Recent hebben we een artikel geplaatst over het veelvoud van artikelen die in Nederland en België te lezen zijn over het emigreren naar Spanje. In praktisch alle artikelen wordt alleen over de positieve kanten van de emigratie naar Spanje geschreven, maar worden de negatieve kanten weggelaten. En wij weten dat niet alles positief is.
We vroegen in DIT ARTIKEL aan onze trouwe lezers die al geëmigreerd zijn naar 🇪🇸 Spanje, om naast de 👍 positieve ook de 👎 negatieve kanten van de emigratie te omschrijven, zodat onze lezers zoveel mogelijk informatie kunnen verzamelen voordat ook zij de beslissing nemen om naar Spanje te verhuizen.
Hieronder is een deel van de reacties van onze lezers te zien, want we hebben meer dan 250 e-mails ontvangen. Daar hebben we een selectie van gemaakt die we hieronder plaatsen. Iedereen die gereageerd heeft, hartstikke bedankt voor jullie mening en tips.
Helaas kunnen we niet alle reacties hier melden, onze excuses hiervoor. We waarderen de tijd die veel lezers in hun reacties hebben gestoken. We hebben daarnaast meer aandacht gegeven aan de negatieve ervaringen in plaats van de positieve ervaringen, omdat we die allemaal wel kennen, toch? 😉
Peter woont al 30 jaar in Spanje en zegt dat het belangrijk is om de Spaanse taal te beheersen, dat je geduld moet hebben en dat je je moet aanpassen aan de Spaanse levensstijl. Hij is met een Spaanse vrouw getrouwd en geheel geïntegreerd, maar na al die jaren vallen het luidruchtig zijn, het rijgedrag en het mañana mañana gevoel nog steeds tegen.
Eva reageerde ook en zij heeft iets leuks. Zij heeft haar hele avontuur om naar Valencia te emigreren op video vastgelegd in haar vlog op YouTube ‘Eva in Valencia’ KLIK HIER voor haar video’s.
Marcel woont al 15 jaar in de Madrid regio en heeft alleen lovende woorden zoals klimaat, levensstandaard, eten, levenskosten, belastingen, ruimte, natuur en nog veel meer. Misschien is de bureaucratie volgens hem een issue in Spanje, net zoals de politici en het beheersen van de Spaanse taal is volgens hem ook makkelijk om te integreren.
Hans woont al 14 jaar in Orihuela Costa en zegt dat het leven in Spanje prachtig en relaxed is. Bureaucratie is een negatief ding volgens hem en het beheersen van de taal maakt alles makkelijker en dwingt respect af.
Thoma schrijft: In januari 2023 zijn wij geëmigreerd vanuit België naar de regio Costa Blanca Zuid. Onze grootste motivatie was sowieso het zonniger en warmer klimaat, maar ook minder stress en een goedkoper dagelijks leven. Ondertussen kunnen we na 11 maanden wel concluderen dat ons verhuis tamelijk goed verlopen is en dat we hier heel graag wonen. Toch is ons wel opgevallen dat wanneer je bepaalde zaken zoals administratie engelengeduld vraagt en klussen vaak heel complex verlopen, mede doordat bepaalde werken pas na 3 a 4 keer deftig uitgevoerd zijn na veelvuldige verzoeken deze uit te voeren. Ook moet je als huurder zeker op je strepen staan wanneer er bepaalde zaken hersteld moeten worden door de eigenaar die het misschien ongepast vindt dat alles ten laste van de huurder is. Maar alles bij elkaar zijn wij dolgelukkig en voelen wij ons veel gezonder en rustiger sinds we in Spanje wonen.
Lydia is in 2020 naar Spanje vertrokken en woont sindsdien in een dorp dichtbij Sevilla. Ze ervaart het volgende als nadelig: familie is ver weg. Je waait niet even aan bij je kinderen of vader. De momenten dat je samen bent, zijn wel intenser en waardevoller dan voorheen. In de zomer is het echt heel warm. Het maken van nieuwe (Spaanse) vrienden. Ik heb ze wel, maar je komt toch niet heel gemakkelijk tussen al bestaande vriendengroepen en de hechte familiebanden. Uiteraard de bureaucratie. Ik heb een huis gekocht en het heeft me bijna drie maanden gekost om een contract te tekenen bij het waterbedrijf. En dat valt dan schijnbaar nog wel mee. Ik vind het heerlijk om uit eten te gaan met vrienden. Maar soms mis ik het Hollandse gezellig. Lekker in huis aan tafel, koken voor familie en vrienden. Het speelt hier toch meer buiten af. Maar voor mij zijn er meer voor- dan nadelen.
