Spanje is een land dat de inwoner en bezoeker eigenlijk alles te bieden heeft. Spanje is véél meer dan de populaire kustplaatsen langs de Middellandse Zee of het massatoerisme op de populaire eilanden want Spanje is ook natuur, cultuur, geschiedenis, gastronomie, rust, avontuur en veel meer. Met onze rubriek 10x willen we meer aandacht geven aan het andere en voor veel mensen onbekende Spanje.
Spanje kent in totaal 48 vermeldingen op de Unesco Werelderfgoedlijst waarvan er 42 cultureel zijn, 4 met de natuur te maken hebben en 2 gemixte. Op Italië na zijn dat de meeste UNESCO Werelderfgoed vermeldingen ter wereld maar de vraag is ken jij ze allemaal? We zullen ze niet allemaal opnoemen (dat hebben we HIER en HIER al gedaan) maar dit keer kijken we naar 10x bekende UNESCO Werelderfgoed vermeldingen.
1. Alhambra (Granada, Andalusië)
De Zuid Spaanse stad Granada is voor velen de bakermat van Moorse overblijfselen en het mooiste voorbeeld daarvan is het Alhambra paleis. Sinds 1984 staan het Alhambra, het Generalife zomerpaleis met tuinen en de Albaicin wijk op de Unesco lijst. Het Alhambra is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het koninkrijk Granada in Andalusië. Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau aan de zuidoostelijke grens van de stad Granada.
Naast het Alhambra bevindt zich het Generalife, een zomerpaleis en landhuis van diverse Sultans van Granada. Het paleis en de tuinen werden gebouwd tijdens de regering van Mohammed III (1302-1309) en is een van de oudste bestaande Moorse tuinen.
De Albaicín is de oude Moorse wijk van de Spaanse stad Granada. De wijk ligt op een heuvel recht tegenover het Alhambra dat met de wijk is verbonden via een aantal bruggen over de rivier Darro. Albaicín bestaat uit een doolhof van vele typische smalle straatjes en pleintjes en witgekalkte huizen. Aan de westelijke zijde geeft de Puerta de Elvira toegang tot Albaicín.
2. Mezquita Córdoba (Andalusië)
Voor Córdoba begon de periode van grootste roem in de 8e eeuw, na de Moorse verovering. Er werden toen ongeveer 300 moskeeën en ontelbare paleizen en openbare gebouwen gebouwd om te wedijveren met de pracht en praal van Constantinopel, Damascus en Bagdad. In de 13e eeuw werd de Grote moskee van Cordoba – onder de Heilige Ferdinand III – veranderd in een kathedraal. Er werden nieuwe verdedigingswerken gebouwd, waaronder Alcázar de los Reyes Cristianos en de Torre Fortaleza de la Calahorra. Het historische centrum van Córdoba bestaat vandaag de dag uit de straten, delen land en huizenblokken rondom de moskee-kathedraal. Het oude centrum van de stad Córdoba staat sinds 1984 op de Unesco lijst.
3. Historische stad Toledo (Castilla-La Mancha)
De historische stad Toledo is een verzamelplaats van 2.000 jaar geschiedenis. De stad was achtereenvolgens een Romeins municipium, de hoofdstad van het Visigotische Koninkrijk, een fort van het Emiraat Córdoba, een buitenpost van de christelijke koninkrijken die vochten tegen de Moren en in de 16e eeuw was het de tijdelijke zetel van de hoogste macht onder Karel de Vijfde.
Toledo beschikt over een brede variatie van bouwwerken uit de middeleeuwse periode. De meesterwerken zijn ontstaan uit gemengde beschavingen in een omgeving waar drie grote religies – het Jodendom, christendom en de islam – een belangrijke rol speelden. Het historische centrum van de stad Toledo staat sinds 1986 op de Unesco lijst.
4. Romeins Aquaduct en oude stad van Segovia (Castilië en León)
Het Romeinse aquaduct van Segovia is waarschijnlijk gebouwd omstreeks het jaar 50 na Christus en opmerkelijk goed bewaard gebleven. Deze indrukwekkende constructie, met zijn twee rijen van bogen, maakt deel uit van de prachtige historische stad Segovia.
Andere belangrijke monumenten in deze stad zijn het Alcázar – gebouwd rond de 11e eeuw – en de 16e-eeuwse gotische kathedraal. De wijken, straten en huizen zijn georganiseerd op basis van de plaatselijke sociale structuur, waarbij hiërarchie overschaduwd werd door het horen bij een culturele groeperingen. Moren, Christenen en Joden leefden naast elkaar en zorgden samen voor de economische groei van de stad tijdens de 16e eeuw.
