PALMA – Paus Franciscus is een groot voorstander van het exorcisme en heeft de Kerk opgedragen dat er bij alle katholieke bisdommen wereldwijd tenminste een priester de rol van exorcist op zich neemt. Op Mallorca is dat niet nodig want daar is al tientallen jaren een exorcist actief die naar eigen zeggen jaarlijks tenminste 25 duiveluitbanningen uitvoert wat neerkomt op gemiddeld 2 boze geesten of duivels per maand.
De naam van deze exorcist die actief is in de Kathedraal La Seu de Mallorca is niet bekend gemaakt maar ingewijden weten wie het is. De identiteit wordt niet bekend gemaakt vanwege het enigszins controversiële werk van exorcisme of duiveluitbanning. Het merendeel van de patiënten die zich melden of worden aangemeld zijn mensen met ernstige of chronische kwalen die in sommige gevallen veroorzaakt worden door een kwade geest.
Aangezien de Kerk het liefst het geheim rondom excorcisme wil bewaren worden altijd eerst priesters uitgezonden naar de gelovigen die geestelijk ziek zijn. Deze priesters controleren of iemand bezeten is en als dit het geval is worden ze doorverwezen naar de Mallorcaanse exorcist wiens identiteit niet bekend is. En dat gebeurt blijkbaar jaarlijks 25 keer.
Wat is excorcisme
Excorcisme of duiveluitbanning is een bezwering gericht tegen slechte geesten, met de bedoeling deze uit een voorwerp, een lichaam of een plaats te verdrijven. Een duivelbezwering is een van de sacramentalia in de Katholieke Kerk. Men spreekt van exorcisme, wanneer de Kerk in naam van Jezus Christus vraagt dat een persoon of een voorwerp beschermd mag worden tegen de greep van de Satan en aan zijn macht onttrokken zal zijn.
Het exorcisme wordt in eenvoudige vorm (klein exorcisme) toegepast bij de viering van het doopsel: “Wij vragen U voor dit kind: laat de invloed van de Boze er geen vat op krijgen; maak het sterk om het kwaad te overwinnen, laat het door de kracht van Jezus’ sterven en verrijzen ontkomen aan de macht van de erfzonde.” en bij zegeningen.
Het plechtige, zogenaamde groot exorcisme mag alleen door een priester en met toestemming van de bisschop worden uitgeoefend. De Kerk waakt erover om in deze materie de nodige voorzichtigheid aan de dag te leggen. Het exorcisme is immers bedoeld om in naam van Christus, duivels uit te drijven of om iemand te bevrijden van demonische overheersing.
De situatie ligt heel anders wanneer er sprake is van een psychische ziekte. De Kerk staat erop, om voordat men een exorcisme uitspreekt, na te gaan of het wel degelijk om een aanwezigheid van de duivel gaat en niet om een psychische ziekte, waarvan de behandeling onder de medische wetenschap valt.