In Spanje betalen gepensioneerden een bijdrage voor voorgeschreven medicijnen, afhankelijk van hun jaarlijkse inkomen. Dit systeem, bekend als het ‘copago farmacéutico’, is bedoeld om de kosten eerlijk te verdelen op basis van het inkomen. Het percentage en de maximale bijdrage per maand verschillen per inkomenscategorie.
Sommige gepensioneerden zijn volledig vrijgesteld van het betalen van medicijnen. Dit geldt bijvoorbeeld voor degenen met een jaarlijks inkomen lager dan 5635 euro en gepensioneerden met een inkomen onder 11.200 euro die niet verplicht zijn een belastingaangifte in te dienen.
Voor degenen die wel een bijdrage moeten betalen, gelden de volgende regels:
- Bij een inkomen onder de 18.000 euro bedraagt de bijdrage 10% van de kosten, met een maximum van 8,23 euro per maand.
- Voor inkomens tussen 18.000 en 100.000 euro blijft de bijdrage 10%, maar stijgt het maandelijkse maximum naar 18,52 euro.
- Mensen met een inkomen boven 100.000 euro betalen eveneens 10%, maar hun maandelijkse maximum ligt op 61,75 euro.
Het systeem zorgt ervoor dat medicijnen betaalbaar blijven voor gepensioneerden met een lager inkomen, terwijl hogere-inkomensgroepen een iets groter aandeel bijdragen. Dit beleid is ontworpen om solidariteit in het zorgsysteem te waarborgen en financiële barrières voor essentiële medicijnen te verminderen.
Overigens hoeven mensen in Spanje geen aparte aanvraag te doen voor deze bijdrage, aangezien de gegevens automatisch worden berekend op basis van de belastinginformatie.
Buitenlandse gepensioneerden die officieel niet in Spanje wonen en daarom niet ingeschreven staan bij de sociale zekerheid en het gezondheidssysteem, zullen helaas voor hun medicijnen moeten betalen, wat een extra financiële last met zich meebrengt. Dit betekent dat zij, ondanks hun status als gepensioneerden, verantwoordelijk zijn voor de volledige kosten van hun medicatie, aangezien ze geen toegang hebben tot de voordelen die de lokale systemen bieden aan inwoners en geregistreerde bewoners.