INTRO: Na bijna drie jaar verbouwen, openen zussen Noëlle, Suzanne en Michelle in oktober 2023 hun gloednieuwe Bed & Breakfast Casa la Vall in het nog authentiek Spaanse dorpje Benialí in de provincie Alicante. Lang kunnen ze er samen echter niet van genieten. Er moet immers opnieuw geld in het laatje worden gebracht. En dus vertrekken Noëlle en Suzanne na een maand alweer naar Zwitserland, voor een winterseizoen in de horeca, terwijl Michelle achterblijft om de Bed & Breakfast langzaam op de kaart te zetten.

Een jaar geleden behaalden we alle drie online ons diploma ‘manipulador de alimentos’ (de Spaanse variant van het zogenaamde ‘sociale hygiëne’-diploma). Een van de vele vereisten waar een Bed & Breakfast-eigenaar in Spanje aan moet voldoen en (achteraf gezien) een van de weinige zaken die we uiteindelijk al ruim voor opening al helder op ons netvlies hadden staan. Want hoewel ik het gehele Valenciaanse decreet (bijna honderd pagina’s lang) ooit volledig door ‘Google Translate’ heb gehaald en een redelijk idee had (en heb) aan welke regelgevingen ons bedrijf (tegenwoordig) moet voldoen, word ik zo nu en dan toch nog steeds verrast door verschillende instanties die een specifiek deel van het bedrijf graag willen controleren.

Dat het in sommige gevallen niet uitmaakt of je de eigenaar bent van een kleinschalige Bed & Breakfast (met vijf kamers zoals die van ons) of een grote hotelketen, is helaas een beetje zuur. Maar het is zoals het is. Regels zijn regels en beetje bij beetje hopen we dit jaar de laatste losse eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Gelukkig hebben we na een goed zomerseizoen ook daadwerkelijk het budget om enkele (dure) investeringen te kunnen doen. Maar als ik voor €185 online een troebelheidsmeter moet bestellen om de helderheid van het zwembadwater exact te kunnen meten, doet dat toch een beetje pijn. De heren, die niet alleen maandelijks een monster van het zwembad nemen om het door een lab te laten analyseren, maar ook de pompen die automatisch chloor en ph aan het zwembadwater toevoegen hebben geïnstalleerd, hebben het ongelofelijk druk en zijn blij dat ik zelf wel een loodgieter ken om de watermeters bij het zwembad te installeren. “Waarvoor dienen deze precies?”, vroeg ik de mannen terwijl ik de lijst, met punten waaraan we nog moesten voldoen, doornam. “Ze meten de hoeveelheid water die aan het zwembad wordt toegevoegd en de hoeveelheid die er weer uit loopt”, antwoordde er één. Vragend keek ik hem aan. Hij haalde zijn schouders op, maar zijn blik zei genoeg. Ik trok een wenkbrauw op en verzuchtte het nog maar eens. “Regels zijn regels.”

En dus wacht ik deze week nog steeds braaf totdat onze loodgieter terugkomt van vakantie. Ondertussen trek ik alle ontbijtartikelen uit zowel de kast als de koelkast. Hoewel ik mijn diploma ‘manipulador de alimentos’ in één keer en zonder fouten heb gehaald, ben ik (nog) niet helemaal thuis in het lezen van artikelingrediënten. Ik heb zelf geen allergieën en ben nog nooit van mijn leven op dieet geweest. Gelukkig kom ik er al vrij snel achter dat alle veertien verplicht te vermelden allergenen dikgedrukt op de Spaanse verpakkingen staan. Dat maakt het maken van onze allergenenlijst, voor het bij de prijs inbegrepen ontbijt, een stuk makkelijker. “In ketchup zit gewoon selderij!”, roep ik ineens, heel luid, als ik bijna klaar ben. Mijn vader kijkt op van zijn koffie en schudt zijn hoofd. “Die had ik nog niet”, verklaar ik mijn uitroep, alsof ik alle veertien allergenen in ons ontbijt probeer te verzamelen. “Nu lijkt de lijst net echt”, antwoordt hij droog, terwijl hij een tweede cakeje in zijn mond propt. “Even testen of er allergenen inzitten”, mompelt hij. Een beetje verongelijkt kijk ik hem aan. “Net echt?!” Ik ben er al een dag mee bezig en heb geen artikel overgeslagen! “Want regels zijn regels”, zeg ik streng, terwijl ik tegelijkertijd naar de chocoladecakejes wijs. “Neem er liever zo één. Die lust toch niemand.” Blij dat ik niet alleen alwéér een taak heb volbracht, maar ook weer een prachtexemplaar heb om te kunnen plastificeren, houd ik de lijst trots in de lucht. De desbetreffende inspecteur (wanneer hij/zij dan ook zal komen) is het vást met mij eens, denk ik, terwijl ik mijn balpen dichtklik en naar de computer loop. Klaar om mijn harde werk voor altijd in inkt te kunnen vereeuwigen. Maar voordat ik de keuken uitloop, berg ik vlug de laatste producten terug op in de kast. Bang dat mijn vader anders nog meer ontbijtartikelen op allergenen besluit te testen. Ik heb tenslotte nog een gast waarvoor ik morgen nog een ontbijt wil maken.

De drie zussen Noëlle, Suzanne en Michelle zijn een B&B begonnen in Benialí in de provincie Alicante. Casa La Vall is hun droom en na drie jaar verbouwen is de B&B eindelijk klaar om bezoekers te ontvangen. Lees alles over de avonturen van hoofdzakelijk Michelle die ons op de hoogte houdt van wat er allemaal komt kijken bij een B&B in Spanje.