In verschillende Spaanse steden, zoals Barcelona, Palma de Mallorca en Málaga, vinden de laatste maanden geregeld kleinschalige protesten plaats van bewoners die zich zorgen maken over de groeiende impact van massatoerisme op hun dagelijks leven. De acties worden vaak georganiseerd door lokale groepen die oproepen tot betere regulering van toeristische activiteiten, zoals strengere regels voor vakantieverhuur, een eerlijkere verdeling van economische voordelen en maatregelen om overlast tegen te gaan.
Anders dan sommige internationale media suggereren, is het zeker niet zo dat toeristen dagelijks op straat worden uitgescholden, natgespoten of zich onveilig moeten voelen. Het gaat meestal om vreedzame demonstraties van enkele tientallen tot honderden mensen, en niet om een permanente of gewelddadige vijandigheid richting bezoekers. De protesten richten zich bovendien niet zozeer tegen de toeristen zelf, maar tegen het uitblijven van effectieve maatregelen van politici om het evenwicht in de steden te herstellen.
Volgens lokale bewoners groeit de frustratie vooral door het gevoel dat hun woonwijken onbetaalbaar en onleefbaar worden, terwijl stadsbesturen blijven inzetten op toeristische groei zonder duidelijke langetermijnvisie. Ze eisen dat er grenzen worden gesteld aan het aantal cruiseschepen, dat er meer betaalbare woningen komen voor lokale gezinnen en dat er wordt geïnvesteerd in duurzame vormen van toerisme.
Buitenlandse media pakken deze protesten regelmatig op met sensationele koppen en dramatische beelden, waardoor het lijkt alsof toeristen niet langer welkom zijn in Spanje. Dat beeld klopt echter niet. Spanje blijft een van de populairste vakantiebestemmingen van Europa en de overgrote meerderheid van de bewoners blijft vriendelijk en gastvrij tegenover toeristen.
Zoals zo vaak is de waarheid genuanceerder dan de internationale berichtgeving doet vermoeden: het draait hier niet om een afkeer van toeristen, maar om een roep om politieke actie zodat steden leefbaar blijven voor iedereen, ook voor toekomstige generaties bezoekers.
Bovendien zijn deze acties niet uniek voor Spanje. Ook in steden als Amsterdam, Venetië, Dubrovnik en Lissabon uiten bewoners hun zorgen over de gevolgen van massatoerisme. Er is zelfs een Europese beweging ontstaan waarin tientallen lokale, regionale en landelijke organisaties samenwerken om toerisme sociaal en ecologisch rechtvaardiger te maken. De roep om verandering klinkt dus steeds luider, in heel Europa.