Dit keer wordt het SpanjeVerhaal geschreven door Cintha van Marrewijk, ook bekend bij onze lezers als de taalbegeleidster van de dagelijkse Spaanse lessen. Zij ging samen met Pip de Podenco, Sam de Labradorpup en manlief Tomás in de camper op pad. Met zijn vieren maakten ze een roadtrip door het noorden van Extremadura, een regio die net zo groot is als Nederland en waar veel te ontdekken is, Castilië en Léon, Castilla-La Mancha, de Valencia regio en Andalusië om van het Spaanse binnenland naar de kust te rijden. Het camperreisverslag bestaat uit twee delen en in de teksten wordt soms verwezen naar Spaanse woorden en hun uitleg. Vámonos met deel 2!
Tomás heeft een paar plaatsjes op zijn verlanglijstje staan. En dat zijn Ronda en iets met een tonijn. We hebben vanaf vandaag nog een week, en zo lang de kinderen niet vragen of we thuis komen, nemen we het er maar eens goed van. Het is goed voor je huwelijk om af en toe eens lekker samen weg te zijn. En inmiddels zijn ze 18 en 16 dus dan mag het wel eens een keer. Alleen de honden mee. Ik houd zo van het reizen met de camper, die vrijheid (libertad) en altijd je bedje bij je hebben is zo´n luxe.
Playas hermosas
We rijden door richting Cabo de Gata, het schijnt een natuurpark te zijn. Nu zie ik alleen bruine bergen, maar wel prachtige stranden (playas hermosas o playas bonitas o playas preciosas). Het is heerlijk weer zo begin oktober. We parkeren de camper in een verlaten dorpje. La Fabriquilla heet het, ga ook eens naar de vuurtoren een stukje verderop. Prachtig allemaal. Er is alleen een parkeerplaats met een paar campers, dus daar gaan we staan. Heerlijk, je hoort de golven op het strand donderen en de zon schijnt keihard. 28 graden is het, wat een geluk. Pip ziet voor het eerst de zee, met Sam was ik al eens naar Málaga gereden met de camper.
El Mar de Plástico
We genieten van een prachtige zonsondergang aan zee en slapen heerlijk met het geluid van de golven. De volgende ochtend besluiten we naar Nerja te gaan, ook op aanraden van vele cursisten, maar ook omdat ik een mooie camping met 4,6 sterren googel. En die zie je niet zo veel. We rijden letterlijk door alleen maar plastic, overal waar je kijkt zie je een bedrijf staan. Sommige mensen vinden het lelijk, nu is ook niet echt mooi, maar ik zie wel ondernemerschap. Op elk stukje berg en tot aan de zee is een bedrijf neergezet, ongelooflijk. Toch mooi hoeveel werk hier verricht word. Vanaf de maan is El Mar de Plástico te zien. Het is ook een supergave Spaanse serie op Netflix, absoluut een aanrader vind ik.
Los pueblos blancos
En dan komen de eerste witte dorpjes (los pueblos blancos) in zicht, we rijden Nerja in. Prachtig tropisch, heel toeristisch richting onze prachtige camping. Cortijo San Miguel – Aula de Naturaleza heet het. Een cortijo is normaal gesproken een landhuis op een finca. Nou het is echt wel cool, via een mooi hek rijden we tussen de bananenbomen en advocado-bomen in. Zo bijzonder, Tomás is natuurlijk echt van het eten uit de natuur en zoekt altijd paddestoelen. Nou hier mag hij zich klem eten aan advocado´s. Sam vindt ze ook lekker.
Wit pistool op je hoofd
Heerlijk hier, voordat we het hek door mochten werd eerst onze temperatuur gemeten. Je krijgt een soort wit revolver op je voorhoofd gericht en dan hoor je of je goed bevonden bent of niet. Handen desinfecteren en we mogen een plekje uitzoeken. Super, we kijken onze ogen uit met papegaaien, een ezel, paard, poezen voor Pip. Echt een tropische tuin waar we mogen staan. Als we het hek uitlopen en de parkeerplaats oversteken dan ben je op het strand. Ook zo´n prachtig strand. We lopen een paar kilometer naar het dorp. Best druk, veel Engelsen. En we vinden een Nederlandse snackbar om een kroket, bamihap en bittergarnituur te eten. Whaaaa dat is zo lang geleden en zo lekker. Waar wij wonen in Extremadura is niets Nederlands te vinden, dus onze dag kan niet meer stuk.
Lekker schudden
Het is hier zo geweldig, we blijven nog maar een dag. Lekker op het strand zitten, superhelder water, wel koud hoor, maar toch duik ik er even in. Sam blijft natuurlijk rondjes zwemmen als echte Labrador. Maar ik moet goed opletten, ze rent vrolijk rond, maar het is niet meer de kleine schattige pup van een paar maanden geleden, maar een flinke kleuter van 25 kilo. Ze rent naar een dame toe die nietsvermoedend lekker in haar blote borsten ligt te zonnen. Sam gaat zich flink staan uitschudden naast haar om vervolgens over haar handdoeken heen te gaan rollen. Uf qué vergüenza (uitspraak: oef kè berkwenza, zachte k en slissende z) – oef wat een schaamte. Maar de vrouw staat rustig op en droogt zich af, alsof er niks aan de hand is. Heerlijk zulke mensen, regelmatig krijg ik wat anders te horen. Maar goed jammer dan, het leven gaat niet altijd over rozen en als dat dan het ergste is dan laten we het maar zo.
