Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.
Ik reed ooit eens op mijn brommertje van Fortuna naar ons huis. Helmpje op, gashendel op snorren maar. Halverwege lag er een grote hoop aarde op de weg en daarachter dreunde een hapmachine met een mannetje erin. Hij is bezig een pijpleiding aan te leggen en graaft dus een sleuf naast de weg. Met voortvarendheid gooit hij de aarde op de weg, waar dus een grote berg is ontstaan. Zo gaat dat hier. Ze zetten ook geen waarschuwingsbord neer dat je er niet meer door kan…..welnee… daar kom je vanzelf wel achter. Ik ook, dus daar sta ik dan met mijn brommertje te kijken of ik ergens misschien tóch langs kan. Niet dus. Ik maak aanstalten om te draaien, want ik bedenk me, dat ik dan via de andere weg moet, maar nee….. dit is te Hollands gedacht.
De kraanmachinist stapt uit, komt naar me toe en put zich uit in duizend excuses. Hij begint me uitgebreid te vertellen dat ik niet boos op hem moet zijn, hij doet ook maar zijn werk. “No, no, ik ben niet boos,’ zeg ik terwijl ik probeer mijn brommertje achteruit door de bagger te duwen.
“No, momento!” roept hij en hij klimt weer in zijn happer en begint de aarde van de weg af te schuiven, zó weer in het gat, waar hij het juist had uitgehaald. Dat doet hij een paar keer en ziezo…. de weg is weer vrij, het gat is weer vol en als ik voorbij ben, kan hij weer opnieuw beginnen. Spanje, olé!
Even heel iets anders.
Van de week opperde Egbert dat hij een ordner wil gaan kopen met showmappen erin. Daar kunnen onze paperassen netjes in opgeborgen worden. Wat wil nu het geval? Ik had al eens verteld dat mensen hier hun nog bruikbare spullen naast de vuilnisbakken leggen voor de morgensterren, die alles kunnen gebruiken. Zojuist ging Egbert even ons vuilnis wegbrengen en ziet daar een keurige plastic tas met daarin een ordner met showmappen.
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Barbara (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
Hé! Dit kan geen toeval zijn, Spaanse voorzienigheid! De ordner puilt uit met showmapjes waar iets in zit. Egberts belangstelling is gewekt, wat zit daar nou in? Maar wat er dan gebeurt is hilarisch. De showmappen blijken vol te zitten met pornografische afbeeldingen. De blote borsten in alle soorten, kleuren en maten rollen zowat uit de map. De billen, dijen, hotlips, en andere vleeswaren presenteren zich open en bloot aan hem.
Dat Egbert de map meegenomen heeft is overbodig om te vertellen, zo’n mazzeltje overkomt hem niet elke dag. Helaas voor de morgensterren aan wiens neus deze bof voorbij gaat. Gniffelend laat hij mij zijn vondst zien. We snuffelen samen door de prachtige afbeeldingen heen en lachen ons een bult om de idiote standjes en internationale hitsigheden.
Hier in Spanje hebben ze dit vermaak dus ook, erger nog, ze zijn nog wat gedetailleerder en vindingrijker dan in Nederland. Egbert stelt voor om de kachel ermee aan te maken. Volgens mij meent hij het ook nog. In elk geval hebben we mapje voor mapje leeg gehaald en liggen de papieren aantrekkelijkheden in de houtbak bij de kachel, zodat die lekker heet kan worden opgestookt! En Egbert heeft zijn ordner met showmappen, zo zie je maar, als je mazzel hebt wordt je hier in Spanje op je wenken bediend en zelfs meer dan dat!
Barbara van Wijk