocht naar andere mogelijkheden.
Besloten werd om een nieuwe tunnel te bouwen om zo in de waterput te kunnen komen. In eerste instantie zou dat een horizontale tunnel worden maar vanwege moeilijkheden met het voor de specialisten onbekend terrein werd dat plan afgeblazen. Daarna besloot men een of twee verticale tunnels te boren om daarna horizontaal verder te gaan richting de waterput.
Nadat men in eerste instantie 25 meter berg heeft afgegraven (35.000 kubieke meter in 36 uur tijd) om een platform te vormen voor de speciale boormachine die uit Madrid gehaald werd, heeft deze een verticale tunnel geboord van 60 meter diep waardoor men nu op een diepte ie gekomen van 83 meter (van de 110 meter).
Vanaf 83 meter diepte gaan gespecialiseerde mijnwerkers handmatig verder met het graven van een horizontale tunnel die niet groter is dan 1 tot 1,20 meter. Het puin dat uit de hand gegraven tunnel gehaald wordt zal onderaan de verticale tunnel worden opgeslagen.
Staat van Julen
Experts zeggen dat Julen in een 110 meter diepe waterput is gevallen, een hoogte die te vergelijken is met een flatgebouw van 50 verdiepingen. Uiteraard weet men niet in welke staat Julen zich bevindt. Men meent dat Julen klem is komen te zitten aangezien het om een waterput gaat van slechts 25 centimeter diep. De kans is ook aanwezig (en groot) dat Julen bewusteloos is en waarschijnlijk gewond.
Alle meer dan 300 reddingswerkers zijn ervan overtuigd dat Julen zich in de tunnel bevindt en nog leeft. Aan een ander scenario willen zij voorlopig niet denken.