De Spaanse visserijsector in het Middellandse Zeegebied slaat alarm over een nieuw voorstel van de Europese Commissie dat het aantal visdagen drastisch zou verminderen. Volgens de plannen zou de gemiddelde jaarlijkse visduur voor sleepnetvissers worden teruggebracht van 130 naar slechts 27 dagen, een verlaging van 79%. Dit wordt door de sector gezien als een “oorlogsverklaring” die duizenden banen bedreigt.
De plannen maken deel uit van een hervorming die op 9 en 10 december besproken zal worden tijdens de EU-bijeenkomst over visserijquota. Als deze worden aangenomen, betekent dit het einde voor 556 Spaanse vissersboten en zo’n 17.000 banen, waaronder 3000 directe arbeidsplaatsen.
De reductie van visdagen is onderdeel van een bredere inspanning om de biodiversiteit in de Middellandse Zee te herstellen. Tegelijkertijd is er ook sprake van een verlaging van 30% in de vangstlimieten voor soorten als de rode garnaal, die nu beperkt zouden worden tot 551 ton per jaar.
Visserijorganisaties in Spanje, Frankrijk en Italië noemen het voorstel een “vervelende erfenis” van de voormalige commissaris Virginijus Sinkevičius. Ze hopen op herziening onder de nieuwe commissaris, Costas Kadis, en pleiten voor een moratorium op de maatregelen in 2025. In november vroegen de regeringen van de drie landen gezamenlijk om een bevriezing van de huidige regels en een heronderhandeling van het meerjarenplan voor de westelijke Middellandse Zee.
De visserijsector benadrukt dat de afgelopen vier jaar al zwaar zijn geweest, met een vermindering van 40% in visdagen en strenge beperkingen op visgebieden. Veel vissers vrezen dat deze nieuwe maatregelen een doodsteek betekenen voor de sector. De sleepnetvloot speelt een cruciale rol in de economie en is verantwoordelijk voor de vangst van belangrijke soorten zoals heek, zeeduivel en garnalen.
Naast de kritiek vanuit de sector zijn er ook oproepen voor een eerlijker verdeling van visquota. Tijdens een congres in Madrid werd benadrukt dat klimaatverandering al invloed heeft op vispopulaties, en dat nieuwe systemen nodig zijn om vissers flexibeler hun quota te laten benutten.