Wie houdt er nu niet van chocolade? Ook in Spanje genieten mensen van een stukje pure, melk of witte chocolade en alle mogelijke varianten. Op 13 september wordt jaarlijks de ‘Internationale Chocolade Dag’ gevierd, en ook in Spanje wordt er op deze dag vaak meer chocolade gegeten dan normaal. Maar wat is de reden achter deze feestdag? Wist je dat dankzij de Spanjaarden er nog een andere chocoladedag bestaat en dat chocolade überhaupt zijn weg naar Europa heeft gevonden?
Niet alleen in Spanje, maar chocoladeliefhebbers wereldwijd vieren op 13 september feest, want het is de ‘Internationale Chocolade Dag’. Deze datum werd gekozen ter ere van de geboorte van Milton Snavely Hershey in 1857 in de Verenigde Staten. Hij was een banketbakker en oprichter van de ‘Hershey Chocolate Company’, bekend om de populaire Hershey-melkchocoladereep. Hoewel deze chocolade niet veel wordt gegeten in Europese landen, heeft hij wel invloed gehad op alle chocoladerepen die later wereldwijd zijn verschenen.
Naast 13 september is er ook een andere dag waarop de chocolade wordt gevierd. Elk jaar op 7 juli herinnert men zich dat in 1550 chocolade voor het eerst door de Spanjaarden naar Europa werd gebracht. Hernán Cortés, de veroveraar van Mexico, introduceerde het omstreeks 1521 in Spanje, waar het al snel aan populariteit won. Pas twee eeuwen later volgden de Fransen en werd in Engeland de eerste chocoladereep vervaardigd.
Iets meer over chocolade
In Mexico werd chocolade geconsumeerd als een bittere drank en gebruikt in sauzen. De Maya’s en Azteken dronken een cacaodrank, genaamd xocoatl, die vaak op smaak werd gebracht met vanille, chilipeper en piment. Men geloofde dat de drank vermoeidheid kon verminderen en lustverhogend werkte. Toen Christoffel Columbus terugkeerde naar Spanje na zijn vierde reis naar de Nieuwe Wereld, nam hij onder andere een lading cacao mee.
Het hof en de conquistadores in Mexico hechten geen waarde aan de drank, aangezien ze het uiterlijk en de smaak onaantrekkelijk vonden. Echter, conquistador Hernán Cortés herkende de mogelijkheden van deze drank en presenteerde het aan keizer Karel, die destijds regeerde over Duitsland, Nederland, Oostenrijk, delen van Italië, Spanje en een groot deel van Latijns-Amerika.
Cacao werd door de Maya-beschaving als heilig beschouwd. Het was echter niet alleen voorbehouden aan de rijken en machtigen, maar toegankelijk voor vrijwel iedereen. In veel huishoudens werd bij elke maaltijd genoten van dikke chocolade. De Azteken hadden nog meer bewondering voor chocolade. Zij geloofden dat cacao door de goden naar de aarde was gezonden. Het was zo kostbaar dat het onderdeel uitmaakte van het monetaire systeem en zelfs waardevoller was dan goud.
In tegenstelling tot de Maya’s was het in de Azteekse samenleving vooral de hogere klasse die volop genoot van cacao. De lagere klassen dronken het slechts tijdens speciale gelegenheden. Keizer Moctezuma II zou naar verluidt meer dan 50 porties per dag consumeren. Hij serveerde chocolade in gouden bekers aan zijn Spaanse gasten, waaronder Hernán Cortés. Hoewel de smaak voor de Spanjaarden zeer bitter en zuur was, werkte suiker als een wondermiddel. De nieuwe drank die Cortés rond 1521 introduceerde, leidde ook in Europa tot een enorme consumptiegolf.
De warme chocolademelk, waar Europa zo gek op zou worden, werd voor het eerst bereid in het Monasterio de Piedra in de provincie Zaragoza. De drank veroverde al snel de harten van de Spaanse aristocratie en verspreidde zich door het hele land. Spanje speelde hierop in door cacao te verbouwen in zijn overzeese koloniën. Het is haast niet te geloven, maar de Spanjaarden wisten bijna een eeuw lang de kunst van het chocolade maken geheim te houden.
Twee eeuwen later was Madrid volledig doordrenkt met chocolade, met een jaarlijkse consumptie van meer dan vijf ton. In de zeventiende eeuw werd chocolade ook populair in Frankrijk, dankzij Anna van Oostenrijk, de dochter van koning Filips III van Spanje en koningin van Frankrijk, die het bij haar man in het land introduceerde. Het begon aan het Franse hof en verspreidde zich al snel door heel het land. Niet veel later werden de eerste chocoladerepen geproduceerd in onder andere Engeland en Zwitserland. Sindsdien was heel Europa verslaafd aan chocolade.