Wytze schrijft dat de bureaucratie en het cultuurverschil soms erg nadelig kan zijn. Hij stuurde een lang verhaal, maar het komt erop neer dat je de bureaucratie overal tegenkomt, van het gemeentehuis tot in de winkel. Het grappige is ook dat hij zich stoort aan andere Nederlanders die meteen aandacht vragen als ze Nederlands horen, meestal op de vreemdste plaatsen.
Peetermans schrijft: Spanje heeft heel veel voordelen, maar je bent en blijft een buitenlander, zeker voor de overheidsdiensten, gemeente, ministeries en al wat ermee te maken heeft. Bureaucratie is een hel, de meeste ambtenaren werken absoluut niet graag, en een afspraak maken met een openbare dienst is een schandaal. Ook betaalt men veel belastingen op pensioen, zeker als Belg.
JPM schrijft: Spanje mag dan tal van voordelen hebben, maar een belangrijk minpunt is fiscaliteit, belasting op wereldwijd patrimonium. Ik raad aan voordat de stap te zetten een berekening te laten maken door een “Gestor” Ook erfeniskosten zijn niet te verwaarlozen! Deze zijn afhankelijk per regio, evenals belasting. Ook opletten voor bouwprojecten, isolatie en kwaliteitsbouw is niet altijd wat men erover denkt, veel verdoken gebreken!
Theodorus schrijft: Ik woon nu ruim 12 jaar in Spanje; het klimaat is voor mij de belangrijkste reden; De taal leren is op oudere leeftijd niet gemakkelijk; echte vriendschappen ontwikkelen is niet gemakkelijk; Je moet uithouding hebben om zaken voor elkaar te krijgen; de gezondheidsinstellingen hebben voor veel zaken een lange wachtlijst; huisartsen zijn niet echt betrokken op de mens.
Nicole schrijft: Ik ben vorig jaar vanuit NL naar Spanje verhuisd, positieve en negatieve ervaringen: uiteraard het weer, ik woon in Andalusië, dus het weer is geweldig. Het leven is veel rustiger/trager hier. Dit heeft voordelen en nadelen. Rustiger dan in geen haast, op zijn ooie dooie, maar als je iets geregeld moet hebben, dan heb je een hoop geduld nodig. Het is niet dat het alleen trager is, maar het is vooral ook onduidelijk. Spanje loopt in bepaalde dingen ver achter NL, zeker als het aankomt op (grof) vuilverwerking, recycling en gevoel van ‘iets voor het klimaat doen’, daar zul je aan moeten wennen en loslaten dat het hier nu eenmaal anders is geregeld. Ben ik het eens met hun beleid, nee. Heb ik daar iets over te zeggen, als net verhuisde Nederlander, nee. Ga ik daar dan wakker van liggen……nee dus. Ik heb ook erg moeten wennen aan de etenstijden, en dat vind ik nog steeds lastig. Als ik alleen thuis ben, dan wil ik nog weleens vóór 20.00 uur ‘s avonds avondeten, maar bij Spaanse vrienden hoef ik op dat tijdstip echt nog niet te beginnen over het avondeten.
Ilona schrijft: Buiten de onderwerpen die we opnoemen in ons artikel, is het grote probleem de gezondheidszorg. Eenmaal resident, hang je af van de openbare gezondheidszorg die absoluut onvoldoende is. Een zeer duur alternatief is de private gezondheidszorg die alles wat je al hebt of hebt gehad, uitsluit. Je hebt een superdure verzekering voor eventuele toekomstige klachten, wat discriminerend is.
