In het centrum van Cádiz vind je een aangrijpende en tragische geschiedenis die nu is omgevormd tot een animatievideo (onderaan het artikel te bekijken). Het verhaal van Canelo, de Spaanse Hachiko (de hond in de film met Richard Gere), is niet alleen een ode aan de onvoorwaardelijke loyaliteit van honden, maar ook een prachtig verhaal over de bijzondere verbinding tussen mens en dier.

Canelo, een schattige bastaardhond, heeft meer dan twaalf jaar voor de ingang van het ziekenhuis Puerta del Mar gewacht op zijn baasje, zonder te beseffen dat zijn dierbare vriend nooit meer terug zou komen. Hun bijzondere band laat mooi zien wat echte loyaliteit en liefde is.

Canelo wordt vaak aangeduid als de Spaanse hachiko, een referentie naar de beroemde hond uit Japan die jarenlang wachtte op zijn overleden baasje bij het station van Shibuya. Net als Hachiko werd Canelo een symbool van trouw en liefde. Maar wat maakt de vergelijking met Hachiko zo bijzonder?

Canelo’s verhaal begint met zijn baasje, een dakloze man die vaak naar het ziekenhuis ging voor nierbehandelingen. Elke keer dat hij daar was, bleef Canelo buiten wachten in de hoop dat zijn eigenaar weer naar buiten zou komen. Op een dag kwam zijn baasje echter niet meer naar buiten, maar Canelo bleef toch trouw op de plek waar ze samen waren gebleven wachten.

De hond werd al snel een lokale held. Buurtbewoners gingen voor hem zorgen; ze brachten eten en zorgden ervoor dat hij veilig en warm bleef. De liefde die de gemeenschap voelde voor Canelo was enorm en zorgde voor een sterke band tussen de hond en de mensen die hem hielpen.

Canelo is twee keer naar een dierenasiel gebracht, omdat sommige patiënten vonden dat hij niet paste bij de hygiëne en gezondheid bij het ziekenhuis. Maar door de protesten van de buurtbewoners werd hij telkens weer naar de ingang van het ziekenhuis teruggebracht.

Wie weet hoelang Canelo loyaal had gewacht op zijn vriend, als een auto op 9 december 2002 niet zijn leven had beëindigd door een aanrijding. Twee jaar later eerde de gemeente Cádiz in 2004 zijn trouw met een straatnaam en een gedenkteken.

Door zijn verhaal ook te delen via films en documentaires, zoals het animatiefilmproject van Animagic, bereikt Canelo steeds meer mensen. Het helpt ons de lessen te begrijpen die we van hem kunnen leren en moedigt ons aan om betere vrienden en verzorgers voor onze huisdieren te zijn. De boodschap van Canelo zal hoogstwaarschijnlijk nog generaties lang voortduren, terwijl hij ons blijft inspireren om de liefde en toewijding van honden te waarderen.