De naam van de Canarische Eilanden roept al eeuwenlang nieuwsgierigheid op. Zijn de eilanden genoemd naar de kleine gele zangvogels? Of zit er iets anders achter? Een taalkundige heeft onlangs via sociale media een opmerkelijke en historische verklaring gedeeld die snel viraal is gegaan in Spanje. Haar theorie werpt nieuw licht op de oorsprong van de naam ‘Canarias’ en zorgt voor veel discussie en verwondering.
Volgens de taalkundige @GeolingÜista komt de naam van de Canarische Eilanden niet van de vogel, maar van grote honden. De Romein Plinius de Oudere schreef dat tijdens een expeditie in de eerste eeuw na Christus op Gran Canaria veel grote honden werden gezien. Daarom noemden ze het eiland ‘Insula Canaria’, oftewel Hondeneiland.
De verwarring komt waarschijnlijk voort uit het feit dat de vogelsoort ‘kanarie’ juist genoemd is naar de eilanden, en niet andersom. De kanarie werd in de zestiende eeuw naar Europa gebracht vanuit de Canarische Eilanden en werd daar al snel een populaire zangvogel. Hierdoor dachten velen ten onrechte dat de eilanden naar de vogel waren vernoemd.
Een ander interessant punt uit de uitleg van de taalkundige is dat het woord ‘canaria’ zelf afkomstig is van het Latijnse ‘canis’, wat hond betekent. Het gebruik van dieren om geografische locaties te benoemen was in de oudheid vrij gebruikelijk. De Romeinen zouden bijvoorbeeld onder de indruk zijn geweest van het aantal grote honden op het eiland Gran Canaria, wat leidde tot de naamgeving.
De andere eilanden kregen pas later hun namen, en de naam ‘Canarias’ werd uiteindelijk gebruikt voor de hele eilandengroep. Dit gebeurde vermoedelijk doordat Gran Canaria in Romeinse tijden het meest bezochte of bekende eiland was van de archipel.
Kortom, de naam van de Canarische Eilanden heeft niets te maken met vogeltjes, maar alles met viervoeters. Een geschiedenisles die dankzij sociale media weer volop in de belangstelling staat.