In 2024 zijn in Spanje bijna 8.000 vrouwen officieel geïdentificeerd als werkzaam in de prostitutie. Deze cijfers komen voort uit inspecties van de politie en justitie in clubs, cafés en woningen die als prostitutiehuizen fungeren. Toch blijft een groot deel van de sector buiten beeld, vooral via internetadvertenties en privéwoningen.
De meerderheid van de geïdentificeerde vrouwen komt uit het buitenland. Meer dan 60 procent is afkomstig uit Latijns-Amerika, met Colombia als koploper. Daarna volgen Venezuela, Paraguay, Brazilië en de Dominicaanse Republiek. De cijfers tonen aan dat het vooral migranten zijn die kwetsbaar zijn voor deze situatie.
Naast de geregistreerde sekswerkers werden er in 2024 ook honderden slachtoffers van mensenhandel ontdekt. Zo ging het om 256 gevallen van mensenhandel met het doel seksuele uitbuiting en 376 gevallen van seksuele uitbuiting zelf. Vaak lopen deze vormen door elkaar, waardoor de problematiek nog complexer wordt.
De cijfers verschillen sterk per regio. In verhouding tot het aantal inwoners springen Castilla y León, Extremadura en de Balearen eruit. In absolute aantallen zijn Andalusië, Castilla y León en de Valencia regio de gebieden waar de meeste prostituees werden geïdentificeerd.
Volgens experts is het werkelijke aantal vrouwen in de prostitutie vele malen hoger. Doordat steeds meer sekswerk naar het internet en de informele sector verhuist, is het voor politie en hulporganisaties moeilijk om zicht te krijgen op de omvang van het probleem. Veel vrouwen blijven daardoor buiten het bereik van controles en bescherming.
De Spaanse regering werkt aan strengere wetgeving. Zo wil men klanten strafbaar stellen en de straffen voor pooiers verhogen. Daarnaast wordt overwogen om prostitutie volledig uit de nationale economische classificaties te schrappen, zodat er een einde komt aan de juridische dubbelzinnigheid rondom deze sector.