BARCELONA – In Catalonië is een duidelijke stijging merkbaar in het aantal zelfdodingen bij jonge meisjes. Een meisje tussen 12 en 18, slachtoffer van pesten of aanranding, en verplicht om thuis te blijven door de pandemie; dat is het profiel waar men het laatste jaar 200 procent meer zelfmoorden bij zag.
In de periode tussen september 2020 en maart 2021 gebeurden er in Catalonië een honderdtal gevallen van zelfmoord bij jonge meisjes, terwijl dat er gewoonlijk zo’n 40 of 50 zijn. Bij de jongens zag men slechts een kleine stijging.
Die cijfers zijn in lijn met de globale zelfmoordcijfers, waar zowel de pogingen als de geslaagde zelfmoorden met 83,82 procent gestegen zijn tussen juli 2020 en juli 2021. Ook zijn de consultaties voor problemen van angsten toegenomen: met 28,64 procent in diezelfde periode, en met pieken in de maanden april, mei en juni 2020.
De cijfers in Catalonië werden nog niet wetenschappelijk bestudeerd. “We hebben veronderstellingen op basis van de verhalen van de meisjes”, zegt Diego Palao, directeur mentale gezondheid in het Parc Taulí ziekenhuis van Sabadell en professor psychiatrie aan de Autonome Universiteit van Barcelona. “In verschillende gevallen gaat het om erg studiegerichte en zelfeisende meisjes, die normaal gezien veel naschoolse activiteiten doen, en wiens leven zich nu terug werpt op het heen en weer gaan tussen school en huis. Het is dus niet vreemd te denken dat er een duidelijk verband bestaat tussen de toegenomen zelfmoordcijfers en de pandemie.”
Anna Plaza, psychiater en coördinator van het programma van crisisinterventie en zelfmoordpreventie van het Psychoterapeuthisch centrum van Barcelona geeft aan dat de “gevolgen van mentale stress bij kinderen en jongeren van etnische minderheidsgroepen en lageinkomensgezinnen extra ernstig kunnen zijn.” Het sluiten van de scholen aan het begin van de pandemie verzwakte alle beschermingsmechanismen. De school is normaal het belangrijkste toegangspunt tot mentale hulp voor veel jongeren, en de leerkrachten hebben een goede positie om problemen op te merken, zoals herhaalde afwezigheid, verstrooidheid of gedragsveranderingen.