Trudi schrijft: Het is een behoorlijke stap wat je neemt en bereidt je goed voor. Begin op tijd met de taal, een zekere basis heb je echt wel nodig. Het verschil met cultuur, gewoontes, vuilverwerking, enz enz pas je aan en neem de gewoontes zoals etenstijden over! Ga je niet ergeren aan wat de Spanjaarden doen, anders kun je beter niet gaan emigreren. Ga je kopen, neem een goede advocaat die ook de weg naar notaris regelt en je residentie verzorgd!
Paul schrijft: Het levensritme in Spanje is voor ons moeilijk, ze eten over het algemeen later dan wij, en beginnen pas te leven als wij bijna gaan slapen, daardoor zijn Spanjaarden ook luidruchtiger dan wij. Het uit eten gaan is best nog goed betaalbaar, echter de boodschappenmand vullen in de supermarkten, ook Lidl en ALDI is een dure zaak geworden, soms nog duurder dan in België of Nederland. Wat betreft de woningen en appartementen, zijn uiterst dunne muren die weinig of niet geïsoleerd zijn, je kunt je voorstellen wat een rumoer het wordt in een appartement met rondom u andere buren. Wij hadden 17 jaar een vakantiewoning in de omgeving van de mar menor waar we toch ongeveer 2 maanden per jaar verbleven, maar konden het Spaanse levensritme niet gewoon worden. De woning is nu verkocht.
Jos schrijft: Wij leven nu ruim 1,5 jaar in Spanje. We hebben eerst een woning gehuurd om te weten te komen of het leven hier biedt wat wij ervan verwachten. Uiteindelijk hebben we na 1 jaar een oude gerestaureerde Finca gekocht, wat eigenlijk al genoeg zegt. En dan kom je inderdaad de problemen tegen die we als Nederlanders niet gewend zijn. In Spanje is de koper verantwoordelijk voor hetgeen hij of zij koopt. Wij hebben nu uiteindelijk fijne vakmensen gevonden die ons helpen bij het opknappen van de tuin en het verbouwen van een badkamer. Maar we hebben ook weleens veel te veel betaald bij een loodgieter. We zijn er ondertussen wel aan gewend dat een afspraak wel nagekomen wordt, alleen niet op het moment zoals in eerste instantie is afgesproken. Maar ook daar hebben we geen stress van, want daarom zijn we naar Spanje gekomen. Nog wel een bevestiging van jullie verhaal. Tijdens het uitlaten van de hond kwam ik een man uit Polen tegen die hetzelfde aan het doen was, die aan mij vroeg wat er in Nederland aan de hand is? Hij ziet alleen maar Nederlanders naar ons mooie Benissa/Calp komen!
Anneke schrijft: Spanje is niet het Walhalla van Europa; de zon wordt normaal en in de zomermaanden zelfs een storende factor en ben je blij als het eens bewolkt is, maar dat zal voor iedereen anders zijn. De maand augustus is zelfs niet te harden! Levensonderhoud is inderdaad stukken lager dan in Nederland en dat zou een reden kunnen zijn om te gaan emigreren maar overdenk het goed, als je op je rust gesteld bent, het kan hier behoorlijk luidruchtig zijn! Maar dat is het in Nederland ook, hier alleen een beetje erger. Als je gaat emigreren moet je eerst de taal een beetje leren (de rest komt in de praktijk) want niets begrijpen, dat is het niet en het maakt dat je je buitengesloten en eenzaam gaat voelen. Spanjaarden zijn vriendelijk, maar over het algemeen niet zo spontaan als men denkt, maar heb je de juiste mensen om je heen, dan heb je ze voor altijd. Verder zou ik aanraden om niet daar te gaan wonen waar andere Nederlanders of Belgen bij elkaar op een kluitje zitten, in dat geval kun je net zo goed in Nederland blijven wonen. Tussen en met Spanjaarden wonen is het beste in Spanje. Wat mij betreft prettig wonen.
Margriet schrijft: Bureaucratie en gebrek aan onvoldoende kennis van de taal, er wordt in deze omgeving weinig Engels gesproken. De slechte wegen op het platteland (campo, gravel). Regelmatig verrast worden door de vele landelijke, regionale en plaatselijke vrije dagen, waarbij alle winkels gesloten zijn, evenals de dagelijkse siësta. Dikwijls lang wachten bij bijvoorbeeld postkantoren en instanties. De Spanjaarden hebben alle tijd en zijn lang van stof.
