Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.
NOTA: Dit artikel is algemene informatie aangezien vanwege de corona-maatrgelen sommige activiteiten zoals een nieuwjaarsduik niet waren toegestaan in 2020/2021.
Het nieuwe jaar begint goed. Het water is afgesloten. Uiteraard zonder enige waarschuwing vooraf, maar dat zijn we wel gewend. De ene keer is het de stroom, de andere keer het water. Nu was het water dus aan de beurt. ’s Avonds hoorden we een boel gegorgel in de leidingen en zo bleef het, de hele nacht en de hele dag kwam er geen druppel uit de kraan. Maar geen probleem, er liggen altijd kaarsen en zaklantaarns klaar en er staan altijd reserve flessen water bij de hand.
Als de reserve flessen ook leeg zijn gaan we met de brommer naar de bron. Met acht volle flessen in de fietstassen komen we weer thuis. Douchen lukt niet echt met flessen, maar een kopje koffie en een afwasje is geen probleem. We redden ons en ’s avonds kraakt de leiding weer hevig, maar nu omdat er weer water doorheen stroomt.
Nieuwjaarsdag gaan we met z’n zevenen naar het strand want daar zou een nieuwjaarsduik gehouden worden. Niet dat we zelf willen duiken, maar kijken naar dappere duiklustigen is natuurlijk ook wel leuk. Op het strand is het heel gezellig. Het is druk. Mensen ontmoeten elkaar hier. Ze hebben radiootjes mee, slepen met tassen vol flessen en eten, tafels en stoelen. Overal walmen de barbecues en spetteren de worstjes. Het “Happy New year” of “Feliz año nuevo” is niet van de lucht.
Veel mensen lopen in badkleding, waarbij één meneer in zwembroek wel heel erg in het oog springt. Zijn knaloranje zwembroek heeft een uitstekend slurfje, een soort zakje waar des mans trots in verpakt kan worden. Het ziet er niet uit, want het zakje is maar voor een heel klein stukje gevuld en de rest hangt doelloos naar beneden en bungelt een beetje heen en weer. Nog nooit heb ik zoiets idioots gezien. We gieren het uit met z’n allen, wat ons een boze blik van de man in kwestie oplevert. Binnen tien minuten heeft meneer een normale zwembroek aan zonder zakje voor zijn moois.
We wachten op de duik, maar die bleek al eerder te zijn geweest. We waren dus te laat, maar dat vinden we niet erg. Het zonnetje schijnt uitbundig. We vinden een mooi plekje en genieten van de zon al turend over de eeuwig kabbelende golven. Een gezellig etentje met elkaar in een strandtentje….. het nieuwe jaar begint goed.
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Barbara (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
En dan de plaatselijke feesten die vaak dolkomisch zijn. Zo ook in Tibi, waar op 1 januari traditiegetrouw een soort ‘staatsgreep’ wordt uitgevoerd. De ‘nieuwe bewindsvoerders’ vaardigen allerlei wetten uit, die de bestaande bewindvoerders tot wanhoop drijven. Ze protesteren luidkeels, maar dan breken er ‘onlusten’ uit die ontaarden in een meelgevecht. Ze gaan elkaar te lijf met meel en eieren! De straten liggen vol met eierschalen, struif en meel, het lijkt wel sneeuw! We zijn er niet geweest, maar de verhalen die de ronde doen spreken enorm tot de verbeelding. Wat een geklieder, Dat is volksvermaak! Het hoogtepunt van het jaar in Tibi.
Oud en nieuw wordt in Spanje op een heel andere manier gevierd dan in Nederland. Om middernacht bijvoorbeeld steken de Spanjaarden geen vuurwerk af. Bij elke feestelijke gelegenheid knallen ze zonder enig voorbehoud de hele buurt horende dol, maar op oud en nieuw hoor je niets, althans in Fortuna is het redelijk stil! Omdat wij zo mooi het dal kunnen inkijken dachten we verwend te worden met een spetterende vuurwerkshow, maar nee, niets.
Wel steken Spanjaarden om 12 uur, bij iedere klokslag één druif in de mond. Voor elke maand één druif, dat brengt geluk. De 12 druiven moeten dus in no-time doorgeslikt worden om de klokslagen bij te houden. Dit lukt een aantal mensen per jaar niet. Ze stikken in de druiven. Helaas. Dit gebeurt elk jaar weer. Maar ja….. traditie, he? Bij ons in Nederland sneuvelen er ook talloze handen, vingers en ogen……. Tja, traditie, he?
O ja, pikant detail. De dames dragen volgens dezelfde traditie rood ondergoed. Klein, sexy en met een minimum aan comfort, als het maar sexy en rood is, want dát brengt het hele komende jaar liefdesgeluk! Op de markt staan dan ook talloze kramen die uitpuilen met minuscule kanten slipjes, behaatjes, jarretelletjes enz. waar de dames zich voor verdringen. Tja, wie wil er nou geen liefdevol jaar tegemoet gaan en als je het lot een beetje kunt sturen…. Waarom niet. Enfin, de andere kant is dat de Spaanse dames ook erg hun best (moeten) doen om te emanciperen. Dát vinden de merendeels macho-Spanjaarden niet zo leuk, reden waarom hier in Spanje in verhouding heel veel vrouwen mishandeld of zelfs vermoord worden. Zelfs de rode slipjes bieden dan geen enkele garantie! Jammer, maar wie niet waagt die niet wint. Je kunt het natuurlijk altijd proberen!
Groeten van Barbara