Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.
Na enige weken Spanenglish neemt het vermogen om met de autochtone bevolking een praatje te maken toe. Meest opvallende verschijnsel is, dat je echt op zoek moet naar iemand die GEEN praatje met je wil maken. Men heeft hier in Andalusië nog tijd. Men is geïnteresseerd in mensen. Hoe kunnen we voorkomen dat over enige tijd de haast je repje cultuur, die naarmate je noordelijker in Europa komt steeds overheersender wordt, hier ook haar intrede meer en meer gaat doen? Kun je daar een barriere tegen opwerpen? In deze is het interessant het verhaal van Barbara over de haperende vuilniswagen te lezen.
Dat verhaal zou zich zo maar ook in Nederland of België hebben kunnen afspelen. Je zou dan wel heel erg ver terug in de tijd moeten gaan. Vandaag de dag draait alles om geld en efficiency. De privatisering lijkt volkomen doorgeslagen. Marktwerking is HET adagium in Nederland. Arbeidsvreugde met de mens centraa,l is een vreemd begrip geworden. Laten we hopen dat er ergens een gulden middenweg gevonden gaat worden. Een weg waardoor iets meer efficiency als in Barbara’s story over de haperende vuilniswagen wordt verkregen. Maar ook een weg waarop absoluut niet wordt doorgeslagen naar het huidige in Nederland vigerende systeem, waarin de mens ondergeschikt is gemaakt aan dat systeem. Daardoor hebben mensen in het noorden weinig of geen tijd meer voor elkaar. Hier in het zuiden van Spanje nog wel.
We lopen een chirinquito in. El Camarero plaatst ons aan een tafel. Naast ons twee mannen aan een tafel tegen over elkaar in geanimeerd onderhoud. We krijgen de kaart en bestellen de drank. Kijk naar de twee mannen naast ons en vraag wat ze eten want dat ziet er niet verkeerd uit. Dan gebeurt weer iets wat hier welhaast standaard lijkt en in Noord-Europa nagenoeg ondenkbaar is. De man naast mij vraagt mijn vork, prikt daar een aantal elementen aan van hetgeen op zijn bord ligt. Overhandigt de vork met de mededeling te proeven. Mmmmmm. In velerlei opzichten. Excellent voedsel. En mmmm wat een atmosfeer als wild vreemden voor elkaar zich zo gedragen. Mmmm Andalusie. Mmmm chicas y chicos hombres y mujeras de este pais. We slaan drie uur over. Onze maaltijd identiek aan hetgeen die twee mannen naast ons aten is verorbert. We hebben afgerekend en een kuier over de boulevard gemaakt. Op de terug weg komen we langs de chiringuito waar we aten. Daar heeft zich een ware metamorfose voltrokken. Alle tafels zijn aan de kant gezet. In het midden is een grote vrije ruimte, de dansvloer. Een orkest begeleidt een uit Malaga afkomstige zangeres. Zingen deze vrouw. Fabuleus. Achterin ontwaren wij onze twee voorproevers van een paar uur geleden. Ze zitten naast elkaar op stoelen met de ruggen tegen de muur. Herkennen ons direct en zwaaien razend enthousiast dat we naar hen toe moeten komen. Er wordt wat met stoelen geschoven en door buurmensen van plaatsen gewisseld en we zitten naast G en zijn vriend. G woont in Alhama de Granada. Hij legt ons uit dat we daar absoluut heen moeten komen want het is het mooiste dorp, niet enkel van Spanje. Nee er is geen dorp in de wereld dat hieraan kan tippen. Het gesprek krijgt snel diepgang. Het gaat over de tijd voor en na het verdwijnen van Franco. De nog altijd aanwezige en zichtbare gevolgen van die langdurige Franco periode. G spreekt redelijk Engels en wij inmiddels redelijk Spaans. We hebben beiden in elk geval het idee dat we elkaar begrijpen. Met G zullen we de komende jaren in contact blijven.
