Imeldo Barreto Léon en Epifanio Perdomo López overleefden één van de bekendste tragedies van de recente geschiedenis. In 1975 waren ze aan boord van de Berge Istra toen die schipbreuk liep. Het duo overleefde de ramp als bij wonder en vertelt vandaag de dag nog steeds hun verhaal aan wie het maar horen wil.
De Berge Istra was een reusachtig schip. Al bij al woog het maar liefst 227.550 ton, gemaakt om petroleum en ijzermineraal te verschepen. Het schip bevond zich tussen Turburao (Brazilië) en Kimitsu (Japan) toen het op 30 december 1975 volledig van de radar verdween. Het laatste contact werd gelegd met Mindanao op de Filipijnen. Het verhaal van Imeldo en Epifanio zou er één worden van een mirakel te midden van een tragedie.
Aan boord van de Berge Istra waren 32 personen. Nadat een paar van de inzittenden plots drie explosies hoorden, deed het schip deed er slechts vier minuten over om volledig te zinken. Om wat perspectief te bieden: de Titanic deed er drie uur over voor ze volledig onder water verdween. Op 7 januari 1976 verklaarde men de verdwijning van de boot. Op 16 januari werd het zoeken gestaakt zonder een teken van leven.
Tot twee dagen later. Tegen alle verwachtingen in worden twee overlevende aangetroffen op open water. Nadat hij de explosies hoort, slaagt Imeldo er in zich aan een reddingssloep vast te houden. Eens in die sloep ziet hij Epifanio in het water drijven met een ernstige hoofdwonde. Imeldo slaagt er in hem aan boord te trekken. Niemand begrijpt hoe de twee de ontploffingen overleefden en nog minder hoe ze 20 dagen lang op zee ronddobberden zonder te sterven.
De twee Spanjaarden bevinden zich nu midden in de stille oceaan met een kleine hulpkit. Er zit vier liter water in, een pakje koekjes en een paar snoepen. Bij geluk vinden ze aan boord van de sloep een kleine haak. Imeldo, een goed visser, begint aan het werk. Hij slaagt erin een paar vissen te vangen die de mannen drogen en dan opeten. De felle zon overdag en de kou ’s nachts maken het er niet eenvoudig op. Op 13 januari vaart een schip langs die de drenkelingen niet opmerkt.
Imeldo is de wanhoop nabij en denkt er aan zelfmoord te plegen. Dat is buiten Epifanio gerekend. Die grijpt zijn kompaan bij de kraag en zegt: “Wat ga je doen Imeldo? Laat me niet alleen, de maagd van Las Nieves, de maagd van Candelaria, Christus van het meer en Christus van Tacoronto zullen ons redden, je zal wel zien.”
1,5 uur later klinkt plots een geluid dat uit de hemel lijkt te komen: de hoorn van een boot. Het is de Hachi-O-Maru 6, een Japanse vissersboot die het duo op 500 mijl van het accident aantreft in open zee. Imeldo en Epifanio worden naar een Amerikaanse basis gebracht waar de soldaten vol ongeloof het verhaal aanhoren. Na een verblijf in een hospitaal in Okinawa (Japan) kunnen de mannen weer veilig naar huis terug.
Thuis wacht hen een groot feest. Het verhaal van Imeldo en Epifanio zou een legende worden in Spanje en werd vereeuwigd in de documentaire ‘Los náufragos del Berge Istra’ (de schipbreukelingen van de Berge Istra) van Victor Calero.