Marianne schrijft: We zien duidelijk onderscheid tussen 2 groepen buitenlanders: de ene groep (grootste) kiest voor een vakantiewoning op een urbanisatie. Een huis met mooi uitzicht, een tuin en een zwembad. De droom van velen onder de Spaanse zon. De andere groep (heel klein) wil zich in een dorp/stad vestigen met als doel te integreren. Met (kleine) kinderen is het in een dorp makkelijker, ze kunnen hun vriendjes ten aller tijde op straat vinden en ermee spelen en zijn niet afhankelijk van het brengen en halen van ouders. Ze kunnen lopend/fietsend naar de lokale school. Spaanse kinderen maken geen speelafspraakjes, ze ontmoeten elkaar na school bij de speeltuintjes of pleintjes. Zo leren de buitenlandse kinderen razendsnel de taal.
Cor schrijft: Woon al 15 jaar tevreden als gepensioneerde in Islantilla, provincie Huelva in Andalusië. Voordelen zijn de gebruikelijke zaken zoals klimaat, lekker buiten leven, minder haast en stress, nog steeds wat goedkoper zeker in de horeca, lagere belastingen zoals IRPF en wegenbelasting, dat geldt ook voor verzekeringen. Helaas ook veel zaken die ergernis geven. Spanje is een vies land met overal afval ook in het rustige binnenland, weinig milieubewust qua energie zoals lichten niet uitdoen, verwarmen met de airco met de buitendeur open, overal de automotor laten draaien bij een praatje op straat of als moeders in de winkel de boodschappen doet. Het lijkt wel of iedereen nog rookt in Spanje ook in het bijzijn van kleine kinderen of roken boven de kinderwagen waar de baby in ligt. Overal stikt het van de peuken, op straat, op de terrassen, op de stranden en zelfs voor de ingang van de ziekenhuizen. Nonchalance wat betreft het afval, niet in de overal aanwezige containers gooien, maar gooi maar neer en dan liefst vanuit de auto. Met volle vaart op rotondes en kruisingen afrijden, dan vol in de remmen en na het verlaten van de rotonde en bij stoplichten tergend langzaam optrekken. De meeste Spaanse auto’s schijnen ook geen richtingaanwijzers meer te hebben, behalve lesauto’s wat richting geven wordt wel geleerd. De inefficiëntie bij allerlei werkzaamheden, simpele klussen duren 5 keer langer dan in Nederland.
Leo schrijft: Als je naar Spanje verhuist om daar te werken en geld te verdienen heb je het moeilijk. Maar wij zijn gepensioneerd en krijgen iedere maand een vast bedrag overgemaakt om van te leven. Toen wij in 2002 arriveerden in Denia hebben we meteen een Gestor in de hand genomen voor ons NIE nummer Inschrijven bij het bevolkingsregister en bij de Spaanse huisarts.Ook hebben we een Spaanse Bank genomen; naast een Nederlandse bank. Dat zijn de belangrijkste dingen die je het eerst moet doen voordat je verder gaat.
Dirk schrijft: Ons 1e appartement hebben wij gekocht in het centrum van een mooie badplaats in Prov. Alicante en deze na een totale renovatie vol trots betrokken… wij leerden echter direct een harde les: isolatie helpt niet in panden van >15 jaar oud en dus volgde burenherrie van alle kanten (by the way: de nationale hobby van Spanjaarden is 24/7 schuiven met meubilair). Ook tegen het geluid van diverse nachtelijke schoonmaak- en opruimdiensten was zelfs driedubbel glas niet bestemd. De omgeving overdag was bijzonder plezierig, maar na een paar jaar iedere bekende 2 tot 3 keer per dag op terras of boulevard tegen te komen, gaat het ook tegenstaan. Daarom na enige jaren gekozen voor een mooi top-appartement in Prov. Murcia, een half uurtje in het binnenland voor meer rust en ruimte. Heerlijk wonen zonder buren boven of direct naast ons; het enige nadeel is, dat hier (nog) meer opvalt dat Spanjaarden weinig liefde voor honden en katten hebben. Dieren worden op straat gegooid als zij niet klein meer zijn, of geld voor de arts gaan kosten. Naast vriendelijke Spanjaarden, bestaat er ook een grote groep nationalistische Spanjaarden: ga dus nooit ergens wonen in een complex met veel Spaanse vlaggen op balkon of dak.
