In Spanje is het betalen van huur met contant geld niet volledig verboden, maar wel sterk gereguleerd. Volgens de aangepaste Ley de Arrendamientos Urbanos (LAU) is elektronische betaling de standaard. Toch zijn er uitzonderingen waarbij contante betaling toegestaan is, mits aan specifieke voorwaarden wordt voldaan.
Een huurder of verhuurder mag contant betalen als hij of zij geen toegang heeft tot elektronische betaalmiddelen, zoals een bankrekening. Dit moet speciaal worden aangevraagd en vastgelegd, bijvoorbeeld via een clausule in het huurcontract of een schriftelijke verklaring. Bovendien moet de betaling plaatsvinden in de gehuurde woning.
Het is belangrijk om elke contante betaling goed te noteren en bij te houden. De verhuurder is verplicht een ondertekend ontvangstbewijs te verstrekken, waarin het bedrag, de datum en de betreffende maand worden vermeld. Dit geldt ook als de betaling contant is gedaan, om eventuele geschillen te voorkomen.
Er bestaan enkele misvattingen over contante huurbetalingen. Zo is het niet waar dat contant betalen volledig verboden is; de wet voorziet in uitzonderingen. Ook is het onjuist te denken dat een ontvangstbewijs niet nodig is bij contante betaling. Verder mag een verhuurder een contante betaling niet weigeren als aan de wettelijke voorwaarden is voldaan.
Belangrijk is dat contante betalingen geen vrijstelling bieden van belastingverplichtingen. Verhuurders moeten alle huurinkomsten, ongeacht de betaalmethode, opgeven bij de belastingaangifte. De belastingdienst kan om bewijs van betaling vragen en bij onregelmatigheden een onderzoek starten.
Hoewel contante betaling in uitzonderlijke gevallen is toegestaan, blijft elektronische betaling de aanbevolen methode vanwege de veiligheid en transparantie. Het is raadzaam om, waar mogelijk, gebruik te maken van elektronische betaalmiddelen om misverstanden en juridische complicaties te voorkomen.