LAS PALMAS – De regioregering van de Canarische Eilanden heeft een speciaal besluit aangenomen waarin staat dat er plannen gemaakt moeten worden om de visarend ofwel guincho (Pandion haliaetus) van uitsterven te redden. Uit de laatste gegevens van de telling in 2018 blijkt dat er nog maar zeven paren visarenden leven op de Canarische Eilanden.
De nu nog levende visarenden werden waargenomen tussen de eilanden Tenerife, La Gomera en enkele kleine eilandjes in het noorden van Lanzarote. De ‘águila pescadora’ ook wel ‘guincho’ genoemd op de Canarische Eilanden staat nu op de lijst van bedreigde diersoorten op de Canarische Eilanden terwijl deze visarenden daarvoor nog geclassificeerd werden als kwetsbaar.
Het afgelopen decennium is de populatie van de visarenden in de hele Canarische archipel met 50% verminderd. Momenteel zijn er volgens gegevens van een studie die in 2018 is uitgevoerd, zeven geregistreerde territoriale paren, waargenomen tussen Tenerife, La Gomera en enkele eilandjes in het noorden van Lanzarote en vier of vijf solitaire individuen die ook op deze eilanden zijn gedetecteerd.
Volgens experts is het aantal visarenden aanzienlijk gereduceerd doordat deze vogels tegen hoogspanningskabels en windmolens vliegen. Ook zorgt de aanwezigheid van plezierboten, toeristenboten, jetski’s en het vissen vanaf de kust in de buurt van broednesten ervoor dat er een achteruitgang heeft plaatsgevonden van het aantal aanwezige ‘águilas pescadoras’.
De ‘guinchos’ werden in de jaren tachtig op de Canarische Eilanden onderzocht met de eerste officiële gegevens in 1983 en 1984 toen er tussen de 12 en 14 paar werden geteld. In de jaren negentig werden er maar weinig volkstellingen uitgevoerd. De 21e eeuw brak aan en in 2008 werden 14 paren ontdekt op de eilanden Tenerife, La Gomera, El Hierro, Lanzarote en enkele eilandjes van de Chinijo-archipel. Op andere eilanden, zoals Gran Canaria, is de visarend naar schatting sinds de jaren zeventig verdwenen, hoewel sommige nesten nog steeds bewaard zijn gebleven.
De visarend is een vrij kleine arend die graag boven water stilstaand ‘bidt’ en dan met uitgestoken klauwen op een vis duikt. Hij is relatief sterk gezien zijn grootte en kan prooien pakken bijna even zwaar als hijzelf. De visarend is in vlucht goed te herkennen door zijn geheel witte onderkant, zijn chocoladebruine bovenkant en zijn enigszins ‘geknikte’ vleugels. Door het oog loopt een donkere streep. Het verenkleed is bij beide geslachten gelijk. Andere arenden hebben meestal rechte vleugels. De lichaamslengte is zo’n 55 cm en de spanwijdte bedraagt 150 tot 170 cm en het gewicht 1,5 tot 2 kg. De vrouwtjes zijn iets groter en zwaarder.