John schrijft: Wat betreft negatieve aspecten denk ik allereerst aan de overlast door honden. Veel Spanjaarden hebben de laatste jaren een hond genomen, maar weten niet hoe hiermee om te gaan. Een grote hond van onze buren zit in een ren en de buren gaan nooit met deze hond wandelen. De enige keren dat deze echt buiten komt, is wanneer zij op vakantie gaan en iemand anders oplet. Daarnaast word ik vaak wakker van mensen die op straat zo hard in hun telefoon praten en het geluid zo hard hebben staan dat je denkt dat zich voor jouw huis een groep menen verzameld heeft.
Charlotte schrijft: Wat ik een nadeel vind: als je alleen komt te staan (scheiden/overlijden partner) dan kom je niet snel aan een nieuwe partner. Zeker niet van je eigen nationaliteit. En dan heb ik het niet over de toeristische badplaatsen (toeristen) maar wat meer in de binnenlanden. Daar zijn vrijwel alleen stelletjes, als je nieuwe mensen leert kennen.
Suzy schrijft: Ik woon als weduwe met 2 honden, nu 4 maanden in Spanje. Ze zijn hier vriendelijk en behulpzaam, zelfs met hun Engels. Natuurlijk voor de zon en relaxed leven hier. Natuurlijk moet je hier iets meer geduld opbrengen, als je iets geregeld wilt krijgen, zoals auto overzetten en een huis kopen. Hier zijn gewoon andere regels dan in Nederland. Nu moet ik wel zeggen dat het in Nederland ook niet van een leien dakje gaat. Ik heb veel moeten bellen en mailen. Politiek gezien is er overal wat en afval vind je natuurlijk wel op straat, maar echt, het valt mee. Aangezien ik hier wil blijven wonen, ben ik begonnen met een Spaanse cursus. Je wilt na verloop van tijd ook met hun kunnen communiceren en alles wat je kunt zeggen in het Spaans, zijn ze trots op dat je je best doet.
Hetty schrijft: Wat voor mij een schok was toen ik mijn aow kreeg, was het feit dat ik aftrek van inkomsten kreeg voor de jaren die ik voor mijn 65ste in Spanje had doorgebracht. Nooit eerder van gehoord!!!!! En ik vraag me af hoeveel mensen hiervan echt op de hoogte zijn. Ik vind het nog steeds een oneerlijke beslissing. Het wil toch niet zeggen dat ik, als ik in Nederland was gebleven, wel tot mijn 65 (65 en een half trouwens), zou hebben gewerkt.
Maria schrijft: Het openen van een hotel, restaurant of casa rural (NL: B&B), is veel te zien op ‘Ik vertrek’ en dat komt dan meestal voor aan de Costa’s en in drukbevolkte gebieden zoals Cataluña. Het kopen van grond en bouwen van een geheel nieuw hotel/restaurant in een klein dorpje in de Pyreneeën van Aragón komt minder voor. Afspraken met architecten, offertes van bouwbedrijven ed. kun je beter via een degelijke “gestoria” laten regelen. Het inhuren van een advocaat, zoals ook vaak beweerd wordt, is daarentegen meestal niet nodig en veel duurder. Ook de regels en vergunningen met overheid kun je beter aan de “gestoria” overlaten. Het kost aanvankelijk een hoop geld, maar uiteindelijk bespaar je je problemen en betaalt goede begeleiding zichzelf terug.
