Met de introductie van het nieuwe in- en uitreissysteem dat in november 2024 van start gaat, staat Europa voor een belangrijke stap richting modernisering van de grenscontroles. Dit systeem is bedoeld om de deur te openen naar een efficiënter en veiliger Europees grensbeheer, vooral voor reizigers uit landen buiten de EU. De implementatie van dit systeem belooft een verandering in de manier waarop gereisd wordt naar onder andere Spanje. Maar wat is dit in- en uitreissysteem van de EU eigenlijk?

Verordening (EU) 2017/2226 is bedoeld om de effectiviteit en efficiëntie van de grenscontroles aan de buitengrenzen van het Schengengebied te versterken. Dit gebeurt door de invoering van een centraal in- en uitreis systeem (EES) voor burgers van landen die geen deel uitmaken van de Europese Unie (EU), die de EU-buitengrenzen oversteken voor een kort verblijf.

Het in- en uitreissysteem zal de traditionele methode van paspoortstempels vervangen door een geavanceerd digitaal platform dat informatie over reizigers verzamelt en beheert. Dit biedt een mogelijkheid voor nauwkeuriger toezicht op wie er Europa binnenkomt en verlaat, wat cruciaal is in een tijd waarin veiligheid en controle steeds belangrijker worden.

De registratie in het in- en uitreissysteem is noodzakelijk voor alle nationale van derde landen, dat wil zeggen buitenlandse reizigers die geen EU-nationaliteit bezitten. Dit omvat zowel degenen die een visum nodig hebben om Europa binnen te komen als diegenen die vrijgesteld zijn van visumplicht.

Voordat reizigers zich kunnen registreren in het in- en uitreissysteem, dienen ze zich bewust te zijn van de benodigde gegevens. Dit systeem vereist de inzending van biometrische gegevens zoals vingerafdrukken en een recente foto, samen met persoonlijke informatie zoals naam, geboortedatum en paspoortgegevens.

Het is belangrijk om de uitzonderingen op het in- en uitreissysteem te begrijpen. Reizigers die van plan zijn om naar de Republiek Ierland of Cyprus te reizen, hoeven zich bijvoorbeeld niet te registreren, aangezien deze landen nog steeds vasthouden aan de traditionele methoden voor paspoortcontrole. Dit betekent dat, hoewel ze deel uitmaken van de EU, zij nog steeds hun eigen procedures hebben die losstaan van het EES.

Met een maximale verblijfsduur van 90 dagen binnen een periode van 180 dagen is het van cruciaal belang dat reizigers hun data goed bijhouden. Het systeem is ontworpen om automatisch bij te houden wanneer iemand het land binnenkomt en verlaat, maar het kan nuttig zijn voor reizigers om zelf ook een duidelijk overzicht te hebben van hun reisplannen.

Niet verwarren met ETIAS

Naast het EES (in- en uitreissysteem) in november 2024 komt de EU ook met het ETIAS (Europees Reisinformatie- en Autorisatiesysteem), dat ergens midden 2025 zal worden geïntroduceerd. Veel mensen maken de fout om deze twee systemen met elkaar te verwarren, maar ze hebben verschillende doelen en functies. 

Het belangrijkste verschil tussen ETIAS en het in- en uitreissysteem EES ligt in het moment van registratie. Terwijl ETIAS een voorafgaande autorisatie is die je moet aanvragen vóór je reis, registreert het EES de gegevens van reizigers zodra ze de Europese grond betreden. Dit biedt een geïntegreerde benadering van grensbeheer waarbij veiligheidsmaatregelen worden gecombineerd met real-time gegevensverzameling.