INTRO: Colyne en Laurens, een Vlaams koppel besmet met het reisvirus, namen afscheid van hun huis en job voor onbepaalde tijd. Samen met hun energieke, driejarige hond, Barry, ontdekken ze sinds een jaar het veelzijdige continent Europa. Campervan Grace, hun tijdelijke huis op wielen, brengt hen op bekende en minder bekende plekjes. Sinds vier maanden gaat hun route door het indrukwekkende Spanje. Benieuwd naar hun reisverhalen en uitdagingen? Reis dan hier met ze mee.
Deze keer hebben we haast. Om zes uur kraait de haan op onze telefoon. Opstaan! Het water wacht niet en we willen de getijden voor zijn. Straks is het laag water bij ’Praia das Catedraìs’ nabij de Gallicische gemeente Ribadeo en laag water betekent dat we slechts dan de rotsformaties op het strand in hun volle glorie zullen kunnen aanschouwen. We hebben ongeveer nog een kleine twee uur de tijd om te hond uit te laten, te ontbijten en ons klaar te maken. Een planning die moet lukken. Bovendien staan we vlakbij geparkeerd, dienen we een weggetje te volgen, wat trappen naar beneden te stappen en we staan op de plaats waar het allemaal om te doen is.
Even later, precies volgens schema, staan we met onze voeten in het natte zand te kijken naar de eerste bizarre rotsformaties die precies ogen zoals ze heten. Katheralen van de zee. Deze naam doet me trouwens meteen een belletje rinkelen. Het succesvolle boek van de hand van Ildefonso Falcones dat ook deze titel draagt. Misschien heeft hij hier ook wel zijn ogen uit zijn kop staan staren toen hij nog een titel zocht. Het strand staat werkelijk ‘volgebouwd’ met speciaal uitziende rotsen die soms aan elkaar zijn vastgemaakt maar even vaak solitair naast elkaar staan. Veel van die rotsen hebben aan de zijkanten steunberen en spitse rondbogen die uiteraard doen denken aan kathedralen. Alsof onze schepper hier is bezig geweest met hamer en beitel in zijn hand, maar het is natuurlijk de kracht van het zeewater, weer en wind die deze kunstwerken hebben geërodeerd tot wat ze zijn. Hun textuur ziet er best ruw uit en ze lijken opgetrokken in laagjes die ogen als jaarringen van een boomdoorsnede. Wie hier even rondwandelt, zal allerlei speciale vormen kunnen waarnemen zoals de olifant die zich lijkt te laven aan het zilte zeewater. Nog wat verder zie ik zelfs een ware kopie van de rots van James Bond Island. Je hoeft dus helemaal niet af te reizen naar de baai van Phang Nha.
Maar dan opeens, probleempje. Wie nog verder wil, het laagwater blijkt helemaal niet zo laag te zijn als wordt gedacht. Al snel staat een groep mensen aarzelend aan te schuiven voor een grote plas die tot in zee reikt. Eén voor één waagt iemand er zich aan om de broek op te stroppen en het juiste pad te kiezen zonder tot aan je middel in het water te staan. Maar al snel blijkt dat er geen route is die je droog zal houden. Plots trap iemand in een put en zit die tot in zijn middel in het water of zoals ik iemand anders zag doen, glij je uit op een rotssteen en lig je languit in het water. Ben je meteen gedoopt in de kathedraal van de zee. Hopelijk had hij geen telefoon op zak. Dus neem het van me aan, wie de kathedralen van de zee wil gaan bewonderen, zelfs bij laagwater, trekt best niet zijn zondagse kleren aan. Voor één keer mag je de kerk binnen in je zwembroek…
Voor meer foto’s of inspiratie voor een volgende trip naar Spanje, Portugal of elders in Europa, kan je terecht op onze Polarsteps “GRACE ON TOUR I” via onderstaande link.
‘Vlaams koppel op reis door Spanje’ vertelt het verhaal van Colyne en Laurens die samen met hun campervan Grace door Europa reizen. Volg hun avonturen in Spanje via onze SpanjeVerhalen, of lees hun reisverslagen op Polarsteps.