G vraagt hoe oud ik ben. De meeste mensen schatten mijn leeftijd volledig verkeerd. Gelukkig ligt die schatting voor mij aan de goede kant. Dus veel jonger dan de werkelijkheid. In de eerste helft van de vorige eeuw zagen we het daglicht voor het eerst. Alhoewel daglicht zien? Een baby ziet niks de eerste dagen en dat is misschien ook maar goed ook. Sommige babys blijft zo de eerste schrik enige tijd bespaart. Ik zag dus ook niks maar het was 1949 en nu zie ik er dus veel jonger uit. De wiskundigen hebben inmiddels helder dat we de zeventig voorbij zijn. We gaan u een groot geheim verraden. Hoe kunt u er veel jonger uitzien dan u bent. Niks geen gebotox of plastisch chirurgisch geknutsel. Even naar een van de beste en grootste familie bedrijven van Spanje. Bedrijf bekend als Mercadona. In de rek verzorging op zoek naar een klein rood potje. Op het etiket moet staan Beauté Méditerranée. Elke dag na het opstaan het gezichtje insoppen met dat spul en binnen een maand kent u partner u niet meer terug. Oke ik geef het toe, dat laatste is een beetje overdreven. Maar even serieus. Hoe zit dat met die BM. Het spul bevat drakenbloed. Drakenbloed is een ingrediënt in diverse verzorgingsproducten voor de huid. Het gaat om een extract van de hars van een aantal specifieke boomsoorten. Drakenbloed of dragon’s blood is rijk aan de stof taspine, die een helende werking heeft voor de huid. Daarnaast bevat het een hoog gehalte aan proanthocyanen waardoor het een sterke anti-oxiderende werking heeft. Populair vertaald, u roest dus minder snel. Er wordt daarom ook vooral dankbaar gebruik gemaakt van dit ingrediënt in anti-aging crèmes en serums voor de gezichtshuid. Het is onder meer verkrijgbaar van de merken Rodial, Orange Care, Utsukusy en Dr. Organic. Googel maar eens op de term drakenbloed. U zult versteld staan wat u allemaal tegen komt. Staat u bij Mercadona voor het rek verzorging en kijkt u naar de prijs van BM dan denkt u waarschijnlijk dat u een bril of mogelijk een nieuwe bril nodig heeft.Voor vijf hele euro mag u het potje eeuwige jeugd meenemen. Op het net komt u prijzen van meer dan dertig euro tegen.
Hoe zit dat precies. Wel de grote baas van Mercadona is naar een producent gestapt en heeft hem duidelijk gemaakt dat het product beschikbaar moest komen voor de Mercadona klanten. Maar niet tegen de exorbitante prijzen waarvoor het tot dan verkrijgbaar was. In Parijs is het product in een speciale schoonheidswinkel te koop voor negentig euro. Het voorstel van de Mercadona was vijf euro. Als tegenprestatie zouden enorme hoeveelheden drakenbloed worden afgenomen. De deal is gesloten. De eerste weken nadien werden gedurende de nachtelijke uren de Mercadona winkels bevoorraad. De volgende morgen was binnen een uur de hele voorraad BM uitverkocht. Wij hebben dagen op de loer gelegen om de eerste potjes te pakken te krijgen. Inmiddels loopt de verkoop van Beauté Mediterranee al ruim vier jaar. Er zijn geen problemen meermet de levertijden. U kunt dus nu beginnen met uw verjonging. Crème Beaute Mediterranea Mercadona Dragon’s Blood. Ik verzeker u ik heb er geen enkel belang bij. De enige reden waarom ik het geheim vermeld is dat ik me steeds schuldiger voel als mensen mij ipv mijn 72 jaar, 71 jaar jong schatten. Ik vindt dat iedereen recht heeft op dat prettige gevoel dat daardoor ontstaat. Hasta ONCE VG