Voor veel mensen staat de zomer voor vakantie, ontspanning en gezelligheid, maar voor anderen is het juist de periode waarin eenzaamheid het hardst toeslaat. Volgens het Observatorio Estatal de la Soledad no Deseada (SoledadES), is deze vorm van eenzaamheid “onzichtbaar maar dodelijk” en neemt het risico tijdens de zomermaanden fors toe.
Uit het Barómetro de la Soledad no Deseada 2024 blijkt dat mensen die alleen wonen zich twee keer zo vaak eenzaam voelen. Wanneer het niet hun eigen keuze is om alleen te wonen, stijgt dat zelfs naar 62%. In grote steden is het probleem groter: onder 65-plussers voelt 25% zich eenzaam, tegenover 13% in kleinere dorpen.
Geldproblemen versterken de situatie. In huishoudens die moeite hebben om rond te komen, voelt 30% zich eenzaam, tegenover 13% in financieel stabielere huishoudens. Ook het gebrek aan sociale contacten weegt zwaar: wie minder vrienden of familie heeft dan gewenst, rapporteert tot vier keer vaker eenzaamheid.
In de zomer worden deze problemen nog nijpender. Veel hulpverleners en sociale diensten draaien op een lager pitje, buren en familie zijn op vakantie en hittegolven maken het fysiek en mentaal zwaarder. SoledadES pleit er daarom voor om ongewenste eenzaamheid op te nemen als risicofactor in noodplannen voor extreme hitte.
Daarbij vragen ze om meer identificatie- en opvolgingsprogramma’s, intensievere samenwerking tussen gezondheids- en sociale diensten, en lokale initiatieven om contact te leggen met kwetsbare mensen. Een eenvoudige deur-aan-deuractie of een telefoontje kan al het verschil maken.
Volgens het observatorium moeten we af van het idee dat zorg en aandacht alleen liefdadigheid zijn. Kleine gebaren kunnen letterlijk levens redden, zeker in de hete, stille zomermaanden waarin eenzaamheid vaak onopgemerkt blijft.