INTRO: Ellen-Marie is in 2007 naar Catalonië geëmigreerd. Daar begon ze een winkel, vervolgens een agentschap voor de verhuur van vakantiewoningen en in 2012 begon ze haar eigen B&B. Haar ervaringen over het leven in een B&B en die met de gasten is ze gaan opschrijven en zal ze iedere week met de lezers gaan delen. Meer informatie over haar huis en haar leven in Catalonië kun je vinden op haar eigen Blog: MeAndTheBandB.com
Natuurlijk was ik de laatste Jaren ook op zoek naar een andere toekomst, want toekomst had ik niet in dit huis. Ik wilde meubels gaan opknappen en huizen verkoopklaar gaan maken. Hiervoor maakte ik een website, folders en zocht contact met makelaars. Er werden wat offertes gemaakt, maar door de Corona stond alles stil. Terwijl in Nederland allerlei nieuwe activiteiten werden ondernomen, sloeg de boel hier helemaal dood.
Toen overkwam mij iets dat ik helemaal niet zag aankomen. Ik ontmoette een man en het was een Catalaanse man. Nooit gedacht dat ik zou kunnen vallen voor een Catalaanse man, maar het gebeurde en hij was nota bene al 14 jaar mijn buurman.
Tijdens de eerste weken van de Corona uitbraak kwamen we in gesprek en niet veel later werd ik verliefd op hem. Er was wel een dingetje, deze man had een vrouw, maar na een ernstige hersenbloeding woonde zij niet meer thuis en was er van een huwelijk geen sprake meer. Dat waren destijds in ieder geval zijn woorden.
Maar hij had ook paarden, een fantastisch huis in de Bergen, hield van koken en zat boordevol humor. Dat laatste verbaasde me wel want ik had nog nooit een grappige Catalaan ontmoet. Ook was hij heel erg bezig met geld, op een manier die ik niet echt begreep. Catalanen zijn dol op geld en daardoor best spaarzaam.
Maar toch kon ik bij hem mijn vinger er niet echt opleggen. Soms gaf de man geld uit als een dolle en van de andere kant was hij ook gierig. Dingen die ik als normaal beschouw, had hij nauwelijks, maar dan kocht hij wel plots een zwart paard, diverse auto’s of een grote graafmachine.
Steeds meer begon ik in te zien waar dat gedrag vandaan kwam. Zijn vrouw was voor haar beroerte de motor van hun bedrijf. Ze nam de beslissingen en regelde alle financiën. Na haar ongeluk kreeg hij een behoorlijk bedrag uitgekeerd en had daarnaast ineens de vrijheid om hier zelf over te beslissen.
Hij leefde in dromen en kocht een luxe tablet in leren hoes omdat hij nu echt zaken zou gaan doen in zijn tuinbedrijf dat al meer dan 30 jaar bestond, maar nauwelijks bestaansrecht had. Maar met een tablet zou hij echt grote projecten gaan binnenhalen. Zijn vrouw had dit altijd flauwekul gevonden. Uiteindelijk werd de tablet voornamelijk gebruikt voor het opzoeken van recepten aan de keukentafel.
Er kwam een zwarte Arabische hengst voor mij, dat was fijn, want dan konden we endurance wedstrijden gaan rijden. Dat was, zoals hij me vertelde, een droom die hij al Jaren had. We zouden iedere dag samen gaan trainen en de mooiste routes gaan rijden. Ik op het smalle ruggetje van mijn nieuwe hengst ben nooit verder gekomen dan een rondje rond het kerkje dat was gelegen op een half uurtje van zijn huis.
Hij kocht een oude gepimpte landrover waarmee hij naar Afrika zou gaan om door de duinen te crossen. Dat Afrika-avontuur bleef uit, maar de betonnen heuvels op het rustieke weggetje naar zijn huis werden in volle vaart genomen, als voorproefje op de duinen. Op een dag brak de auto in tweeën toen hij over een duin sprong en de auto tegen de betonplaten klapte.
Hij kocht een grote graafmachine. Dat is altijd makkelijk op een boerderij, zo kon hij zelfs wegen maken, voor zichzelf maar wellicht ook voor klanten. Kennelijk doet zo´n machine iets voor mannen want de digger werd de hele dag bemand door hemzelf of door een van zijn medewerkers terwijl niemand er echt mee overweg kon. Op een bepaalde avond kwam ik aan bij zijn huis en kon ik het laatste stukje weg nauwelijks meer over. Het weggetje had grote kuilen en heuvels waar zelfs mijn grote jeep moeite mee had. Hij had geprobeerd het weggetje te egaliseren met de digger, maar nog niet de juiste knoppen gevonden. Een kapitaal betaalde hij voor de machine die uiteindelijk het geld niet helemaal waard bleek te zijn. Al snel begon er van alles aan de digger te mankeren en volgenden er tal van reparaties. Uiteindelijk reed een van zijn medewerkers de digger in het ravijn waarna men niet meer dan de schrootprijs voor het voertuig wilde betalen. Dat vond hij ook zonde dus parkeerde de machine in een hoek van zijn tuin.
