Wat ooit een betoverende nacht aan zee was, is veranderd in een chaotisch en rommelig spektakel. De viering van San Juan, met kampvuren en middernachtelijke wensen, eindigt tegenwoordig vaak in een puinhoop. Stranden blijven achter vol afval: flessen, plastic, sigarettenpeuken en vuurwerkresten worden simpelweg achtergelaten. Op veel plekken lijken de stranden de volgende ochtend meer op een vuilstortplaats dan op een plek van feest en traditie.
Vooral jongeren laten veel rotzooi achter. Ze vieren uitbundig, maar denken zelden aan opruimen. Waar eerdere generaties nog netjes hun spullen meenamen, blijft er nu van alles liggen: van plastic zakken en lege flessen tot vuurwerkresten die de stranden en stadsparken ontsieren na het feest.
De gevolgen zijn groot. In Valencia werd 70 ton afval opgeruimd na het feest. In Barcelona en A Coruña was dit 57 ton, en in Cádiz 45 ton. Medewerkers van de schoonmaakdiensten zeggen dat het steeds erger wordt. In sommige steden, zoals Alicante en Marín, gelden nu strengere regels of zelfs verboden op kampvuren.
Veel feestvierders denken niet na over de gevolgen en laten hun rommel achter voor anderen. Ze komen puur voor het plezier. Toch zijn er ook positieve uitzonderingen: sommige mensen ruimen wél netjes op en duiken zelfs de zee in om plastic uit het water te vissen. Helaas blijft die groep nog erg klein.
De discussie over hoe dit feest moet doorgaan wordt steeds groter. Als deze overlast blijft, vragen steeds meer mensen zich af of het niet tijd is om San Juan op een andere manier te vieren.