Ronda – nummer 1 van Andalucía
De volgende ochtend besluiten we naar Ronda te rijden. Het staat op nummer 1 van de te bezoeken plaatsen in Andalucía en vele cursisten geven aan dat we Ronda absoluut eens gezien moeten hebben. El Caminito del Rey rijden we voorbij, die ga ik nog wel een keer doen met mijn dochter. Een mooie weg er naar toe en dan kom je bij Ronda, wat gewoon een stad is van 37.000 inwoners. En eigenlijk ben ik daar helemaal geen fan van. We rijden met de camper naar een camping waar ze heel vervelend doen en panisch over het Corona virus en zeuren dat we maar met 1 persoon de receptie in mogen, terwijl wij samen willen beslissen wat we gaan doen. Ik zeg tegen Tomás weet je wat, we rijden naar de stad en parkeren daar op de camperplaats. Prima plek, met zelfs stroom en we lopen naar het historische centrum. Nou het is echt spectaculair, el Puente Nuevo, el Puente Viejo, Los baños arabes. Prachtig, ik wil het graag even LIVE laten zien via https://www.facebook.com/watch/?v=2403720129937842
Waaaa wat een smalle weggetjes
We komen weer terug bij de camperplaats, ik zeg tegen Tomás, laten we weggaan uit deze stad en de rust weer opzoeken, dus dat doen we. Oh jee we moeten door smalle weggetjes, ik hou daar echt niet van, ik schiet in mijn slippertjes en stap naar buiten en kijk even of de camper er wel doorheen kan. Een vriendelijke meneer zegt, kijk maar goed in de spiegels, die je ziet aan de zijkant van de weg dan moet het lukken. Qua lengte moet het wel kunnen. Dus op goed geluk rijden we door, gelukkig komen we geen enkele tegenligger tegen.
El pueblo más bonito de España
We komen aan bij Setenil de la Bodega. Ik snap niet waarom we hier heen moeten zeg ik tegen Tomás. Hij zegt, kijk maar naar het bord, en ja hoor dit dorp hoort bij de lijst van Uno de los pueblos más bonitos de España. (www.lospueblosmasbonitosdeespana.org). Nou dan weet je dat het goed zit. En ja hoor, we lopen het centrum in en je ziet ver uitstekende rotsen met huisjes daaronder en een groene begroeide rivier door het dorp heen. Hier zouden we dus nooit van z´n leven passen met de camper. Ook hier hebben we een LIVE video van gemaakt, zoals van alle mooie plaatsen. Kijk maar even naar een LIVE video via www.facebook.com/supergoedspaansleren
Spanjaarden en herrie
We blijven 2 nachten, schitterende camping, jammer dat we naast de speeltuin geparkeerd hadden, dat was niet zo´n slimme zet, want op vrijdagmiddag kwam er toch een invasie van Spaanse families, dat heb je altijd met een puente (uitspraak: pwente en dat is als er een vrije dag aan het weekend is geplakt, dus zoals op 12 oktober, de nationale feestdag el Dia de La Hispanidad. Maar ik dwaal af van de speeltuin. Want zoals iedereen wel weet, zelfs al zijn er maar 5 kinderen, het klinkt als 30. Spanjaarden zijn niet voor niks één van de meest luidruchtigste volkeren ter wereld.
A casa
De volgende ochtend rijden we weer over schitterende wegen richting Sevilla y a casa (uitspraak ie a kasa – en naar huis). Mooie tocht, geweldige vakantie. Het is oktober, nog steeds heerlijk weer. We komen dan ook volop campers tegen, overal waar je kijkt, het lijkt wel of ze in de uitverkoop zijn geweest. En ik zwaai dus naar iedereen. Doe ik in het dorp ook als ik met de honden aan het wandelen ben. Tomás zegt, ik zit voor paal. Dus als ik achter het stuur zit, dan ben ik net de koningin. En weet je, ze zwaaien allemaal terug of toeteren even. Zo gezellig wij camperaars onder elkaar haha.
Honden uit hun dak
En dan rijden we Los Guadalperales weer in. De meeste rijstvelden zijn geoogst. De kraanvogels zullen nu niet lang meer op zich laten wachten. En we rijden de tuin in. De honden zijn door het dolle heen. Rennen rondjes door het huis en de tuin, duiken in hun mandjes. Springen van de bank op het bed, het lijkt wel of ze het gemist hebben. Maar als we de camper weer pakken dan zitten ze als eerste achter het stuur. Tot de volgende reis.
Un beso Cintha y Tomás
Wil je nog veel meer van dit soort Spaanse zinnen leren, je mag zondag 25 oktober om 11:00 uur GRATIS meedoen met de Spaanse LIVE Les. Supergezellig en je hebt hier alleen maar internet voor nodig. https://supergoedspaansleren.nl/gratis-live-les Je krijgt ook de opname toegestuurd.