Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.
De eerste vrijdag van het nieuwe jaar. Dus het eerste artikel in dit gloednieuwe jaar van VG. Dus PROSPERO AÑO NUEVO.
Kerst en nieuwjaar overleefd hebbend, nadert heel snel Driekoningen. Wij noemen dat het Sinterklaas feest voor Andalusie. In Torre del Mar staat langs de Avenida de Andalusie tegenover de Calle de Larios een groot podium. Daarop nemen Balthazar Caspar en Melchior plaats. Voor het podium vormt zich een eindeloze rij ouders met hun kinderen. Die wachten hun beurt af tot ze het podium mogen bestijgen om de Tres Reyes de hand te schudden. De kinderen is het echter niet om die hand te doen. Of het zou moeten zijn dat er uit die hand voor elk kind een cadeau tevoorschijn komt. In elk dorp van enige betekenis treden die drie koningen dus op. Hoe het aan slimme kinderen wordt uitgelegd dat er 3333 koningen zijn (om maar een getal te noemen) hebben wij nog niet kunnen ontdekken. Alhoewel het iets eenvoudiger lijkt uit te leggen dan de 250000 sinterklazen (om maar een getal te noemen) die in Nederland tegelijkertijd optreden. Kijk die BCM zijn figuren uit het kerstverhaal en die spelen dat verhaal na. Sinterklaas daar is maar een echte van en die komt uit Spanje. Die man speelt helemaal niks na. De beste kerel is zelfs het noorden helemaal kwijt geraakt. Denkt dat ie uit Spanje komt maar komt oorspronkelijk uit Myra. Dat ligt in Turkije beste man en je was bisschop Nicolaas van Myra. Dan komen er ergens zwarte pieten aanzetten. Waar komen die dan opeens vandaan. Ook uit Myra of uit Spanje. Gevolg van dat onduidelijke verhaal dat ze nu in Nederland zitten te zeuren over witte pieten zwarte pieten roetveeg pieten. Nee dan is dat verhaal van Balthasar Caspar en Melchior vele malen helderder en beter te “verkopen”. Hebben ze hier in Spanje en Andalusië dus heel erg goed begrepen. De boot op met die hele sinterklaas handel en noordwaarts met het zwikje. Kenmerk van Andalusie. Hier houden ze niet van dat slappe gezwam over bisschoppen van Myra. Laat ze dat maar mooi in Turkije uitzoeken daar lag per slot van zake Myra toch.
Om de contacten met de inheemse bevolking nog intensiever te doen verlopen hebben we besloten om de taal nog beter te gaan leren. Let vooral op de woorden nog beter.Om u enig idee te geven hoe goed onze beheersing van het Spaans is, de volgende anekdote. Er beweegt hier in Andalusië een Nederlands echtpaar. Zeer bijzonder koppel. Valt sterk op dat hier heel erg veel zeer bijzondere koppels rondspringen. Invloed van de vele zonuren? Dat koppel laten we ze R en A noemen zijn samen meer dan 160 jaar jong. Hij neemt van dat aantal meer dan 90 stuks voor zijn rekening. Naar de leeftijd van een dame vraag je niet maar je mag hem wel uitrekenen. Hij heeft heel veel kwaliteiten. Een daarvan is dat hij technisch zeer goed onderlegd is. Hij heeft die eigenschap gebruikt om een oldtimer te bouwen. Een Morgan. Stel u een soort open landauer voor. Prachtige auto. Het weer in Nederland zorgt ervoor dat met een beetje geluk, je vijftien dagen met open kap rond kunt toeren. Anders gezegd staat je oldtimer 350 dagen te verpieteren in de garage. In Andalusie komen ze van de andere kant. Ook hier levert 365 minus 15 als uitkomst 350 op. Het grote verschil zit hem hierin dat die 350 hier het aantal dagen is dat je prachtig weer hebt. Dus naar Spanje halen die oldtimer. Die kun je hier echter, ondanks de eerlijke en betrouwbare mensen, niet onbeperkt langs de openbare weg parkeren. De oplossing is het huren van een garagebox. Omdat A noch R ook maar een woord Spaans spreken werd mij gevraagd of ik me ermee wilde bemoeien. Vertaald, helpen. Na een behoorlijk intensieve zoektocht was het zover gekomen dat we een mevrouw hadden gevonden die een geschikte garagebox verhuurde. Om de zaak af te ronden door middel van een getekend contract togen we dus naar die mevrouw. Wij in het Spaans worstelen. Het gevaar was niet denkbeeldig dat door ons “vloeiend” Spaans wij in plaats van een garagebox te huren, een hotel gekocht zouden hebben. De redding was, zoals zo vaak, ook deze keer onze kennis van het Frans. Deze mevrouw was een Corsicaanse. Dit zoveelste voorval deed de noodzaak om iets aan dat “vloeiende” Spaans te gaan doen heel goed doordringen.
Tegenover het plein waar die Tres Reyes zitting houden, ligt een soort mengvorm van kroeg en gemeenschapshuis. Elke vrijdagavond konden we daar terecht voor SPANGLISCH. De samentrekking van Spanish en English. De bedoeling is dat vanaf zeven uur (la tarde) mensen hier alleen in een van die twee talen met elkaar communiceren. Dat levert al leuke taferelen op als van beide talen alleen native deelnemers aanwezig zijn. Dus mensen wier moederstaal of Engels of Spaans is. Maar hier
werd het veel leuker. Uit alle windstreken waren ze aanwezig. Noren Zweden Nederlanders Belgen Duitsers Fransen en noemt u maar op.Die mogen enkel in Spaanse of Engelse tekst met elkaar babbelen. Over wat? Alles is toegestaan. Ja, zelfs daarover, mochten we ook praten. Nu moet een Spaanse schone ( dat schone is een onbelangrijk detail, maar wel aanwezig) aan een Fransman ( minder schoon, geen detail) die geen Engels en een heeeeel klein beetje Spaans spreekt, gaan uitleggen wat de uitdrukking: ”Die man heeft ballen”, betekent . Wij uit de lage landen begrijpen onmiddellijk dat het hier over iemand gaat die veel wilskracht en doorzettingsvermogen heeft. Of iemand die lef heeft. Theoretisch kan dat dus zelfs zonder ballen. De conversatie tussen die Spaanse schone en die Fransoos gaan we hier niet weergeven. Spanjevandaag zou tot een zeer bedenkelijk niveau afzakken. U kunt gerust zijn. Ze zijn eruit gekomen daar in dat gemeenschapshuis, met behulp van een zeer bereisde Chileen. Mogelijk zelfs een Chileen met ballen, maar zo goed ken ik hem niet.
Wij eindigen dit artikel met u het mooiste dat we kunnen bedenken toe te wensen. Wij wensen u allen dat wij voor onszelf wensen. Gaat u ervan uit dat daar heel veel goed en weinig tot zelfs geen slecht bij zit. Ondanks het mogelijk ietwat egoïstische trekje (hopelijk vergeeft u ons dat) een prachtige wens toch? Hasta el numero diez.