Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.
Mijn vrouw is toegetreden tot de sterken. De zeventig jaren zijn op de teller verschenen. Dan bedenk je iets dat ze zich zal blijven herinneren. Een driedaagse reis door oost Andalusië. Als zij zich die reis blijft herinneren, bestaat er een geheide kans dat u ook blijvende memoires gaat over houden aan dat tochtje. Gewoon kopiëren die reis. Het ziet er ongeveer als volgt uit. U rijdt naar Almería. Dat is een stevig stuk rijden van bijna 200 km gerekend vanaf Malaga. Over een van de mooiste stukken autoweg in Europa. Meer specifiek het stuk vanaf Malaga tot Motril. Daarna doen de passagiers gewoon een tukje en houdt de chauffeur enkel de ogen op de weg gericht. De Mar Plastico die zo ver als het oog reikt het prachtige landschap overheerst moet u maar even voor lief nemen. Een ware zee van plastiek. Daaronder groeien de gewassen die hier het hoofdmiddel van bestaan zijn. Deze zee zal waarschijnlijk nooit op de wereld erfgoed lijst terecht komen.
Dus gewoon even op de tandjes bijten, niet teveel links en rechts kijken. Gewoon volmaken die 200 km. Afslag Almeria nemen. Uw auto kwijt zien te raken. Aanbevelenswaardig is in het centrum een parkeergarage in te rijden. Mocht u over een ietwat fors uitgevallen voertuig beschikken dan kunt u uw rijkunsten bij het inrijden in die Almeriaanse ondergrondse garages volledig uitleven. Smal en bochtig die inritten. De mensen in Almeria zijn niet verstoken van gezond verstand. Ze kunnen logisch denken. Waar u met uw voertuig in bent gekomen kunt u ook weer uit komen. Geen speld tussen te krijgen. Mooie gelegenheid om bij het uitrijden uw rijvaardigheid nogmaals te tonen. Mogelijk dar u een beetje heen en weer moet manoeuvreren om de bochten te nemen, zonder autolak op de muur achter te laten.
Te voet naar het Alcazaba. Absoluut de moeite waard. Zonder de inwoners van Almeria te willen beledigen, moet ik eerlijk bekennen dat er mooiere steden te vinden zijn in Andalusië. Steden waar veel meer moois te vinden is. Waarom dan toch naar Almeria? Het antwoord is te vinden in de omgeving van de stad. Daar is zoveel te zien dat een drie dagen durende reis eigenlijk te kort is. Wat houdt u tegen om er een paar dagen aan vast te plakken. Ik zal het niet tegen mijn vrouw vertellen. Het natuurpark met de naam Cabo de Gata compenseert de tocht langs de Mar plastico volledig. Onze eerste overnachting was in San José. We wisten dat het appartement direct aan het strand lag valk bij de haven.
Na een kwartier gepoogd te hebben per auto bij dat appartement te komen, hebben we die pogingen gestaakt. We zijn naar de haven gereden. Dat is heel gemakkelijk. Gewoon borden haven of beter Puerto volgen. Dat appartement bereiken was andere koek. Er is in San José geen straat te vinden waar je van twee kanten in mag rijden. De burgemeester van dat dorp, of iemand anders met beslissingsbevoegdheid, moet aandelen in verkeersborden hebben. Allemaal eenrichtingsstraten. In de haven gaat u naar Restaurante Costa Esperanza. Fantastisch gekozen naam want wij hadden de hoop om ons appartement te vinden al ongeveer opgegeven. Op zo’n moment een restaurant vinden met de naam hoop geeft moed.
U vraagt naar Davide. Legt Davide uit dat u bij apartamento la Playa de San José-sjjc moet zien te geraken. Davide wijst u waar dat apartamento ligt. Vervolgens springt hij in zijn auto en gaat hij voor u uit rijden. Kris kras door nagenoeg alle vijfentwintig stegen en straatjes die San José telt. U hebt geen idee meer waar noord of zuid is. Edoch zie het mirakel geschieden. Plots staat u aan het strand voor uw apartamento. Davide stapt uit, schudt u de hand. Vertelt dat hij Parijzenaar is. Dat zijn moeder als kok in Restaurante Costa Esperanza werkt. Springt weer in zijn auto, en even later ziet u hem 300 meter links van u terug het haven terrein op rijden. Tenminste zo is het ons vergaan. Mocht het u niet op deze manier lukken, er is een eenvoudiger methode. Lees gewoon de whatsapp aanwijzingen die de eigenaar van het apartamento u stuurt. Dikke kans dat u het gezochte adres zonder meer direct vindt. Als wij die apps gelezen hadden, zouden we Davide nooit ontmoet hebben. U ziet het. Die social media zijn dodelijk voor het ontmoeten van geweldige mensen als Davide. Zo’n ervaring is toch onvergetelijk. Een Parijzenaar die even 25 eenrichting straten voor je uit gaat rijden om je op je plek van bestemming te krijgen. Parijzenaars die nu niet bepaald een naam hebben als het vriendelijkste en meest toegankelijke deel der mensheid. Vooroordelen. Onze bibliotheek vol vooroordelen wordt kleiner. Moet u zo’n ritje achter een onbekende eens vergelijken met de onpersoonlijke tekst op een whatsapp bericht die u vertelt hoe te rijden.
De baai van San José is sprookjesachtig gelegen. Meer zeggen we er niet over. Gaat u zelf maar kijken. Ook als u niet in sprookjes gelooft zult u zien dat sprookjes als de baai van San José bestaan. De tweede dag van onze drie daagse uitstap hebben we gebruikt om de Cabo de Gata op diverse plaatsen te verkennen. De ene plek nog mooier dan de andere. Sla vooral de Playa Genovesis niet over. En bekijk voor de rest op deze site https://www.degata.com waar u allemaal een kijkje zou kunnen gaan nemen. We kunnen ons een uitstekende voorstelling maken van de situatie in de zomermaanden. Tussen de mensenmassa zal her en der wel een korrel zand te ontdekken zijn. Een parkeerplaats vinden mag een prestatie van wereld formaat genoemd worden. Nu in de winter is de kans heel groot dat u op volledig lege stranden in Cabo de Gata terecht komt. Dat geeft een extra dimensie aan de schoonheid van deze grensgebieden tussen zee en land in Andalusië. Na een tweede dag boordevol natuurschoon reden we ’s avonds richting Tabernas. Dat bewaren we voor de derde dag.
We hebben overnacht in Hotel Balneario de Sierra Alhamilla. Onnavolgbaar mooie ligging dat hotel. Vierhonderdvijftig meter onder u ligt in het dal Almeria. Tabernas een begrip in de filmwereld. Tevens de naam van een behoorlijk groot dorp gelegen in de gelijknamige woestijn. In het dorp naar boven rijden, naar het Castillo de Tabernas. U zult met een prachtig panorama beloond worden. Filmliefhebbers, zeer speciaal die van westerns, kunnen terecht in Fort Bravo. Zelfs in de winter gaan hier de show door. Weliswaar in afgeslankte vorm, maar hoe dan ook de show goes on. Het vlakbij Fort Bravo gelegen mini Hollywood is gedurende de wintermaanden uit de running. The good the bad and the ugly. Il Buono, Il Brutto, Il Cattivo,Clint Eastwood en Sergio Leone 1966. Nostalgische gevoelens? Moet u volgende week nummer diecinueve lezen.
Hasta diecinueve. VG