Chris schrijft: Mijn mening over emigreren naar Spanje. Eerst en vooral maak je huistaak, m.a.w. onderzoek of het wel degelijk is wat je wil. Mij werd aangeraden om eerst een tijdje te huren voor een wat langere periode bv 6 maanden tot 1 jaar. Zo voorkom je teleurstellingen over een te snel besliste daad om te emigreren. In verband met de taal zijn hier mogelijkheden om daar wat aan te doen. Zelf heb ik 3 jaar overdag cursus gevolgd in de ‘escuela por adultos’, wat gratis was, en zelfstudie van het Spaans. In Spanje kennen ze meer feestdagen dan in de Lage Landen. Nationaal, maar ook regionaal en lokaal. Ook de ambiance en luidruchtigheid moet je erbij nemen. Erger je nooit aan luide taferelen bij de BBQ of eetsessies, het hoort hier bij de cultuur, iets wat wij toch minder gewoon zijn. Praten met elkaar is eveneens een nationale hobby. Mensen, zelfs al kennen ze elkaar niet, kunnen onderweg halt houden en beginnen te converseren. De levensduurte is een belangrijk pluspunt. Hoewel ook hier de prijzen door inflatie en verhoogde intresten omhoog zijn gegaan, blijft het toch een meer aanvaardbare omgeving om economisch verantwoord te leven. Mensen met een lager pensioen, dan denk ik vooral aan zelfstandigen of mensen, die een korte loopbaan hebben gekend, zullen hier beter overleven dan in de Lage Landen.
Ron schrijft: Als je in Spanje woont ben je daar ook belastingplichtig. Na 2016 ben ik verhuisd, maar zowel ‘in de bergen’ als waar ik nu woon (A Coruña, Galicië) zijn de ozb en de reinigingsrechten tot nog toe alle jaren gelijk gebleven. Wegenbelasting is een lachertje. De inkomstenbelasting ligt ook lager dan in NL. Hoe dat zit met zakelijke belastingen weet ik niet. Er is volgens mij een duidelijk regionaal verschil tussen het ‘noorden’ en het ‘zuiden’ van Spanje (pakweg een horizontale streep net ‘boven’ Madrid). Ik vind de Spanjaarden in het noorden over het algemeen wat zakelijker en punctueler, in het zuiden maak je het ‘mañana-gevoel’ wat vaker mee. Dit is natuurlijk wel een algemeen idee, maar geen exact gegeven.
Piet schrijft: EIGEN ERVARING: Om een huis te kopen heb je geen (Nederlandse) makelaars aan de Costa Blanca nodig om nieuwbouw te kopen. Zij ontvangen van jouw zuur verdiende geld 5-10% commissie van de aankoopprijs! Dat is op een huis van 300.000, in veel gevallen een nieuwe auto! Die geef je dus weg aan een makelaar, voor een paar dagen rondrijden en een ‘gratis’ lunch. Na tekenen van het koopcontract besteden ze alles uit een Nederlandse advocaat die alles controleert en die je zelf betaald. Dus je kunt ook zelf prima rondrijden, showhuizen bezoeken en zoeken op internet en rechtstreeks bij een bouwbedrijf of projectontwikkelaar kopen is het advies. Overigens zijn er hier veel projectontwikkelaars waar ook Nederlanders werken, dus kun je in je eigen taal terecht.. Dat spaart je veel geld en is het snelste verdient. De makelaars laten je alleen projecten zien, waar zij de hoogste commissie op ontvangen en niet wat voor jou goedkoper of interessanter zou kunnen zijn. Ternauwernood geven ze eens een airco weg van 2000,- terwijl ze zelf 30.000 opstrijken. Eigenlijk is het een soort oplichting. Als je zelf rechtstreeks bij een bouwer koopt, krijg je een goede korting en precies dezelfde Nederlandse advocaat en/of begeleiding die een makelaar ook doet. Dat scheelt je dus geld. (let op, dit is een eigen ervaring die niet voor iedereen hoeft te gelden natuurlijk).
Rob schrijft: Spanjaarden maken veel herrie, praten erg hard, ook midden in de nacht. Ze rijden erg slecht, vooral op de rotonden en houden zich vaak niet aan de verkeersregels. Ze zijn m.n. in het verkeer erg agressief en hebben weinig geduld. Toeteren om de haverklap. Ze laten hondendrollen gewoon liggen en ruimen het niet op. Een groot misverstand is dat de levensonderhoudkosten lager zijn. In de (grote) steden en gebieden langs de kust en aan de golf is het leven soms veel duurder.