ALICANTE – Onderzoekers van de Universiteit van Alicante zijn erachter gekomen dat de gebouwen die langs de Costa Blanca gebouwd zijn in de zestiger jaren van de vorige eeuw gemaakt zijn van slechte materialen en zo gebouwd zijn dat deze niet aardbevingsbestendig zijn. Er is bij het onderzoek gekeken naar diverse hoogbouw constructies langs de kust van de provincie Alicante waarbij geconstateerd wordt dat deze een wat zwaardere (en in sommige gevallen een lichte) aardbeving niet zouden overleven.
De afdeling Grupo de Simulación, Modelización y Ensayo de Estructuras (GRESMES) van de Universiteit in Alicante komt tot deze verontrustende conclusie na het onderzoeken van diverse van beton gebouwde flats met tussen de 10 en 15 verdiepingen. Ondanks dat in de jaren zestig er al regels waren voor het aardbevingsbestendig bouwen is daar blijkbaar geen rekening mee gehouden.
Niet alleen heeft men geen rekening gehouden met het aardbevingsbestendig bouwen, er werden blijkbaar ook goedkopere of andere materialen gebruikt die niet geschikt zijn voor aardbevingen. Zo zijn de balken en pilaren van beton volgens de onderzoekers niet van de beste kwaliteit en zouden deze de kracht van een wat zwaardere aardbeving niet weerstaan. Vanaf de zeventiger jaren is het verplicht om met de seismische risico’s rekening te houden in Spanje.
De onderzoekers van de Universiteit zeggen ook dat er bij de bouw van diverse gebouwen langs de Costa Blanca geen rekening is gehouden met de kracht van de wind. Ook met de werking van de zee op beton en staal wat betreft het zoutgehalte is geen rekening gehouden in veel gevallen.
De gebouwen die in de zestiger en zeventiger jaren gebouwd zijn hebben beton wat zo ontworpen is om een levensduur te hebben van 50 jaar waarna er problemen kunnen ontstaan in de constructies. Uiteraard zullen deze gebouwen niet spontaan omvallen maar afhankelijk van de agressieve werking op de bouwmaterialen kan deze levensduur wel verkort worden.
Een groot deel van de gebouwen aan de kust van de provincie Alicante werd gebouwd in de jaren zestig en zeventig met “goede” materialen uit die tijd maar met weinig duurzaamheidseisen en zonder seismische overwegingen waardoor de kwetsbaarheid van al deze gebouwen aanzienlijk is toegenomen.
In de gebouwen bij de zee wordt meestal een aanzienlijke verslechtering waargenomen als gevolg van de corrosie van de versterkingen die in het beton aanwezig zijn. Afhankelijk van de nabijheid van de zee en de blootstelling daaraan kunnen deze niveaus hoger of lager zijn wat leidt tot een aanzienlijke vermindering van de structurele veiligheidsomstandigheden.