Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.
O, o, wat is het een kale boel hier. Kerstboom weg, slingers weg, alles weg. Zelfs de kaarsjes liggen weer in de doos. Dat is even slikken, het was zo gezellig met al die warme lichtjes, bellen en ballen, de sfeervolle kaarsjes en de lekkere hapjes op tafel. Afgelopen met de pret, we gaan weer lijnen, we gaan weer gezond doen, we gaan weer normaal doen. Wel is het huis weer heerlijk opgeruimd. Het huis wel ja, ikzelf nog niet echt, maar dat komt ook nog wel. We hebben gewacht tot drie koningen, dat gevierd wordt op 5 en 6 januari, want dat is hier in Spanje een belangrijk feest, dat het einde betekent van de kerstperiode.
Normaliter is 5 januari een vrije dag voor iedereen, maar dit jaar valt het op zondag, wat inhoudt dat men de maandag bombardeert tot vrije dag, hoewel het grote feest wél op zondag gevierd wordt. Maar de vrije dag laten ze zich niet ontnemen door een reguliere zondag!
Sinterklaas is een collega van de drie Koningen, ofwel van de wijzen uit het oosten. Caspar, Melchior en Balthazar. Ze hebben dezelfde functie als Sinterklaas, maar worden wel anders ingehaald in de steden en dorpen. In Barcelona bijvoorbeeld komen de drie weldoeners ook per schip aan en maken dan een triomf toer door de straten op olifanten en kamelen. Heel Barcelona loopt uit, joelt, zingt, danst, maar het gáát om de zoetigheid die overal wordt uitgedeeld en rondgestrooid. Suikerharten, suikerkoeken, van alles, als het maar zoet is.
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Barbara (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
In een dorpje vlakbij Barcelona komen de wijzen aangevlogen met een paraglider. Hun staat een spectaculaire ontvangst te wachten, want uit de hele omgeving komen de gezinnen met kinderen naar de landingsplaats, de plek waar hele kuddes kamelen beladen met cadeautjes, staan te wachten op hun berijders.
Op het grote plein gaat het gebeuren! Dáár staat een groot podium opgesteld, compleet met drie Koninklijke tronen, versierd met smaragden, robijnen, diamanten en andere edelstenen. De harten van de kinderen gaan hier sneller kloppen, want ze krijgen buiten de grote hoeveelheden snoep en koek, ook vele cadeaus. Maar die krijgen ze niet zomaar. Nee, ze moeten er iets voor doen: een brief schrijven aan de wijzen. Daarin moeten ze vermelden waarom ze zelf vinden dat ze snoep en cadeaus verdiend hebben. Zijn ze braaf geweest? Hebben ze hun best gedaan op school, zijn ze gehoorzaam geweest? Het afgeven van de brieven aan de hoge heren is een ritueel apart. Eerst een buiging maken, dan wat woordjes prevelen, een liedje zingen, en dan pas mag de mooi betekende envelop afgegeven worden. De wijze leest de brief hardop en bepaalt dan of het kind in aanmerking komt voor de gulle gave. Zo niet, dan krijgt het kind een zwarte steenkool. Op zich is dat geen straf, want ook die is van suikergoed gemaakt en sommige kinderen vinden die lekkerder dan de normale gaven en vermelden dus in hun brief dat ze heel ongehoorzaam zijn geweest! Als ze het té dol gemaakt hebben, dan gaan ze net als bij Sinterklaas, zo hupsekee de jute zak in en worden ze per kameel of olifant afgevoerd. Volgend jaar mogen ze dan een nieuwe poging wagen.
Zo gaat het er hier aan toe. Morgen, maandag dus, zijn alle winkels dicht, en pas daarna gaat het gewone leven hier weer beginnen.