Uit een Spaans onderzoek blijkt dat één op de tien volwassenen in Spanje kampt met een aanhoudend gevoel van eenzaamheid. Het onderzoek, uitgevoerd door de universiteiten van Madrid en Barcelona, volgde meer dan 4.500 mensen gedurende twaalf jaar en laat zien dat dit probleem vaak verborgen blijft, maar grote gevolgen heeft voor de gezondheid en het welzijn.
De meeste deelnemers aan het onderzoek waren rond de 60 jaar oud, en iets meer dan de helft was vrouw. Ongeveer 88 procent van hen gaf aan weinig of geen eenzaamheid te ervaren, maar bij 12 procent bleef een sterk gevoel van eenzaamheid jarenlang aanwezig. Volgens de onderzoekers is dit cijfer zorgwekkend, omdat langdurige eenzaamheid vaak leidt tot psychische klachten en lichamelijke problemen.
De kans op eenzaamheid bleek groter bij mensen die alleen wonen of weinig sociale contacten hebben. Vooral ouderen die hun partner verloren of moeite hebben met nieuwe sociale relaties lopen risico om in een vicieuze cirkel van eenzaamheid te belanden. Ook het verlies van gezondheid of zelfstandigheid speelt hierbij een belangrijke rol.
Eenzaamheid is volgens de onderzoekers niet alleen een persoonlijk probleem, maar een maatschappelijk vraagstuk dat meer aandacht verdient. In Spanje wonen miljoenen mensen alleen, en het aantal ouderen stijgt snel. Toch wordt er nog weinig over gesproken en is de drempel om hulp te zoeken hoog.
De onderzoekers pleiten daarom voor meer initiatieven die sociale verbondenheid stimuleren, zoals buurtprojecten, ontmoetingsruimtes en vrijwilligerswerk. Ook benadrukken ze dat praten over eenzaamheid essentieel is om het taboe te doorbreken.
Hoewel de meeste Spanjaarden zich niet langdurig eenzaam voelen, laat de studie zien dat die minderheid van tien procent groot genoeg is om serieus genomen te worden. Eenzaamheid is geen tijdelijk gevoel, maar een probleem dat levens kan ontwrichten als het te lang aanhoudt.
