MÁLAGA – Nadat er problemen waren op de negende dag (dinsdag) van de reddingspoging van de tweejarige Julen wat betreft de verticale tunnel, is men op woensdag alweer begonnen met dag tien van de moeilijke reddingsoperatie. De mijnwerkers hopen deze woensdagmiddag/avond eindelijk 60 meter af te kunnen zakken om te beginnen met de horizontale tunnel om bij de waterput te kunnen komen.
Alles ging tot dinsdagmiddag redelijk volgens plan maar de reddingswerkers kwamen opnieuw problemen tegen. Maandagavond waren de boorwerkzaamheden van de 60 meter diepe tunnel na 55 uur boren (in plaats van de geplande 15 uur) eindelijk klaar en kon men dinsdag beginnen met het laten zakken van brede metalen buizen. En daar ging het op een diepte van 40 meter mis.
De verticale tunnel bleek de laatste 20 meter niet helemaal recht te zijn waardoor men de metalen buizen niet in een rechte lijn kan laten zakken. Deze rechte lijn is noodzakelijk want in deze buizen worden de mijnwerkers die handmatig op 60 meter diepte een horizontale tunnel gaan graven, met een lift naar beneden gestuurd.
Opnieuw boren
Na deze nieuwe tegenslag begon men meteen dinsdagmiddag met het opvullen van de laatste 20 meter met rivierzand om daarna opnieuw te gaan boren. Dat opvullen is blijkbaar erg belangrijk om ervoor te zorgen dat de boormachine recht verder kan boren. Waarschijnlijk zijn de laatste 20 meter fout gegaan omdat de boormachine op harde steen terecht was gekomen en het boren moeizaam ging.
Het opvullen van de laatste 20 meter van de 60 meter diepe verticale tunnel was woensdagmorgen klaar waarna men opnieuw is begonnen de laatste 20 meter te gaan boren met de speciale boormachine afkomstig uit Madrid. De reddingswerkers hebben dit keer niet aangegeven hoe lang dit zal gaan duren maar de mijnwerkers zijn ervan overtuigd dat zij in de namiddag of avond van woensdag eindelijk kunnen afdalen in de tunnel.
Nadat het laatste deel van de tunnel opnieuw geboord is moeten de ijzeren pijpen geplaatst worden waarin later de speciale lift van 1.05 meter breed en 2.50 meter hoog de mijnwerkers 60 meter moet laten zakken. Deze lift werd speciaal voor deze reddingsoperatie in Alhaurín de la Torre gemaakt. Bij de eerste poging om dit te doen ging het dinsdag dus bij de laatste 20 meter mis.
Mijnwerkers
De uit Asturië overgevlogen mijnwerkers zijn specialisten op het gebied van moeilijke reddingen in o.a. mijnen en bergachtig gebied. Zij zullen in koppels van 2 met in totaal 8 personen om de beurt handmatig een horizontale tunnel gaan graven van ongeveer vier meter lang (al schrijven sommige kranten over 3 meter).
Deze tunnel loopt iets schuin omhoog en eindigt bij de waterput onder de berg puin en aarde wat een stop vormt in de put. Volgens de georadar is er 15 meter open ruimte onder de stop in de waterput en men gaat er vanuit dat Julen zich daar bevindt.
Verwacht wordt dat de mijnwerkers 20 tot 24 uur nodig zullen hebben om non-stop handmatig de vier meter lange horizontale tunnel te bouwen. Dat moet men met de hand doen omdat trillingen van grote machines een negatief effect kunnen hebben op de waterput. Dit moeilijke werk kan echter ook langer gaan duren, iets dat afhankelijk is van de moeilijkheden die zij bij het graven tegen zullen komen.
Daarnaast doen de mijnwerkers dit met zuurstofmaskers vanwege het stof wat vrijkomt bij het graven. De tunnel wordt schuin gegraven zodat het puin dat men weghaalt beneden onder de lift terecht kan komen.
Mocht blijken dat de mijnwerkers moeilijkheden hebben met de grond/aarde die ze tegenkomen bij het handmatig graven van de horizontale tunnel, dan kunnen ze gebruik maken van explosieven die zwaar genoeg zijn om het steen kapot te maken maar licht genoeg om geen problemen te veroorzaken. SPeciaal daarvoor zijn specialisten van de Guardia Civil explosievendienst (TEDAX) naar Totalán gekomen.
Queremos acabar por hoy con un fuerte abrazo a todos los que siguen dando lo mejor de sí mismos, sin descanso ni desánimo, hasta encontrar al pequeño Julen en #Totalán #Málaga
Sois #MuyGrandes
¡Ánimo! #ParaServirYProteger 📲 #062 pic.twitter.com/GRHFFP513l— Guardia Civil 🇪🇸 (@guardiacivil) January 21, 2019
Kort overzicht val van Julen
Nadat de melding binnen was gekomen op zondag 13 januari om 14 uur dat een tweejarige jongen in een waterput was gevallen kwam men in actie. De waterput is echter 110 meter diep en slechts 25 cm breed. Daardoor kon men niet via dezelfde waterput bij Julen komen.
Men liet een camera in de put zakken maar die kwam niet verder dan 72 meter diepte in de 110 meter diepe tunnel. De camera kwam terecht op een berg aarde en puin dat in de waterput was gevallen. Men heeft daar later een zakje snoep, een beker en een haar van Julen gevonden. Men slaagde er met een speciale zuigmachine niet in om het puin uit de put te verwijderen dus werd er gezocht naar andere mogelijkheden.
Besloten werd om een nieuwe tunnel te bouwen om zo in de waterput te kunnen komen. In eerste instantie zou dat een horizontale tunnel worden maar vanwege moeilijkheden met het voor de specialisten onbekend terrein werd dat plan afgeblazen. Daarna besloot men een of twee verticale tunnels te boren om daarna horizontaal verder te gaan richting de waterput.
Nadat men in eerste instantie 25 meter berg heeft afgegraven (35.000 kubieke meter in 36 uur tijd) om een platform te vormen voor de speciale boormachine die uit Madrid gehaald werd, heeft deze een verticale tunnel geboord van 60 meter diep waardoor men maandagavond op een diepte was gekomen van 83 meter (van de 110 meter).
Vanaf 83 meter diepte gaan gespecialiseerde mijnwerkers handmatig verder met het graven van een horizontale tunnel die niet groter is dan 1 meter breed en 1,20 meter hoog. Het puin dat uit de hand gegraven tunnel gehaald wordt zal onderaan de verticale tunnel worden opgeslagen.