Samen besloten we zijn huis te veranderen in een luxe vakantiehuis om dat te gaan verhuren. Bij een luxe huis hoort natuurlijk ook een zwembad. Hij besloot dit zwembad zelf ontwerpen MET jacuzzi want dat hoorde er natuurlijk bij. Toen het bad af was en men de jacuzzi wilde aanleggen bleken de gaten voor de bubbels niet te corresponderen met de buizen voor de luchttoevoer waardoor de bubbels uitbleven. Daarnaast bleken de zonnepanelen niet in staat om de boel voldoende op te warmen. Hij maakte van de jacuzzi een kinderbadje met banken.
Op een dag komt kwam hij aanrijden met een grote witte bus, gekocht van een vriend, handig voor de tuinen. Het was een koopje zei hij, slechts 4000 euro en van een vriend die altijd heel goed voor zijn auto’s zorgt. Hij vraagt me de bus naar zijn huis te rijden en als ik dat doe, merk ik dat de auto nauwelijks de heuvel opkomt. Er zit totaal geen power in het voertuig. Dat komt doordat de bus een beetje oud is, zegt hij maar verder is er geen probleem. Twee dagen later rijdt de bus helemaal niet meer. Ik zeg hem verhaal te gaan halen bij de vriend en hij zegt dat te gaan doen. Enkele dagen later komt hij terug zonder bus maar met een kleine racefiets. Gehad van de vriend voor de pech met de bus. Als hij op het fietsje gaat zitten zie ik dat het een kindermodel is en het verdwijnt in de garage.
Dan ziet hij op internet een cabriolet en stuurt mij een foto. Leuk hoor zeg ik hem, maar een lage cabriolet over de landweggetjes is geen goed plan zeg ik hem. Het blijft even rustig. Dan komt er toch nog een andere auto want de witte landcruiser staat te koop en hij wil nu graag een automaat. De volgende auto, een Peugeot, ziet er redelijk uit en rijdt heel zuinig. Trots komt hij met het voertuig aanrijden en parkeert hij deze bij zijn verzameling. De auto van ex gaat kapot en hij vraagt aan hem of deze een leenauto voor hem heeft. Hij geeft zijn nieuwe Peugeot mee. De volgende dag rijdt ex met de Peugeot naar een stadje in de buurt en als hij een andere auto wil inhalen stopt de Peugeot ermee. Heel voorzichtig weet ex de garage te bereiken die aangeeft dat de injectie waarschijnlijk kapot is. Vervolgens komt er toch een cabriolet, een oude Saab die niet meer wil starten als de motor warm is geworden. Voor hem geen probleem dan wacht hij gewoon 10 minuten, hij is toch altijd te laat.
Maar bij alle pech blijft hij lachen en ook ik moet erg met hem lachen. Even dacht ik dat we de perfecte een match waren en dat er ook leuke Catalaanse mannen bestaan met humor die zich minder macho gedragen. De Corona tijd blijkt een van de mooiste uit mij leven, we vieren samen feest.
Maar dan ontdek ik na enige tijd dat hij niet helemaal eerlijk is, niet over zijn vrouw, maar ook niet over andere vrouwen in zijn leven. Voor iedere verantwoordelijkheid loopt hij weg, iedere minuut veranderen de dingen in zijn hoofd. We proberen samen een bedrijf op te starten met de verhuur van zijn huis. Ik ben 1,5 jaar bezig het huis in te richten en uiteindelijk hebben we gasten. Doch bij ieder probleem blinkt hij uit door afwezigheid, de gasten sturen vervelende reviews waarbij ik steeds de boel moet oplossen.
Als ik erover praat met een vriendin die hem ook kent, zegt ze dat ik te maken heb met een “Peter Pan”, een man die nooit volwassen wordt. Ze stuurt me daar een omschrijving van. Het is hem ten voeten uit en als ik het stukje aan hem laat lezen zegt hij dat ieder detail klopt. Dat is dan wel jammer en tevens mijn bevestiging.
Ondanks het gevoel dat ik nog steeds voor hem heb, moest ik afscheid van hem nemen. Hier ga ik het ongeluk mee tegemoet en met hem kan ik onmogelijk een toekomst opbouwen. Niet lang daarna wordt hij via internet door een vrouw opgelicht voor 250.000 euro. Hij komt het me zonder gêne vertellen en zegt zoveel mogelijk te moeten verkopen. Zijn auto’s, paarden, trailer, digger maar hij lacht nog steeds. Hij kan altijd nog op de motor. Enkele dagen later showt hij me, blij als een ware Peter pan, zijn nieuwe motor. Ik kijk en bedenk me, dit is definitief geen nieuwe toekomst voor mij.
Ellen-Marie deelt in onze rubriek SpanjeVerhalen elke week haar ervaringen over ‘het wel en wee in een B&B’, wat ze meemaakt met gasten en tijdens haar excursies door Catalonië. Neem eens een kijkje op haar website MeAndTheBandB.com of bezoek de website van de B&B Mas Pitra in het Garrotxa natuurpark in de provincie Girona.