Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag zullen publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken.
18 november
Ook Spanje doet aan het milieu. Ja, je zou het niet geloven als je al die rondslingerende rotzooi ziet. Veel te veel Spanjaarden smijten hun troep gewoon maar ergens neer en tot overmaat van ramp wordt het vuilnis ingezameld in grote containers die bij een beetje wind omkukelen, waardoor de inhoud in de wijde omgeving wordt rondgeblazen. Zodoende word je her en der geconfronteerd met huisvuil en heel veel plastic troep. Geen Spanjaard maakt zich daar druk om, integendeel, ligt er ergens wat troep, dan is dát het begin van een nieuwe stortplaats.
Maar er lijkt een oprisping van goede bedoelingen plaats te vinden. Er is een wetsvoorstel in de maak die verbiedt dat dikke mensen gecremeerd worden. Ja, ja, het is heus. Het verbranden van dikke mensen veroorzaakt te veel CO2 en het kost meer brandstof om zo’n dikkerd in de hens te zetten. Heftige discussies, uiteraard door de dikkerdjes gevoerd, die opeens allemaal tot as schijnen te willen verworden. Hun argument luidt: discriminatie. Gelijk hebben ze, ook dikkerds hebben recht op een beetje warmte. Toch?
Over dikkerdjes gesproken. De “El Gordo”-gekte is uitgebroken. Elk jaar in november begint de hysterische verkoop van loten voor de dikke Kerstloterij. De tv staat er bol van, zo ook de koppen van alle kranten en op de radio tettert elk uur de El Gordo-reclame. Dat hoeven ze echt niet te doen, want de mensen zijn al gek genoeg. Iedereen koopt de loten, ze staan in de rij. Waarom? Nou …. ze verloten maar liefst bijna 2,5 miljard euro´s! De eerste prijs is bijna 700 miljoen, de tweede prijs is meer dan 200 miljoen en de derde prijs moet het doen met een schamele 85 miljoen. ´t Is de moeite!
Wie zou dát willen winnen? Het fanatisme om aan een lootje te komen is in elk geval groot! Feit is wel dat je als winnaar geen leven meer hebt. Winnaars worden achterna gezeten door camera´s, journalisten, paparazzi enz. Ze worden belaagd door mensen/bedrijven/instellingen/goede doelen/enz. enz. die allemaal een graantje willen meepikken. Maar dat vooruitzicht deert de op geld beluste kanshebber niet. Hij/zij heeft het er heel graag voor over.
Ach nou ja, voor 700 miljoen mag je wel wàt over hebben, toegegeven, maar je hele leven jarenlang in puin? De aasgieren schijnen je nooit los te laten, zolang er nog maar één euro op je rekening staat. Ik weet één ding zeker: ik koop geen lootje. In geen geval.
Wat heftig!!! Ik zat zojuist dit stukje te typen toen Laika opsprong en met haren overeind en staart tussen de achterpoten wegrende. Een seconde later een onheilspellend gegrom. Niet van Laika maar van een aardbeving. Het is bekend dat er in de provincie Murcia ca. 50 kleine aardbevinkjes per jaar plaatsvinden, met zo hier en daar een wat heftigere, maar de meeste bevinkjes zijn kleintjes. De heftigste die ik me kan herinneren was een paar jaar geleden met een 3,2 op de schaal van Richter. Meestal komen ze niet hoger dan 2 op dezelfde schaal en vaak merk je het niet eens. Heel soms stort er ergens een huis op een hoop, maar meestal blijft het bij een enkel crackje in het stucwerk. De huizen moeten hier aardbevingsbestendig gebouwd worden. Ons huis is dat ook, maar een minder degelijke bouw zou best eens niet bestand kunnen zijn tegen de bevinkjes. Laika ligt nog steeds hevig te sidderen, maar op een klepperende deur na, merkten wij het gelukkig nauwelijks.
Voor nu lieve groetjes en tot de volgende keer maar weer.