Afgelopen weekend kregen badgasten op een strand in Orihuela aan de Costa Blanca een zeldzame verrassing. Een gewone mantarog, een soort die doorgaans diep in de Middellandse Zee verblijft, waagde zich verrassend dicht bij de kustlijn. Dit ongewone tafereel vond plaats op het strand van Campoamor, een populaire bestemming voor zowel lokale bewoners als toeristen. Onderaan dit artikel is een korte video te zien.

Het is uitzonderlijk dat de mantarog (Spaans: mantarraya) zo dicht bij de kust verschijnt. Normaal gesproken leven deze majestueuze wezens verder uit de kust, waar ze zich voeden met plankton en kleine vissen. Daarom is hun aanwezigheid in ondiep water een zeldzame gebeurtenis.

Deskundigen hebben verschillende theorieën over waarom mantaroggen soms de kustwateren bezoeken. Een mogelijke verklaring is desoriëntatie. Net als walvissen die soms op stranden aanspoelen, kunnen mantaroggen door verschillende factoren, zoals veranderingen in oceaanstromingen of ongewone geluiden onder water, van koers raken.

Een andere verklaring is dat er mogelijk meer mantaroggen in de buurt van de kust te zien zijn door een toename in hun populatie. Deze groei kan veroorzaakt worden doordat hun natuurlijke vijanden, zoals haaien, minder aanwezig zijn als gevolg van overbevissing en verlies van leefgebied.

De strandbezoekers waren verbaasd en verwonderd toen ze de mantarog zagen, omdat velen nog nooit zo’n wezen van dichtbij hadden gezien, laat staan in zijn natuurlijke omgeving. De elegantie waarmee de mantarog door het water gleed, zijn enorme spanwijdte en de rustige bewegingen maakten een blijvende indruk op de badgasten.

Het verschil tussen een rog en een mantarog

Mocht je ergens bij een strand in Spanje oog in oog komen te staan met een van deze dieren, dan zijn er verschillen tussen roggen en mantaroggen. Een van de meest opvallende verschillen is hun grootte. Mantaroggen, ook wel duivelsroggen genoemd, behoren tot de grootste vissen in de oceaan. Ze kunnen een indrukwekkende spanwijdte van meer dan vijf meter bereiken en wegen soms meer dan duizend kilogram. In vergelijking daarmee zijn de meeste roggensoorten aanzienlijk kleiner, waarbij slechts enkele soorten een lengte van twee meter bereiken.

Naast het verschil in grootte hebben mantaroggen en roggen ook verschillende lichaamsvorm en kenmerken. Mantaroggen hebben een meer gestroomlijnde vorm met grote, driehoekige borstvinnen die lijken op de vleugels van een vogel. Hun kop is breed en plat, met twee opvallende uitsteeksels aan weerszijden die hen helpen bij het voeden. Roggen daarentegen hebben meestal een meer ruitvormig lichaam en missen de kenmerkende ‘hoorns’ van de mantarog.