5. Werken van Antoni Gaudí (Catalonië)
De architect Antoni Gaudí (1852-1926) realiseerde zeven bouwwerken in of nabij Barcelona: Parque Güell, Palacio Güell, Casa Milà, Casa Vicens, de gevel en crypte van de Sagrada Familia, Casa Batlló en de Crypte van de Colonia Güell. Ze getuigen van Gaudi’s uitzonderlijk creatieve bijdrage aan de ontwikkeling van de architectuur en bouwtechniek in de laat 19e en vroeg 20e eeuw.
De monumenten tonen een eclectische en tegelijkertijd zeer persoonlijke stijl die vrijelijk werd toegepast bij het ontwerp van tuinen, beelden, decoratieve kunsten en architectuur. Gaudí’s werk getuigt van de culturele en artistieke stromingen in zijn tijd, vertegenwoordigd door het Modernisme van Catalonië.
6. Oude stad van Cáceres (Extremadura)
De geschiedenis van Cáceres werd gedomineerd door gevechten tussen de Moren en de christenen. Dit is terug te zien in de architectuur van de stad. Zo zijn er veel versterkte huizen, paleizen en torens te vinden. De bouwstijl is een mix van uiteenlopende en tegenstrijdige invloeden, zoals de islamitische kunst, noordelijke gotiek, Italiaanse renaissance en kunst van de Nieuwe Wereld. Van de ongeveer 30 torens uit de islamitische periode is de Torre del Bujaco de meest bekende. De muren van de stad zijn een uitzonderlijk voorbeeld van de vestingwerken die de Almohaden bouwden in Spanje.
7. Oude Stad Ávila (Castilië en León)
De oude stad Ávila werd in de 11e eeuw gesticht om de Spaanse gebieden tegen de Moren te beschermen. Het wordt ook wel de ‘Stad van de Heiligen en Stenen’ genoemd. De stad is de geboorteplaats van Sint Teresa en de begraafplaats van de grootinquisiteur Torquemada.
Ávila heeft zijn middeleeuwse soberheid behouden, nog steeds zichtbaar in de gotische kathedraal en de vestingwerken. De vestingwerken zijn met hun 82 halfronde torens en negen poorten de meest complete in Spanje. Kenmerkend voor de stad zijn de kerken die buiten de stadsmuren (extra muros) liggen. De stad Ávila staat sinds 1958 op de Unesco lijst.
8. Oude stad van Salamanca (Castilië en León)
Deze universiteitsstad ten noordwesten van Madrid werd in de 3e eeuw voor Christus veroverd door de Carthagers. Daarna werd het een Romeinse nederzetting, om vervolgens tot de 11e eeuw geregeerd te worden door de Moren. De universiteit, een van de oudste in Europa, bereikte zijn hoogtepunt tijdens de gouden eeuw van Salamanca.
Het historische stadscentrum bevat Romaanse, gotische, Moorse, renaissance en barok monumenten. Vooral de Plaza Mayor is indrukwekkend, met zijn galerijen en arcades. Salamanca is een essentieel centrum van de Churriguera, een dynastie van architecten, decorateurs en beeldhouwers uit Catalonië. Hun stijl heeft in de 18e eeuw grote invloed gehad op de Latijns-Amerikaanse landen. Het prachtige Salamanca staat sinds 1986 op de Unesco lijst.
9. Escorial klooster (Madrid regio)
Het Escorial klooster staat in een uitzonderlijk mooie omgeving in Castilië. Het werd gebouwd aan het eind van de 16e eeuw volgens een plattegrond in de vorm van een rooster, het instrument dat staat voor het martelaarschap van Sint Laurentius. De sobere architectuur van het klooster – een breuk met voorgaande stijlen – had aanzienlijke invloed op de Spaanse architectuur gedurende meer dan een halve eeuw. Het klooster was de plek waar de koning zich terugtrok en werd tijdens de laatste jaren van het bewind van koning Philips II het centrum van de grootste politieke macht in die tijd. Het Escorial staat sinds 1984 op de Unesco lijst.
10. Cuenca (Castilla-La Mancha)
Cuenca werd gebouwd door de Moren in het hart van het kalifaat van Córdoba. Nadat de stad in de 12e eeuw was veroverd door de Castilianen, werd het een koninklijke stad en een bisdom, rijk aan belangrijke gebouwen. Hieronder vallen de eerste gotische kathedraal van Spanje en de beroemde Casas Colgadas (hangende huizen), opgehangen aan steile kliffen met uitzicht op de Huecar rivier. De oude binnenstad van Cuenca is bijzonder omdat het een middeleeuwse vestingstad is waarvan het oorspronkelijk stadsbeeld nog intact is, samen met vele voorbeelden van religieuze en seculiere architectuur uit de 12e tot de 18e eeuw. Cuenca is sinds 1996 op de Unesco lijst te vinden.