Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag zullen publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken.
Begin januari.
Lieve Kinderen, familie en vrienden,
De kerstdagen zitten er weer op. Wij hebben ons aangepast aan het Spaanse leven, hier vieren ze maar één Kerstdag en dat deden wij dus ook. Het was heel gezellig zo met een klein kringetje van zeven vrienden. Egbert had de kachel lekker opgestookt en ook op oudejaarsavond kwamen de vrienden allemaal met wat lekkers in hun handen. Er knalden wat kurken tegen het plafond, maar buiten knalde er helemaal niets. Heel raar! Hier in Spanje zijn ze dol op knallen. De rotjes en bommetjes bezorgen je regelmatig schrik, maar niet op oudejaarsavond! Laika is er blij mee, want zij zou er doodongelukkig van worden.
Even na twaalf uur stonden wij buiten. Als enigen in de buurt. Het was zo raar stil. Niemand op de been, geen knalletje, geen vuurpijl, niks. De volgende dag stond wel in SpanjeVandaag dat er weer vier mensen, waaronder een kindje van drie, zijn gestikt in de traditionele 12 druiven die om twaalf uur op elke klokslag in de mond gestoken dienen te worden. Dat is traditie. Belachelijk, dat die ouders de druiven niet in kleine stukjes snijden voor de ukkies. Arm kind! Zo zie je maar, in Nederland gebeuren er ongelukken met vuurwerk, hier met druiven.
Maar er gloort ook een hoop geluk als je de rode onderbroekjes en behaatjes op de markt mag geloven. Gebruik is hier, dat de heren en dames met knalrood ondergoed rondstappen op oudejaarsavond. Doen ze dat niet, dan wordt het nieuwe jaar seksloos en saai. Nou! Wie wil dát nou! Zaterdag kleurde de markt dus rood van kantjes en friemeltjes, herenslips met olifantmotief, compleet met slurf op de juiste plek. Ja, ja, alles voor het goede doel….
Ik begon het nieuwe jaar met een griepje, maar we zijn nu weer een paar dagen verder en het griepmonster is weer vertrokken, een duidelijk spoor nalatend: de wasmand puilt uit, het stof ligt duimendik op de kast, de vuilniszak moet weg, de as in de kachel hoopt zich op enz. Maar…. de energie is weer enigszins terug, dus we gaan er weer rustigjes tegenaan. Egbert heeft pijn in zijn rug en kan dus heel weinig doen. Sneu voor hem, nu al vijf weken zo’n nare pijn. Maar dat zal ook wel weer goed komen. We blijven zalfjes smeren, masseren en rode-lampen.
Begin januari wordt in Spanje altijd de balans opgemaakt van incidenten in het afgelopen jaar. Hoeveel branden waren er, hoeveel inbraken, hoeveel berovingen, enz. De meeste uitkomsten worden officieel bekend gemaakt (ook in SpanjeVandaag) en dit jaar hoorden we dat er (waarschijnlijk) minder vrouwen zijn omgebracht door hun (ex)-partners dan het jaar daarvoor. Hoi! Officieel staat het dodental nu op 47 vrouwen in 2018, maar…. er liggen nog een paar dames te vechten voor hun leven in het ziekenhuis, dus het kunnen er nog meer worden. Ook zijn er nog een paar verdachte sterfgevallen waarvan nog uitgezocht moet worden of de heren-echtgenoten daar meer van weten. Schrijnend is, dat er elk jaar ook (vaak jonge) kinderen het slachtoffer worden van hun doldrieste papa’s. Dit jaar drie kleine kindjes. Gelukkig eentje minder dan vorig jaar, maar kun je dan zeggen dat het de goede kant op gaat?Toch raar, want we hebben zo de mond vol van moslims die hun vrouwen mogen, zelfs moeten slaan volgens de Koran, maar Spanje is toch een redelijk beschaafd katholiek land en volgens mij is vrouwenmeppen niet een richtlijn die vanaf de kansel wordt gepredikt. Waar komt die agressie tegen vrouwen toch vandaan! Wat bezielt die machomannetjes! Tot een paar jaar geleden was het vermoorden van je vrouw weliswaar strafbaar, maar ja, die vrouw zal het die arme man ook wel lastig gemaakt hebben, ofwel…. ze heeft het misschien wel zelf uitgelokt…. Gelukkig worden de straffen voor de mannen met losse handjes strenger, ze draaien zeker de bak in als het feit bewezen is, maar als een vrouw haar vent onschadelijk heeft gemaakt moet ze vele malen langer zitten!
Maandag j.l. hebben we een tochtje gemaakt richting kust… We gingen toch maar even met Egbert naar de Nederlandse huisarts vanwege zijn nare rugpijn. Gelukkig is het een onschuldige verkrampte spierbundel die steeds verder verkrampt omdat we geen spierverslappers hebben ingezet. Eigenlijk logisch, als er kramp in een spier zit trekt die spier steeds verder samen als je geen tegengas geeft. Hopelijk gaat het nu gauw goed komen. We hebben er maar gelijk een leuk etentje aan vastgeknoopt en tot onze verbazing kwamen we daar Fortunese kennissen tegen, zodat we gezellig samen aan tafel zaten te babbelen en te knabbelen.
Daar aan de kust kun je gewoon Nederlands praten en in de winkels en restaurantjes staat alles in het Nederlands aangegeven. Nergens in Spanje kun een Kroketje Dobben krijgen, maar hier wel. Hier krijg je alles. Dat is nou precies wat wij niet zo leuk vinden. Juist dat Spaanse sfeertje, dat heerlijke ongedwongene, die rare onlogische dingen vinden wij zo leuk. Bijvoorbeeld. Maandag moesten we even naar de gestor, Juan, om iets te regelen. Toen we daar om zes uur aankwamen was zijn deur gesloten. Dat zie je al van verre aan de luxaflex of wat daarvan over is, die van de linker bovenhoek naar de rechter benedenhoek voor de deur hangt. De siësta – normaliter tot 5 uur – is heilig. We gingen dus pas om 6 uur om Juan nog een uurtje langer gelegenheid te geven om wakker te worden. Maar nee, zoals gezegd, was zijn deur gesloten.
Wij begrepen er niets van, maar een paar Marokkanen stonden vlakbij een saffie te draaien en die wisten te vertellen dat Juan pas woensdag weer open gaat, want het is driekoningen! “Driekoningen” roepen wij in koor, driekoningen was zondag, het is nu maandag! En tja…dan moet je toch even Spaans denken: helaas viel driekoningen dit jaar op zondag, dat betekent dat die vrije dag hun neus voorbij zou gaan, maar zó werkt dat niet voor de rechtgeaarde Spanjaard, dan wordt de maandag gebombardeerd tot vrije dag. Maarrrr…. In het geval van Juan….. die heeft zijn normale vrije dag altijd op maandag….en die vrije dag mag ook niet opgaan in het niets, dus knoopt Juan de dinsdag eraan vast! Tja onze Juan is niet gek! Hij is dus ook dinsdag vrij omdat het zondag driekoningen was. Snappen jullie het nog? Wij wel!
Liefs en groetjes van ons,
Barbara