INTRO: Colyne en Laurens, een Vlaams koppel besmet met het reisvirus, namen afscheid van hun huis en job voor onbepaalde tijd. Samen met hun energieke, driejarige hond, Barry, ontdekken ze sinds een jaar het veelzijdige continent Europa. Campervan Grace, hun tijdelijke huis op wielen, brengt hen op bekende en minder bekende plekjes. Sinds vier maanden gaat hun route door het indrukwekkende Spanje. Benieuwd naar hun reisverhalen en uitdagingen? Reis dan hier met ze mee.
Terwijl de engeltjes in de hemel gisteren nog pannekoeken aten en kwistig waren met de bruine kandijsuiker, konden wij het bruine stof van onze wagen spoelen. Als kind kon men ons alles wijsmaken, op vandaag weten we wel beter. Deze morgen waren alle wagens en huizen bestrooid met een flinke laag bruin stof. Zand uit de Saharawoestijn die door de wind werd meegevoerd tot in het Zuiden van Spanje. Calima heet het fenomeen, er werd voor gewaarschuwd. Attent van de meteorologische dienst. Net dan wil je geen witte was buiten aan de draad. Veel konden wij er niet mee. Onze Grace zag eruit alsof ze een zandstorm had moeten doorstaan, straks mag ze onder de douche…
Maar eerst een ander probleem om aan te pakken. Nadat plots onze radio en zo ook onze navigatie én achteruitrijcamera heeft beslist er de brui aan te geven, zijn we op zoek naar een dealer die daar wat aan mee kan vangen. Het toestel is net geen twee jaar oud, heeft ons vijfhonderd euro gekost en een fabrieksgarantie zou misschien wel Europees kunnen zijn. Uiteindelijk vinden we een verdeler en al snel wordt duidelijk dat Spanjaarden niet zo heel goed zijn met andere talen. Bij car-hifi winkel ‘Auto repuestas Pascual’ is dit ook niet aanders. Een winkelbediende stond me uiteindelijk te woord nadat de poetsvrouw tot driemaal toe had moeten roepen dat er een klant in de winkel was. Volledig in het Spaans uiteraard, maar dit hoeft niet altijd een probleem te zijn, tenminste als men spreekt en niet ratelt. Toch moest ik tot driemaal toe vragen of hij hetgeen hij zei, nogmaals kon herhalen. Tot ik besefte dat hij het over het merk ‘Pioneer’ had. In eerste instantie dacht ik dat de medewerker ter plaatse een nieuw merk had uitgevonden. Maar belangrijker, hij kon me niet helpen. Dit had ik wel meteen begrepen. Wanneer ik terug buiten ben, vraag Colyne me hoe ik het heb gesteld. “Och, vergeet het maar, die gast sprak nauwelijks Spaans…”
Maar goed, wat valt er verder te vertellen over Minas de Riotinto? Mijnindustrie? Inderdaad, mijnen en stuwmeren. Mensenhanden of beter nog, machines bestuurd door mensen hebben de omgeving hier naar hun hand gezet. Een serieuze krater, de grootte van een kleine stad. Mooi is het niet, wel imposant. Het graven gaat op vandaag nog steeds door, straks komen ze nog uit in China. Nog zoiets dat ze ons als kind al eens wijs durfden maken wanneer we een put aan het delven waren in de tuin. Vrachtwagens rijden nog steeds op en af. Hoeveel zouden er hier al in het totaal de revue zijn gepasseerd? Té veel kan alleen het enige en juiste antwoord zijn…
We wandelden nog even tot aan het uitkijkpunt op de mijn van ’Corta Atalya’. Op de terugweg kopen we nog wat van die lekkere, grote paddestoelen (gurumelos) uit de overdekte ’mercadillo’, die bovendien al even lekker blijken te zijn als in Aracena. Ook de hond wordt nog even getrimd voor een best democratische prijs.
Barry is niet zo’n fan van al dat trimwerk, er wordt nogal eens gegromd en bij uitzondering gesnauwd. Maar er blijkt meer voor nodig te zijn om een Spaanse trimster van haar stuk te brengen. Niet alleen de stieren blijken hier dapper te zijn …
‘Vlaams koppel op reis door Spanje’ vertelt het verhaal van Colyne en Laurens die samen met hun campervan Grace door Europa reizen. Volg hun avonturen in Spanje via onze SpanjeVerhalen, of lees hun reisverslagen op Polarsteps.