Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag zullen publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken.
22 november
Het regent. Al een paar dagen. Niet constant, maar de lucht is vochtig. Toch kunnen we elke dag wel van een zon-momentje genieten, maar het is momenteel niet zo, dat de zon ons van vroeg tot laat verwent. Nee. Maar de temperatuur is best lekker, zo’n graad of 17 overdag en als de zon schijnt wordt het gelijk lekker warm.
Vandaag is het egaal grijs, dat belooft dus een saaie dag te worden. “Zullen we wat leuks gaan doen?” roep ik enthousiast naar Egbert. “Wat vind jij dan leuk?” is zijn standaard antwoord. Wat gelaten kijkt hij naar het zwembad waar de regen een rondjespalet in tekent. “Wat moet je nou doen met dit weer,” sombert hij. Ik vind het wel leuk om naar Nueva Condomina te gaan. Dat is een enorm groot overdekt winkelcentrum, waar van alles te beleven is. In de zomer wordt het hier lekker gekoeld, in de winter is het er behaaglijk warm.
Er is een groot restaurant-deel waar restaurants uit veel landen vertegenwoordigd zijn. Chinees, Italiaans, Turks, Spaans, noem maar op. Geen Nederlands restaurant, maar ja…. wat zou dat dan moeten serveren? Boerenkool heb ik hier nog nooit gezien. Niet te koop, althans niet binnen loopafstand. Zuurkool met rookworst? Geen zuurkool te bekennen, ook geen rookworst. Ja, ergens aan de kust is een handige Nederlander in het gat van de heimwee gesprongen. Hij opende een winkeltje met Nederlandse producten. Ontbijtkoek, zoute drop, suikerstroop, haring in vacuümverpakking, ook blikken en potten boeren- en zuurkool, zelfs rookworst, pannenkoekenmix enz. enz. Altijd grappig om daar eens te kijken welke producten voor Nederlanders onontbeerlijk blijken te zijn, want van heinde en verre komen de Hollanders naar dit winkeltje.
Dat begrijp ik niet zo. We zitten in Spanje…we leren Spaans, we proberen de Spanjaarden te begrijpen, we richten onze huizen in met Spaanse meubels en decoraties, we zetten onze tuin vol met Spaanse planten, bomen, struiken enz. Maar de koelkast moet volgepropt worden met Nederlandse producten?
Ik persoonlijk ken de Hollandse pannenkoeken zo langzamerhand wel, daarom vind ik het juist zo leuk om Spaanse recepten uit te proberen. Niet dat ik de Spaanse keuken vind uitblinken in inventiviteit, nee, integendeel, ik vind er niet veel aan, maar daar heb ik al lange rondschrijfbrieven aan gewijd, dat zal ik niet weer doen. Maar echt, de glazige bacalao met witte bonen kan mij niet bekoren en de glimmende paella waar de konijnenpriegeltjes, kippenstukjes, inktvisarmpjes, garnalen, geit en schaap….. van alles….. gemoedelijk samen drijven in de olijfolie… nee, liever niet.
Toch sla ik regelmatig de receptensite van Spanje op en ik bekijk op tv graag de kookprogramma’s. Laatst was er een topkok bezig met een vis. Hij had een super recept en wilde daarmee graag de show stelen. Met veel woorden en nog meer omhaal begon hij het dier open te snijden, haalde de prut eruit en stopte er plakjes tomaat in. Zó ging de vis de pan in. Even later lag hij op een mooie schaal bedekt met een mix van druiven en rozijnen, gegarneerd met een rozemarijntakje. Nou ja, hoe bedenk je zoiets, daar moet je echt topkok voor zijn. Het zag er leuk uit, dat is waar, maar het water loopt mij niet in de mond.
Nee, dan zoek ik liever de gezellig ogende plaatjes uit de Spaanse culinaire specialiteiten: bizcocho, gazpacho, Pan de Calatrava, tarte de whisky, enz. enz. Daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Meestal pas ik de recepten een beetje aan aan onze smaak. Soms lijk ik echt wel op de afhaal Chinees, die past zijn maaltijden ook aan aan de westerse smaakpapillen. Zo doe ik dat ook. Bijvoorbeeld met de Pan de Calatrava, die volgens Spaanse gebruiken van oud witbrood gemaakt hoort te worden, maar dat lijkt me niet echt verfijnd. Nee, ik maak het graag met cake in plaats van oud witbrood. Ach onze Hollandse smaak toch, hè, er gaat niets boven! J
Maar die handige Hollander in zijn winkel aan de kust zal van mij niet rijk worden. Maar dat hoeft blijkbaar ook niet, want hij kan ook zonder mijn uitbundige bestedingen in zijn winkeltje, toch voortbestaan van zijn blikken erwtensoep, de beschuitjes van Verkade en de hagelslag van De Ruijter, want reken maar dat hij met dubbel krijt schrijft.
Volgende week weer meer.
Groeten van Barbara