Al eerder schreven we over de vele mensen die ’s nachts slapen in de terminals van luchthaven Madrid-Barajas. De gemeente Madrid en de luchthavenbeheerder AENA wijzen naar elkaar en niemand weet wie iets moet doen. Intussen is het nog steeds onduidelijk wat er met deze mensen gaat gebeuren. Om het probleem goed aan te pakken, moet eerst duidelijk zijn hoeveel mensen hier regelmatig slapen.
In het voorjaar van 2025 hebben vrijwilligers van twee organisaties in Madrid geteld hoeveel mensen in de nacht op de luchthaven Madrid-Barajas slapen. Op drie dinsdagen in maart en april kwamen ze uit op aantallen tussen de 271 en 421 mensen. Opvallend is dat 38% van hen een baan heeft, maar toch geen woning kan betalen en dat de helft van hen ingeschreven staat in Madrid.
Het profiel van deze groep laat zien dat 78% mannen zijn, waarvan het merendeel tussen de 45 en 64 jaar oud is. Meer dan de helft is ingeschreven in Madrid en 52% woont al twee jaar of langer in Spanje. Slechts 13% bevindt zich in een ongedocumenteerde situatie. De meerderheid komt uit Latijns-Amerikaanse landen, gevolgd door Europese, Afrikaanse en Aziatische herkomst.
De meeste mensen verlaten overdag de luchthaven om te werken, voedsel te zoeken of zich te wassen. Slechts 10% blijft continu binnen. Ongeveer 68% maakt gebruik van gaarkeukens en 44% gebruikt openbare badhuizen. Toegang tot gezondheidszorg is beperkt: slechts de helft heeft een geldige zorgpas.
De onderzoekers benadrukken dat deze situatie niet alleen gaat over dakloosheid, maar ook over arbeidsmigratie, precaire arbeid, uitsluiting van de woningmarkt en gezondheidsproblemen. Ze roepen op tot een gezamenlijke aanpak door de gemeente Madrid, de regio, de centrale overheid en luchthavenbeheerder AENA.
Op korte termijn stellen de onderzoekers voor om mensen niet zomaar uit de luchthaven te zetten, maar eerst een oplossing te zoeken. Ook willen ze een overleggroep oprichten en meer hulp aanbieden op de luchthaven zelf. Voor de middellange termijn denken ze aan opvangplekken in de buurt en meer nachtopvang. Op lange termijn vinden ze dat er een duidelijk plan moet komen voor betaalbare woningen en minder dakloosheid in de regio.
De onderzoekers waarschuwen dat zonder gecoördineerde actie het probleem alleen maar zal verschuiven naar andere plekken, waardoor de kwetsbaarheid van deze mensen toeneemt.